Mama Victoria: Back in shape! 2,5 week na de bevalling alweer fijn in de sportschool! Wat!?

Back in shape. Wat? Ja, misschien moeten sommige van jullie daar (nog) niet aan denken (en begrijpelijk!)? Maar ik kon niet wachten om weer volle bak te kunnen trainen. Ik stond dan ook 2,5 week na de bevalling alweer in de sportschool, mee te doen met een lesje Zumba® Gold. Een rustig lesje om het weer rustig te kunnen opbouwen.

Na de bevalling voelde ik me vrijwel direct weer redelijk fit, alleen wilde mijn lichaam (helaas) nog niet alles meedoen zoals ik me voelde. Een uur na de bevalling kon ik gelukkig wel zelfstandig heerlijk genieten van een warme douche! Wat had ik daar naar uit gekeken! Ik voelde me zo ontzettend vies, na ongeveer 25 spuugbakjes te hebben weggewerkt…. Uiteindelijk moest de verpleegster mij uit de douche sleuren, aangezien uitgebreid douchen nog niet echt verantwoord was, maar goed ik had in ieder geval alles (ja, zelfs mijn haren, shampoo1, 1-minuut haarmaskertje en shampoo2) kunnen schoon schrobben. Ik voelde mij eigenlijk enorm fit meteen en totaal niet moe. Adrenaline misschien? Nope, want de dagen erna voelde ik mij niet anders.

https://www.instagram.com/p/BCCo4hGBOgO/?taken-by=victoriawanders

Het liefst wilde ik meteen van alles alweer gaan doen in huis, maar dat ging nog niet helemaal. Helaas. Tot frustratie aan toe, maar goed ik moest het toch accepteren. Accepteren dat ik nog niet het hele huis door kon racen om alles op te ruimen, schoon te maken en dat ik hierbij nou eenmaal nog wat hulp bij nodig had (zie: lieve ouders, vriend en kraamhulp). Dat laatste was ook zoiets… kraamhulp accepteren. Mmm… ik zag er vooraf al enigszins tegenop. Een vreemde, in jouw huis, jouw omgeving, met jouw spullen, ik vond het maar niets. Ook al was het een schat van een vrouw, dit was niets voor mij!

Na twee dagen in het ziekenhuis mochten we maandagochtend het ziekenhuis verlaten. Bij thuiskomst waren mijn ouders er al en hadden ze alles al klaargemaakt; de versiering, de koffie en thee stond klaar en Noah’s bedje opgewarmd… heerlijk thuiskomen! Echter kwam de kraamhulp ook al direct en dat was net iets te veel. De hele afgelopen week, de bevalling, de gevoelens die daarbij loskwamen betreft mijn adoptie, de overgang ziekenhuis-thuis en dan ineens zo’n vreemd iemand in huis… Gelukkig had ik genoeg tissues bij de hand! Mijn tante en nichtje hadden hier namelijk goed voor gezorgd met een G-E-W-E-L-D-I-G ”kraamweek cadeau pakket” (10 dagen lang konden we iedere dag een cadeau openmaken), en daarbij kon een doos tissues natuurlijk niet aan ontbreken voor de world famous ”kraamtranen”. Vanwege alle verhalen rondom de kraamtranen, had ik gedacht dat ik meer tissues nodig zou hebben die week/weken, maar nee… het bleef er bij 1 (gelukkig!). En wat een geluk voor mijn vriend…..!

“De eerste dagen na de bevalling voelde ik me echt wel een beetje in de steek gelaten door mijn lichaam. Ik wilde zo veel, had er genoeg energie voor, alleen mijn lichaam wilde niet.”

 

Tijdens de kraamweek zorgde ik ervoor dat ik ruim van te voren gedoucht, aangekleed, opgemaakt en wel klaar was voordat de kraamhulp arriveerde. Plus daarbij zorgde ik ervoor dat ik had ontbeten, het bed had opgemaakt en de nodige andere zaken had geregeld. Wanneer de kraamhulp dan arriveerde kwam het puur op de controles neer t.b.v. Noah en mijzelf en eventueel stofzuigen of een sopje door de badkamer en het toilet. Na 2,5/3 uur was ze dan alweer klaar en had ik mijn vrijheid weer terug. ’s Middags kwamen mijn ouders dan gezellig en ’s avonds kookte mijn moeder dan heerlijk voor ons allemaal. Niets fijner dan dat! Mijn vriend was die week gewoon back to business, ik had genoeg hulp en lieve mensen om mij heen dus daar hoefde hij zich geen zorgen over te maken. Hij had de week erna vrij genomen, zo konden we optimaal samen genieten van ons wonder. Konden we samen alle nieuwe dingen ervaren en uitvogelen en zo kwam ik na een week met zoveel hulp ook niet direct in een ”gat” terecht.

De eerste dagen na de bevalling was lopen, uit bed klimmen of van de bank kruipen nog erg zwaar en pijnlijk. Ik had enorme last van ”spierpijn” of zoiets… voornamelijk bij mijn liezen. Ik moest ook echt van de bank worden geholpen door mijn vriend en ik voelde me echt een ”oud wijf”. Bah! Ik voelde me echt wel een beetje in de steek gelaten door mijn lichaam. Ik wilde zo veel, had er genoeg energie voor, alleen mijn lichaam wilde niet. Maar eerlijk is eerlijk, ik was nog geen week geleden bevallen en moest dit maar even accepteren! Hoezo geen geduld…?! Aan het einde van de week mochten we met Noah voor het eerst naar buiten en ik greep deze gelegenheid om eindelijk een stukje te kunnen gaan lopen. Dus jas aan en gaan! Uiteraard moest ik meteen weer iets te veel van het goede doen en na deze wandeling plofte ik dan ook gesloopt op de bank. Maar… de dag erna merkte ik wel verbetering! Voor mij dus een teken; ik moest gewoon meer bewegen! Iedere dag gewoon een stukje lopen en vooral goed luisteren naar mijn eigen lichaam!

Zo kwam ik dus op het geniale idee om een lesje Zumba® Gold mee te doen. Ja ik merkte dat ik nog lang niet alles fanatiek mee kon doen, ja ik merkte dat ik moeite had met de snelheid bijhouden qua voetenwerk en ja ik merkte dat ik de komende tijd aan mijn conditie moest gaan werken, maar ik genoot! Ik kon eindelijk weer vrij bewegen zonder ”aanhang”. Vijf dagen voordat ik beviel stond ik nog met een heerlijke bolle buik te dansen op het podium tijdens de ”Zumba New Years Party”. Zo’n 2,5 week na de bevalling stond ik weer te shaken zonder buik met Noah in de kinderwagen slapend aan het genieten van de swingende Latin klanken.

Nu zijn we ondertussen 10 weken verder, heb ik al diverse keren Zumba® lessen meegedaan en afgelopen week heb ik zelfs alweer les gegeven (Piloxing en Zumba® Fitness). Het voelde heerlijk om weer terug te zijn! Wat had ik dat gemist, de muziek, de energie, het lesgeven, de enthousiaste groepen, zelfs het zweten had ik gemist…

“Wanneer de kleine er is, geniet van ieder moment samen. Nu kan je nog alle, ja écht alle, veranderingen, groeispurten en nieuwe ontdekkingen van je kleintje bewonderen!”

 

Mijn verlof zit er alweer bijna op, nog 1,5 week optimaal genieten en dan weer back to businnes! Ik kan niet wachten! Ook al vind ik het heel dubbel. Voordat ik met zwangerschapsverlof ging dacht ik echt ”Ohhmy… 10 weken verlof! Zo lang! Hoe ga ik die tijd doorkomen?” en nu denk ik ”Ohhmy… Nu al?”. Super spannend! Voor alle mommy’s to be…. GENIET IEDER MOMENT! Geniet ieder moment van je verlof, want voordat je het weet moet je alweer aan het werk. Voordat de kleine er is kun je je zelf nog even extra goed verwennen; ga shoppen, doe je nagels óf laat ze doen (mocht je er niet meer goed bij komen). Want geloof me… zodra de kleine er is moet je zelfs gaan inplannen wanneer je je nagels wilt/kunt doen! Wanneer de kleine er is, geniet van ieder moment samen… Nu kan je nog alle, ja écht alle, veranderingen, groeispurten en nieuwe ontdekkingen van je kleintje bewonderen! Ga er samen op uit, ontdek samen, knuffel je kleintje zoveel als je wilt en wanneer je kleintje begint met lachen en brabbelen wordt het helemaal gezellig!

Ik weet dat het niet vanzelfsprekend is dat je lichaam na een zwangerschap weer snel in shape is. Ik ben daarom ook ontzettend dankbaar dat ik zo snel weer mijn ding kon doen en mijn passie achterna kan gaan. Want ik heb enorm veel nieuwe dingen in de planning staan voor 2016 en ik kan niet wachten om dit binnenkort met jullie te delen.

Voor iedere new mommy is het verschillend hoe haar lichaam de zwangerschap en de bevalling verwerkt, het allerbelangrijkste is luisteren! Luisteren naar je eigen lichaam! Let daarnaast goed op je voeding, vitamines en drink voldoende! Ga sporten zien als een moment voor jezelf ”mommy time”. Kies daarom dus voor een training waar jij je goed bij voelt en waar jij energie uit haalt!

Heb je misschien een vraag over het back in shape komen? Over Zumba® of Piloxing? Sporten en borstvoeding geven? Ask me! Ik deel graag mijn ervaring met jou!