Mama Manon over haar bevalling

Hallo allemaal! Wat ontzettend leuk dat ik mag bloggen voor Babystraatje.nl! Even kort voorstellen, ik ben Manon Duchene. Bijna 5 jaar samen met mijn vriend Raymond en we zijn beide 24 jaar. We wonen in Ede met onze dochter Noëlla en 2 katten. Ik ga maandelijks voor Babystraatje.nl bloggen waarin ik meer zal vertellen over ons! Vandaag in mijn allereerste blog vertel ik over mijn bevalling.

21 augustus 2015 was ik 3 dagen overtijd en wilde ’s ochtends met mijn moeder en vriend naar de Hema voor een ontbijtje. Die avond begon bij ons in Ede de heideweek en ik dacht: goh ik ben toch overtijd dus kan er wel heen! Niets was minder waar. Vlak voor we wilde vertrekken voelde ik opeens een plens water in mijn broek. Ik dacht nog huh? Ik heb net geplast! Ik weer naar de wc maar het was overduidelijk, mijn vliezen waren gebroken!!

Toen was het wachten geblazen, ik had wel weeën maar ze volgden elkaar niet regelmatig op. Ik ben zelfs nog boodschappen gaan doen… haha! Helaas was er ’s avonds nog geen verandering, ik wou thuis bevallen maar de verloskundige zei dat er dan wel voor zaterdagochtend 9 uur regelmatige weeën moesten komen. Die nacht was slopend, nog steeds was ik weeën aan het opvangen maar het zette niet door. Ik kon niet slapen en werd er elke keer wakker van! Om 9 uur was er nog niks veranderd. Ik had ook nog geen ontsluiting. Mijn moeder gaf me de tip om even een uurtje te liggen en ja hoor dat hielp! Om 11 uur werd ik wakker van stevige weeën.

De verloskundige kwam meteen langs omdat ik om de paar minuten weeën had. Ook constateerde ze 3 cm ontsluiting. Ik mocht thuis blijven tot de 8 cm. Anders moest ik echt naar het ziekenhuis vanwege infectiegevaar. We baalde enorm maar je doet wat het beste is voor je kind! Het ging daarna allemaal vrij snel, om 3 uur had ik 6 cm ontsluiting en wilde niet langer wachten om naar het ziekenhuis te gaan.

Ik heb mijn weeën vooral staand, wiegend en hangend aan mijn vriend opgevangen. Op het moment dat ik besloot om onder de douche te gaan kreeg ik een persdrang, het ging beginnen! Ik ben op de baarkruk gaan zitten zodat mijn vriend de baby zelf kon opvangen! Ik heb 3 kwartier moeten persen, ik had maar twee goede persweeën dus moest veel zelf doen.

Vanaf het begin mocht mijn vriend meehelpen met de bevalling. We hadden verwacht dat dit pas mogelijk was zodra de schouders eruit waren. Wat een mooi moment was dat! Mijn moeder die me ondersteunde en mijn vriend die onze dochter haalde! ♡ Om precies 17:30 uur is ze geboren! Noëlla Manon. Behalve dat het 32,5 uur duurde heb ik mijn bevalling als prettig ervaren en dat allemaal zonder pijnbestrijding!

Ondertussen is ze een vrolijke dame van bijna 4 maanden maar daar zal ik de aankomende blogs nog heel veel over schrijven!

Ik ben heel benieuwd naar jullie bevallingsverhalen.

Tot snel, Liefs Manon