Wij hebben het geluk om aan zee te wonen. Nu, met dit warme weer, is het dan ook heel fijn om er met de kids uit te kunnen! Gisteren vond ik het voor mijn zoontje van bijna 6 maanden te warm, dus ben ik samen met mijn dochter geweest. Heerlijk vindt ze het! Ze was niet uit het kimmetje weg te denken en (gelukkig) vind ze de grote zee maar eng. Soms is het wel eens fijn om er samen met haar uit te gaan en haar eventjes alle aandacht te kunnen geven.
Gisteren zaten wij naast een gezin waarvan de jongste denk ik een jaartje ouder dan onze dochter was. Ik gok een jaar of 3. Het meisje mankeerde duidelijk iets. Wat het was kon ik mijn vinger niet op leggen, maar ze had normale beentjes met een vrij breed bovenlichaam. Verder kwam ze op mij heel lief en gezellig over.
Het meisje wilde samen met haar grote zus in het kimmetje spelen met alle andere kindjes. Na een paar minuten kwam ze huilend terug gerend, omdat een van de kindjes haar dikke had genoemd! Mijn hart brak op dat moment. Haar moeder pakte het heel goed op, stelde eerst haar dochter gerust en liep vervolgens met haar dochter mee terug om rustig uit te leggen aan de kinderen in het kimmetje dat ze zo was geboren en er niets aan kon doen.
“Onze dochter stond het allemaal met grote ogen te bekijken”.
De kinderen leken er even van onder de indruk, maar helaas mocht het niet baten, want niet veel later kwam ze weer huilend terug gerend. Onze dochter stond het allemaal met grote ogen te bekijken. Ze keek naar de moeder, het meisje en vervolgens weer vragend en schouders ophalend naar mij.
Toen het meisje voor de laatste keer huilend naar haar moeder was terug gerend pakte onze dochter haar bal en liep naar het meisje toe, om te vragen (op haar manier met een hoop geluiden) of ze met haar wilde spelen. Op dat moment was ik zo trots op haar! Het hoort ook niet uit te maken of kinderen dik zijn, of dun. Een genetische afwijking hebben en of ze haar hebben, of niet. Klein zijn of groot.
Ik vraag mij wel eens af waar het fout gaat. Baby’s worden puur en eerlijk geboren. Kinderen kunnen gemeen zijn, maar volwassenen zijn soms nog veel erger. Ik ben zo blij dat het onze dochter allemaal tot nu toe niet uit maakt! Ik vind het alleen wel de taak van de ouders om het zo te houden en dat het ook zeker een gedeelte van de opvoeding moet blijven. Voor nu was dit in ieder geval even mijn trots momentje!
Laatste berichten van Mama Lot (toon alles)
- Mama Lot: Poepbroeken van je kleintje. Vaak op onhandige momenten… - 9 november 2016
- Mama Lot: Kinderen, wintertijd en de klok een uurtje terug. Hun complete biologische klok is van slag! - 3 november 2016
- Mama Lot: Ons 2e kindje. Wat een rijkdom! Alles weer met trots opnieuw beleven - 20 oktober 2016