Kinderen zijn echt levensgenieters. Zo zie ik het in ieder geval. Ze genieten van het onbezorgde leven. Iedere dag weer zie ik het terug in al onze kindjes. En het is jammer dat wij volwassenen dat vaak vergeten te doen. Door alle zorgen en druk vergeten we eigenlijk te genieten.

Voor je het weet verlaten je kinderen het huis en hebben ze je niet meer nodig. Door de verschillende leeftijden in huis zijn er ook andere fases. Ik geloof dat onze oudste aan het pre-puberen is en de middelste een kleuter-puberteit doormaakt. En onze, nog onschuldige baby, op weg is naar een dreumes te worden. Hij kijkt altijd met grote ogen naar zijn twee broers. Hij vindt ze super interessant en dat lijkt steeds meer te worden. Logisch natuurlijk want die twee zitten ook niet stil! En hij wilt zo graag mee doen. Je ziet het aan alles. Zijn enthousiasme is van zijn mooie gezichtje af te lezen, zijn oogjes stralen van plezier. Zijn lijfje komt in beweging en hij kraait of inmiddels schreeuwt van de pret die hij dan heeft. Hahahaha.

“Muziek vindt hij heerlijk! Hij danst er op los, zittend, staand of op schoot het maakt hem allemaal niet uit. Hij geniet intens, tot en met handjes klappen aan toe.”

 

Als de jongens aan het stoeien zijn wilt hij het liefst er bovenop. Hij geniet echt van al het plezier wat er om hem heen gebeurd. Maar ook als ze ruzie maken of als er dikke tranen vloeien dan wilt hij ze graag troosten. Hij is pas 10 maanden! Ineens maakt hij weer sprongen. De stappen langs de bank/tafel gaan een stuk sneller, zijn woordjes dat worden er steeds meer. En hij is zo ontzettend nieuwsgierig. Alles wat hij ziet en/of pakt laat hij zien, kijkt je aan en vraagt; Dit? En als je niet reageert, dan doet hij gewoon zijn gezicht voor jou gezicht. Wat je dan ook aan het doen bent waarna hij het dan gewoon nog een keer vraagt.

Muziek vindt hij heerlijk! Hij danst er op los, zittend, staand of op schoot het maakt hem allemaal niet uit. Hij geniet intens, tot en met handjes klappen aan toe. Als ik dit zo voor jullie schrijf vraag ik me af of ik dat gelukzalende gevoel zo over kan brengen. Dit is wat ze bedoelen met genieten van het leven. Dat lachje, die blijdschap en het zichtbare genieten. Dit zou de volwassen mens toch vaker moeten doen! Want hoe vaak krijg je nou van een vreemde een glimlach toe? En als een kleintje naar je lacht, lach je terug want dat voelt prettig. Gek eigenlijk toch?

Onze gevoelige baby, geniet voor de volle 100% van zijn ontdekkingsreis. En er staat nog zoveel op hem te wachten. Ik geniet echt. Ik ben zo benieuwd naar hoe hij zich gaat ontwikkelen als persoontje. Ik hoop dat hij het levensgenieten vasthoudt!!