Februari de maand dat ik mag bevallen. Wanneer geen idee. De datum wanneer ik uitgerekend ben is 27 februari maar als ze net zo lekker zit als haar zus kan het makkelijk maart worden. Misschien gebeurt het wel vandaag of morgen? Het is best spannend als je niet weet waar je aan toe bent en elke week is voor haar in mijn buik beter meegenomen, maar ik kan niet wachten om haar te ontmoeten. We hebben al een sneakpreview gehad, maar op zo’n echo zie je niet alles dus het blijft een grote verrassing.
Op dit moment ben ik ook al een tijdje met verlof en het is waar wat ze zeggen. De kilo’s vliegen er aan! Op dit moment ben ik 20 kilo aangekomen. Bij Fenna waren dit er 22. Door de rust veranderd je lichaam extreem. Nou ja rust…. Nesteldrang, verlof en een peuter hier in huis zorgen toch voor drukke dagen. Gelukkig slaapt ze tussen de middag nog zodat ik ook lekker met de voetjes omhoog kan. Ze is in de ochtend ook super vroeg wakker dus uitslapen zit er ook niet in. Zo geniet je extra van je dagen! 😉
”Zwangerschapsverlof: Als je dan werkelijk niet meer naar je werk toe hoeft, moet je daar echt aan wennen.”
De laatste weken zijn voorbij gevlogen en heb ik nog een hoop leuke dingen mogen meemaken. Tijdens mijn laatste werkdag ben ik verrast met een kraammand van mijn lieve collega’s. Wanneer alle aandacht op mij gericht is sla ik altijd een beetje dicht. Een presentatie geven tegenover een zaal voor met mensen draai ik mijn hand niet voor om maar wanneer ik zelf het middelpunt ben van de belangstelling raak ik toch altijd een beetje zenuwachtig. Zoals dus ook op zo’n moment wanneer je een kraammand overhandigd krijgt. Er zat ook nog een hele leuke kaart bij met diverse lieve boodschappen. Het is zo attent en lief maar toch verstop ik mij dan liever achter een grote kast wanneer ze de mand overhandigen. Het was wel heel erg raar om opeens niet meer te werken. Je bent natuurlijk al even aan het overdragen en afbouwen maar als je dan ook werkelijk niet meer naar je werk hoeft moet je daar echt aan wennen. Het even niet moeder zijn mis je nu zo wel. Gesprekken die een keer niet over plas en poep gaan zijn nu wel veel minder aanwezig. Omdat iedereen om je heen werkt merk je wel dat je wereld een stuk kleiner is. Niet vervelend kleiner maar wel anders. Betrap mijzelf er op dat ik nu veel in mezelf praat en tegen Fons.
Ook hadden wij nog een leuke fotoshoot gepland staan. Wij als gezin zijn niet zo van de fotoshoots en poseren voor de camera. Vincent is een soort van cameraschuw en Fenna snapt nu dat ze gekke bekken kan trekken tijdens het maken van foto’s. Tijdens de zwangerschap van Fenna hebben we ook mooie foto’s laten maken. Leuke herinnering aan de zwangerschap en eindelijk wat mooie foto’s van ons. Dus nu was het weer tijd voor een shoot. Het idee was nu wel om iets andere foto’s te hebben dan met Fenna maar wel weer met Fons (hond) er bij. Hij hoort natuurlijk ook bij het gezin. Op zaterdagochtend gingen we dus met het hele gezin naar de fotostudio om er iets leuks van te maken. Honden, kinderen en mannen laten zich niet sturen op momenten wanneer het nodig is dus ik was echt super benieuwd naar het resultaat. Nou, het resultaat met een cameraschuwe man, actieve peuter en hond mag er zijn. Het zijn voor ons hele pure foto’s geworden en het is weer eens leuk om een nieuwe foto samen met Fenna in de woonkamer te hebben hangen.
Fenna is ook voor de eerste keer naar de bioscoop geweest waarbij ze haar diploma film kijken gehaald heeft. Er was een speciaal event in de bioscoop georganiseerd rond de nieuwe film van Woezel en Pip. De zaal was speciaal voor peuters ingericht, hapjes en drankjes stonden klaar en tussendoor was er een speurtocht. Leuk dat ze het vond. Vooral de grote bak popcorn die we besteld hebben. Ja ik weet het, niet even verantwoordelijk maar voor een uitje mag het wel eens. Het hoort speciaal te zijn zo’n eerste keer naar een grote bioscoop samen met papa en mama. Ik moet zeggen dat ik deze film ook wel heel erg leuk vond.
Zoals ik al eerder schreef vind ik het erg lastig om middelpunt van de belangstelling te zijn. Doe maar normaal dan doe je gek genoeg is mijn motto. Daarom was ik ook wel erg verrast dat het idee er was om voor mij een intiem feestje te organiseren. Gelukkig wist ik wel op welke dag er iets georganiseerd was, wie er kwamen en dat het niet een standaard babyshower zou zijn. Het was precies een activiteit die bij mij paste. Ze hadden een leuke baby high tea georganiseerd op een super gave locatie met heerlijk eten. Waar ze mij wel mee verraste waren de cadeautjes die ze gaven. Ik had nog zo gezegd: GEEN cadeautjes maar daar hadden ze maling aan. Op zo’n moment besef je weer dat je gelukkig mag zijn met zulke lieve mensen om je heen. Door ziekte kon helaas niet iedereen aanwezig zijn maar het was een geslaagde middag met een hoop vriendschappelijke liefde om mij heen.
”Ik had nog zo gezegd: GEEN babyshower cadeautjes! Maar die kreeg ik toch. Op zo’n moment besef je weer dat je gelukkig mag zijn met al die lieve mensen om je heen.”
Verlof hebben is ook niet echt goed voor je bankrekening. Vooral dat online shoppen niet. Thuis geef ik de nesteldrang hiervan de schuld. We kunnen namelijk echt niet zonder dat schattige wiegendekentje, babynestje, speelgoed, gordijnen, kledingsetje, draagdoek en schoentjes. Fenna moet natuurlijk ook trakteren op het kinderdagverblijf dus ook daar shop je ook voor online. Positiekleding in de sale? Ook daar kunnen we nog wel genoeg van gebruiken. Mijn hoofd draait overuren en ik probeer nu dus zo min mogelijk online winkels op te zoeken.
https://www.instagram.com/p/BBk9BohiLEc/?taken-by=marjoleinexalto
Tussen de pakketjes zat ook het bekende kraampakket. Je weet dat het er aan zit te komen maar toch sta je elke keer weer verbaast van de inhoud. Vooral van de maandverbanden die je gaat dragen na de bevalling. Wat een lappen zijn dat. Wanneer je nog niet eerder bevallen bent vraag je echt af of je die dingen echt gaat gebruiken. Nou dat doe je zeker. Op zulk soort momenten zit je niet te wachten op geurende, smalle en discrete maandverbanden maar gewoon op die reuze dingen inclusief de bijpassende onderbroek. Hier had ik mij bij Fenna een beetje in vergist dus nu maar groot ingekocht. Als we dan toch voor de foute onderbroeken gaan dan doen we het maar goed. Het moet natuurlijk wel een beetje comfortabel zijn daaronder.
De tijd om sexy te zijn en te shinen komt wel weer. Daar hebben we ook genoeg voor ingeslagen. De matrasbeschermer ligt ook weer trouw op zijn plaats wat natuurlijk weer voor een soort glijpartij zorgt. Ben ik nou echt de enige die hier last van heeft? Het maakt niet uit hoeveel lakens er overheen liggen het blijft oppassen geblazen. De vorige keer toen stond het bed ook 1 dag op klossen en toen was ik mijn leven niet zeker in bed. Denk aan laminaat op de vloer, bed erg hoog en een gladde matrasbeschermer. Probeer dan maar tig keer in de nacht naar de wc te gaan. Dit is echt garantie voor ongelukken. Dus die klossen waren al snel verdwenen en komen er dit keer ook niet onder. Het is zo vervelend als Vincent mij van de vloer af moet plukken en in bed moet takelen. Laten we het over de rest van de inhoud van het kraampakket maar niet hebben… Dan blijft het een leuke verrassing wanneer je dit pakket ontvangt!
We hebben ook te horen gekregen dat mevrouw eindelijk gedraaid is. Het was een beetje spannend wat ze zou doen maar ze heeft toch besloten om te draaien. Ik had al hele scenario’s in mijn hoofd over een keizersnee en de nazorg daarna. Dus dit is eigenlijk een soort van geruststelling ook al weet je tot het einde niet wat er gaat gebeuren maar we hebben de vluchttas maar aangepast naar het minimale. Voor dat de bom valt staat er nog een bezoekje bij de kapper en pedicure gepland. Ik moet er toch een beetje leuk bijliggen straks. Waarschijnlijk is dit mijn laatste blog voor mijn bevalling dus jullie horen weer meer voor mij wanneer alles een beetje loopt hier in huis. Volg mij gerust op Instagram voor alle updates.
Laatste berichten van Mama Marjolein (toon alles)
- Mama Marjolein: De vakantiestress is weg, maar nu begint helaas de verhuisstress - 3 augustus 2016
- Mama Marjolein: Zwangerschapskilo’s hoe raak je ze kwijt? Weer werken & knuffel Willem - 6 december 2017
- Mama Marjolein: Sanne is geboren! De bevalling was hard werken. Ik had een hoop bloed verloren - 15 mei 2016