Zoals iedereen steeds verteld en jezelf van dichtbij meemaakt: kinderen ontwikkelen zich op een razendsnel tempo. Elke dag weer ontdekken ze nieuwe dingen of nieuwe talenten. Al heeft Trey de laatste week een nieuw talent ontdekt waarvan ik toch hoopte dat hij die niet zou ontdekken of uit zou proberen.

Het lijkt wel of meneer meegedaan heeft aan een cursus ‘zin doordraven’. Want meneer kan doen alsof de wereld vergaat zodra hij zijn zin niet krijgt. Waarbij je eerst een kleine hebt die zeer tevreden was heb ik nu een klein lief uitziende maar alles behalve onschuldige tijdbom.

Wanneer de bom afgaat is precies af te lezen. Hiervoor heb je een vorm van een checklist:
– Stribbelt erg tegen om ergens te worden weggenomen, of als hij opgetild wordt of houdt zich stevig vast aan het object dat hij bij zich wilt houden.
– Wanneer het object of de omgeving weg is vertrekt het gezicht (dit is het moment waarop je nog kan bedenken om het terug te geven, het is een laatste waarschuwing).
– Wanneer de bom niet wordt ontmanteld begint de eerste huil, dit is een voorbode voor een grotere storm.
– Gevolgd door een gevaarlijke stilte, hij laadt zich nu op.
– Om oppakken onmogelijk te maken zet meneer zijn rug hol, wanneer het een zware bom is zal hij zich ook laten vallen, zo is de bom onmogelijk te hanteren
– Hij is opgeladen, pak je oorkleppen, het luchtalarm gaat af, we waren te laat, de bom is afgegaan…

“Het is op dat moment alsof het gewoonlijk zo tevreden ventje is overgenomen door de duivel om je leven zuur te maken.”

 

Het is op dat moment alsof het gewoonlijk zo tevreden ventje is overgenomen door de duivel om je leven zuur te maken. De reden zijn zo uitlopend waardoor het soms slecht voorspelbaar is:
– Ik wil de douche niet uit omdat ik met de deur wil spelen
– Je mag geen boodschappen scannen met de zelfscanner
– De hond at het broodje op wat ik hem gegeven heb
– Mama is iets te langzaam met mij op te pakken wanneer ze thuis komt van werk
– Mijn bol met fruit is leeg
– Het karretje rijdt niet verder, er staat een muur voo
– Elke andere reden voor iets wat nu niet verwacht

Gelukkig is het wel met kleintjes dat de aandacht voor deze woedende fase erg kort is. Wanneer het niet oplevert of zoiets simpels als een auto die langsrijdt, is de bui alweer verdwenen. De brandstof van de bom is op en heb weer mijn vrolijke kereltje terug. Maar wel met een duistere schaduw, wanneer zal de volgende uitbarsten?

Ik geloof dat dit een fase is. Daarnaast hoop ik dat ook natuurlijk. Hij zit in een periode dat hij veel leert en veel uitprobeert. Dan hoort je zin doordraven daar ook bij. Wat kan hij wel en wat niet doen? Hoe gaat hij om met teleurstelling? Dit hoort erbij, ook al zou je liever hebben dat hij op dat moment niet zo moeilijk doet om een klein ding.

We willen graag dat hij zich ontwikkelt tot een fijn mens. Hierin hoort ook dat hij leert voor zichzelf op te komen wanneer hij iets niet leuk vind, maar tegelijk moet hij ook leren dat hij niet altijd zijn zin kan krijgen. Dus in sommige gevallen is het even de bom laten afgaan en dat hij ook zelf uit die bui kan komen. Leert hij daarmee ook tegelijk om te gaan met emoties. En tot die tijd, moeten mama en papa soms even door de zure appel heen bijten. Tot de bui weer gaat liggen.

Hoe gaan jullie om met kleine drammertjes/bommetjes? Tips en Tricks zijn altijd welkom ;).