Mama Lilian: Jay eet niks, zodra wij hem helpen. Hoe pak ik dit aan?

Jay is nu iets ouder dan 16 maanden en eet al een tijdje volledig met de pot mee. Tenzij we een dagje weggaan of als wij een keertje friet of pizza eten. Het mee eten gaat hartstikke goed. Het brood en het fruit kan hem gestolen worden. Het liefst eet hij dan ook alleen het avond eten. Als ik aan het koken ben, staat hij al met smart te wachten tot het eten klaar is. Af en toe onder het koken al lekker snoepen. Geweldig vind ik dat!

Nu zitten we in een fase dat hij niet meer wil dat wij hem eten geven. Hij wil alleen nog maar zelfstandig eten. Zodra wij hem daarbij helpen, vertikt hij het om ook maar iets te eten. Soms vind ik dit echt moeilijk en zie ik hier heel erg tegen op. Hij geniet er wel van als hij lekker zelf mag eten, maar elke avond dat schoonmaken en het wassen van hem. Het lijkt dan ook net alsof er meer op de grond beland dan in zijn buikje. Dit kost soms heel veel energie, elke avond weer het zelfde liedje. De eerste paar keer is het super leuk om je kleine zo te zien, maar dag in dag uit. Het enigste wat wij nog mogen geven zijn de potjes met eten.

Wat ik al geprobeerd heb is alles prakken tot aan dezelfde substantie als een potje en het vlees dan in kleine stukjes die hij zelf mag op eten. Maar hij weet dondersgoed dat het niet uit een potje komt en weigert het dan nog. Ook zodra hij voldoende heeft gegeten laat hij dit duidelijk aan ons weten. Eerst gaat hij er een klein beetje mee spelen en gooien, maar al snel geeft hij zijn bordje aan mij, zo van mama ik hoef niet meer. We proberen Jay ook wel eens een lepel te geven zodat hij hier mee kan spelen en wij met een andere lepel zijn hapjes kunnen geven. De ene keer lukt dit trucje wel maar de andere keer totaal niet. Je moet niet te streng zijn, dan willen ze zich alleen nog maar meer verzetten. We eten ook elke avond netjes met z’n allen aan tafel zodat hij ziet dat wij ook aan eten zijn.

https://instagram.com/p/7–hzJJRZJ/

Begrijp me niet verkeerd. Want het is natuurlijk geen groot drama. Natuurlijk hou ik heel veel van hem en geniet van elk moment dat ik samen ben met ons mannetje. Ook tijdens het eten. Alleen soms vind ik het eetmoment best moeilijk met een eigenwijs klein ventje. Natuurlijk is het knoeien helemaal niet erg! Want dat hoort erbij. Maar het is wel eens fijn als we even een dagje konden overslaan zonder hetzelfde liedje.

Elke avond laten we hem maar zelf eten. Er zitten hier ook wel voordelen aan hoor. Zo is het goed voor zijn ontwikkeling en leert hij zelfstandig te eten. Ze zeggen ook dat het goed is voor zijn motoriek. Tussendoor proberen te helpen. Nee hij wil liever alles zelf doen. We zien wel vooruitgang hoor. Zo probeert hij al wel wat aan het vorkje te prikken en als het een paar keer niet lukt, gaat het voor hem met de handen sneller.

Misschien hebben jullie nog tips? Hoe pakken jullie dit aan? Moet ik het gewoon de tijd geven? Met vork en lepel? Of juist zonder?

Liefs Lilian, X