Connect
To Top

Mama Jannelie: Wat echt belangrijk is, is een goede kraamverzorgster…

Zoey is inmiddels een maand oud en ik heb het eindelijk voor elkaar gekregen dat de meiden tegelijk op bed liggen. Even tijd voor mezelf… ik lig languit op de bank en heb net een beschuit met muisjes achter m’n kiezen. Ja die eet ik nog steeds, super lekker zijn die dingen!

Mijn schatten (o en flinke stuwing :P)

Mijn bevallingsverhaal

Ik wilde eerst mijn bevallingsverhaal met jullie delen, maar daar is eigenlijk weinig over te zeggen. Het begon met twee uur vervelende pijn, toen drie uur wat ergere pijn, toen een uur lang niet te harden pijn, drie minuten persen (opnieuw pijn, maar je kunt in ieder geval iets doen) en daar was ze. Helemaal perfect. Pijn vergeten (nou ja…soort van 😉

En dan ligt ze opeens op je buik in plaats van in je buik

Thuis bevallen

De bevalling was dit keer thuis. Bij Fenna ben ik in het ziekenhuis bevallen, omdat mijn vliezen al waren gebroken, maar de weeën maar niet begonnen. Dat zou mij dus het ideale geval maken om een blog te schrijven over wat beter is; het ziekenhuis of thuis. Nou niet dus.. moet je lekker zelf weten. Het is mij allebei prima bevallen (haha, woordgrapje).

In het ziekenhuis in Dordrecht beval je in een soort suite, alle apparatuur is weggewerkt, dus daar kun je ook niet zenuwachtig van worden. Misschien is het voor sommigen een prettiger idee dat alles bij de hand is, mocht er iets misgaan.

Toch heb ik me thuis ook geen moment zorgen gemaakt. Het is lekker om in je eigen omgeving die eerste weeën op te vangen. Beetje door de kamer heen banjeren en misschien nog wat laatste dingetjes regelen. Maar zodra die heftige weeën beginnen, is het nergens meer leuk, prettig of aangenaam. Dan moet dat kind er gewoon uit en of dat nu in een ziekenhuisbed of je eigen bed is, maakt wat mij betreft weinig uit.

“Dit keer kwam er een 21-jarige dame bij me kramen. Best jong, dacht ik.”

Een goede kraamverzorgster

Nee, wat echt belangrijk is, is een goede kraamverzorgster. Bij Fenna had ik twee geweldige vrouwen; een stagiaire van in de veertig en een verzorgster van dik in de zestig. Ik ben enorm in de watten gelegd door hen, kwam pas na een dag of vijf weer eens beneden, alles werd voor me gedaan, kortom een super kraamweek.

Dit keer had ik als voorkeur weer dezelfde verzorgster aangegeven, maar dan moet je maar net geluk hebben dat ze niet in een ander gezin aan het kramen is. Dat geluk had ik niet. Op zich niet erg, zo moeilijk ben ik niet en er zijn natuurlijk veel meer kraamverzorgsters die super zijn in wat ze doen.

Wat ligt daar in de wieg?

Het komt vast wel goed

Dit keer kwam er een 21-jarige dame bij me kramen. Best jong. Ik had op die leeftijd al moeite om mijn huishouden zonder kinderen op orde te houden, laat staan dat ik een huishouden van iemand anders met twee kinderen draaiende zou kunnen houden. Maar niet te snel oordelen, dit meisje heeft ervoor geleerd en het komt vast wel goed.

Maar het kwam niet goed. Ik ben maandagochtend bevallen. Dinsdagochtend tilde ik mijn dochter alweer naar beneden om haar een boterham te geven. Dinsdagavond stond ik de was, die ik dat weekend al had gedroogd in de droger, op te vouwen. Ik had het natuurlijk ook gewoon kunnen laten, maar zo zit ik niet in elkaar. Ik ben zelf zeker niet de ideale huisvrouw en heb echt niet altijd alles spic en span, maar ik werd super onrustig van al die rommel om me heen.

Ik help de kraamverzorgster wel even

Een slechte ervaring

Jankend (natuurlijk…hallo kraamtranen), heb ik mijn schoonzus opgebeld. Die heeft ook een keer een slechte ervaring gehad met de kraamzorg en kon me vast wel vertellen of ik me niet gewoon aanstelde en teveel verwachtte. Maar toen ik vertelde dat mijn bed nog steeds niet was verschoond (oke maandagavond heeft m’n man het dekbedovertrek verschoond, maar de rest lag er nog van voor en dus ook tijdens de bevalling) zei ze dat ik toch maar even het kraambureau moest bellen.

Daar vonden ze gelukkig ook niet dat ik me aanstelde. Zeker toen ik vertelde dat mijn controles nog helemaal niet waren gedaan (m’n hechtingen waren nog steeds niet gecheckt), schrokken ze erg. Ik voelde me opeens een enorme klikspaan en was bang dat ik het meisje in de problemen zou brengen. Fenna vraagt natuurlijk ook veel aandacht en ze deed echt wel d’r best, maar ze had het gewoon niet op orde.

Daarbij heb ik iemand nodig die een klein beetje streng voor me is en me gewoon dwingt in bed te blijven en ’s middags te gaan slapen. Dat dit meisje dat niet echt durfde, kon ik haar toch ook niet helemaal kwalijk nemen?

Helemaal gek op d’r zusje

Een andere kraamverzorgster

Toch ben ik enorm blij dat ik heb gebeld. Ik zou donderdag de kraamverzorgster kunnen krijgen die ik bij Fenna ook had. Yeah! De andere dame kwam woensdag nog een dagje en heeft toen wel heel hard gewerkt. De dame van het kraambureau had gevraagd of ze het pas na die laatste dag aan de verzorgster zou laten weten dat dit haar laatste dag bij mij was geweest, maar ik vond het wel zo fair om aan haar uit te leggen waar voor mij het probleem lag, zodat we gewoon netjes afscheid konden nemen.

“Geef het op tijd aan! Het is jouw kraamweek!”

Lekker rusten en genieten

Toen ik donderdag mijn oude kraamverzorgster binnenliet, voelde het meteen weer helemaal goed. Ik, Zoey en Fenna werden weer super goed verzorgd. Ik had niet meer het gevoel dat ik de kraamverzorgster moest helpen, maar kon echt lekker rusten en genieten. Top om mijn kraamweek zo af te sluiten en chapeau voor deze oude rot in het vak (Excusez le mot … als je dit leest 😉 ). Zesenzestig jaar en dan dit zware vak (want dat is het echt) nog zo vitaal en goed kunnen uitvoeren, echt een topper!

Op schoot bij de kraamverzorgster..bedankt voor alles!

Geef het op tijd aan!

Maar wat ik dus wil zeggen… Mocht je in je kraamweek tegen iets aanlopen; het werk wordt niet goed gedaan, het klikt niet, of wat dan ook. Geef het op tijd aan! Het is jouw kraamweek! Tenzij je van plan bent een heel elftal te gaan baren, ga je niet zoveel kraamweken meemaken in je leven. Je mag je lekker laten verwennen en je moét gewoon rusten. De weken daarna, als je alles weer zelf moet/mag gaan doen, zijn ook best pittig. Als die eerste start goed is, kun je daarna veel meer aan.

Hoe was jullie kraamweek? Heb je lekker kunnen genieten of kijk je misschien wat minder positief terug op deze week?

Best gezellig hier

3 Reacties

Meer Gastblogs