Begin deze week heb ik m’n laatste artikelen eruit gestuurd, klaar voor publicatie. Geen deadlines meer. Officieel verlof. Heerlijk om niets meer te moeten, maar hoe ga ik de dagen nu opvullen? Het voordeel van een baan als freelance journalist is dat ik zo veel of zo weinig werk aan kan nemen als ik wil. Ik werk vanuit huis en deel mijn eigen dagen in. De laatste weken ben ik al begonnen met het afbouwen van het aantal klussen en had ik dus ook al geregeld een dag of middag lekker vrij. Shoppen voor de baby, babykamer, babyuitzet… Echt ik heb alles al in huis. En nu ik dan officieel verlof heb (ongeveer vier weken voor de uitgerekende datum), heb ik geen idee meer wat ik met al mijn tijd moet doen.

Het geboortekaartje is al ontworpen, de enveloppen zijn geschreven, ik heb zelfs al wat decoratie gemaakt dat na de geboorte kan worden opgehangen in en om het huis. De babykamer is klaar voor gebruik, alle kleertjes zijn gewassen, het ‘vluchtkoffertje’ staat klaar (wat een rotwoord is dat toch), laat die kleine maar komen! O nee… die moet nog minstens anderhalve week blijven zitten (en liefst nog langer natuurlijk) wil ik thuis kunnen bevallen. En ik geniet ook nog wel lekker van dat woelende wondertje in m’n buik.

Ik kan gaan schoonmaken, maar daar heb nou ook weer niet elke dag zin in. Af en toe verzin ik de raarste klusje, zoals het desinfecteren van de WC-borstels en het ontstoffen van de luchtroosters. Dat is in de drieënhalf jaar dat ik hier nu woon nog nooit gebeurd, dus misschien werd dat weleens tijd. Nesteldrang noemen ze dat, heb ik me laten zeggen. Op zich kan de woonkamer wel een stofzuigbeurt gebruiken, maar zaterdag gaat Man nieuwe plinten plaatsen, dus dan wordt het weer een bende. Doe ik het daarna wel.

“Een middagdutje is niet aan mij besteed… al zou het wel goed voor me zijn, want m’n energiepotje is aan het einde van de dag vroeg leeg.”

 

Misschien is het eerst belangrijk dat ik gewoon accepteer dat ik even helemaal niets hoef te doen en gewoon van de rust ga genieten. Ik ben iemand die altijd wel iets om handen moet hebben en aan het einde van de dag wil kunnen laten zien of vertellen wat ik allemaal heb gemaakt of gedaan. Een middagdutje is niet aan mij besteed… al zou het wel goed voor me zijn, want m’n energiepotje is aan het einde van de dag vroeg leeg. Van m’n moeder heb ik wat boeken meegekregen, eens kijken of ik daar de rust voor kan vinden.

Of – bedenk ik me net – ik kan ook lekker gaan wandelen. Ik heb al een paar dagen niet gesport en zo krijg ik toch een beetje beweging. Het is prachtig weer, dus ik neem mijn spiegelreflexcamera mee om wat mooie plaatjes te schieten. Een hobby van mij die nooit helemaal van de grond is gekomen, maar waar ik nu misschien toch even tijd voor heb. Zie je… nu verzin ik toch weer wat ‘actiefs’ (actief voor iemand die bijna 36 weken zwanger is. Voor mijn zwangerschap had het woord actief toch een iets andere betekenis 😉 ). Ik beloof dat ik na mijn wandeling dan lekker op de bank of in bed een boek ga lezen en m’n lijf rust geef… denk ik.

De foto’s van de wandeling in de mooie Dordtse natuur zal ik binnenkort op mijn eigen blog plaatjes. Je kunt me volgen via www.fairmom.wordpress.com.