Ik denk dat elke ouder wel de hashtag #teamnosleep kent. Helaas. Maar het hoort erbij. Vooral het eerste jaar met een baby. Nu zijn we een gezin met 3 kinders. En eerlijk, er is altijd wel iets waardoor je bezig blijft. Vooral overdag maar ook wanneer men wilt slapen…

Onze kinderen slapen onrustig, van groot tot klein. Ze doen aan praten, schreeuwen, huilen en aan wandelen in hun slaap. Dit laatste is super grappig, vooral omdat we ermee bekend zijn. Voor een ander of de eerste ervaring is dat wat scary, dit omdat ze je aankijken maar je ze niet kan bereiken. De lege blik geeft je soms rillingen. Maar het spreken tijdens de wandeling maakt je weer aan het glimlachen. Dit omdat er niks verstaanbaars uitkomt en er vaak na een antwoord van; “Weet je wat je anders doet, ga lekker slapen”, weer een terugkeer naar bed plaats vind. Dan ligt de één, begint de ander. Vooral op de drukke dagen zijn de nachten onrustig.

“Als zulke dagen en nachten gecombineerd zijn, dan ben ik zelf niks meer waard vanwege de bekkenpijn die ik nog steeds heb.”

 

Al onze kinderen zijn sensitive kids, dus plan een dag vol met pret en bezoekjes en geheid dat er onrust is in de nacht. We hebben dat namelijk wel eens uitgeprobeerd, de een was een soort van huilend in zijn slaap aan het vertellen en de ander kwam begin van de nacht eruit voor “iets” maar wat wist hij niet.

En dan onze baby, die heeft het dan het zwaarst, hij slaapt dan het liefst op de borst/schoot of eigenlijk gewoon ons lichaam, drinkt frequent opzoek naar zijn comfortzone, en stap ik uit bed dan is hij met 5 min onrustig hoe diep hij ook slaapt. We doen dit soort dagen bijna nooit maar soms gaat het zo. We proberen het eigenlijk altijd rustig te plannen.

Nu zijn we weer allemaal verkouden. Ook onze kleine baby, maar hij snapt er niks van, hij is goed van slag en houd ons lekker wakker in de nacht. Als ouder kan je niks anders doen dan er voor ze te zijn, ze te troosten, te voeden en te knuffelen, hoe hard je je slaap en rust ook nodig hebt. Soms is het lastig vooral voor mijzelf. Als zulke dagen en nachten gecombineerd zijn dan ben ik zelf niks meer waard vanwege de bekkenpijn die ik nog steeds heb. Dan probeer ik het mijzelf zo makkelijk mogelijk te maken; samen slapen en frequent voeden is de beste oplossing voor ons. En de andere kinderen?? Zij slapen lekker verder en merken niks van zijn onrust…