Tijdens mijn zwangerschap maakte ik er al kennis mee. En na de geboorte werd het misschien nog wel erger en als ik zo kijk, denk ik ook niet dat het gaat stoppen voordat Noa zelf volwassen is.

Ik heb het over de tips en trucs, meningen en keiharde kritiek. Want sinds mijn zwangerschap krijg ik te horen wat ik wel en niet moet doen. Van lieve collega’s die mij adviseerde rustiger aan te doen (want ja ik moest even alles loslaten door mijn HG), tot klanten en voorbijgangers met hun dubieuze adviezen. Zo moest ik absoluut elke dag drie bananen eten??!!?? Ik heb echt de meest gekke dingen gehoord en dit is na de geboorte eigenlijk alleen maar erger geworden.

“Iedere mama of papa heeft zijn eigen
ervaringen en ieder met zijn eigen tips en trucs”.

 

Het allerleukst vind ik als het kraambezoek een wedstrijdje houd “wie krijgt haar het eerste stil”. Met dan het advies erbij als: “ze vind het fijn als je der zo zachtjes wiegt”. Uhm… ja klopt, I know, ik ben haar moeder en ik weet perfect waar ik moet kloppen, kietelen en kussen als ze ’s nachts huilt. Wil niet zeggen dat het altijd helpt. Dat heb ik deze zes weken al ontdekt.

Waar het uiteindelijk allemaal op neer komt dat bijna iedereen wel mama of papa is geweest. Ieder met zijn eigen ervaringen en ieder met zijn eigen tips en trucs. Een soort ‘motherhood’ waar je informatie deelt alleen met andere vrouwen met een kindje. Zo herken je precies de moeders in de supermarkt. Als ik gehaast binnenkom met de kinderwagen waar een zacht huiltje laat weten dat mijn baby er niet zo zin in heeft en je mij niet op mijn charmantst overhaast me lijstje af ziet werken. Want ja ik vergeet nog steeds alles dus functioneer alleen met lijstjes.

https://instagram.com/p/BAgzJMSDSSZ/

Achja zo is me ook verteld dat het na het eerste jaar allemaal beter gaat worden… Dus nog maar 10,5 maanden te gaan. Nee geintje, ja het is zwaar, maar elke dag gaat makkelijker en beter. En die glimlachjes en het prachtige poppetje wat helemaal van jou is, maakt alles goed. Ik doe dan ook lekker eigenwijs wat ik wil en mijn hart ingeeft.

Niemand weet het beste voor het kindje dan een moeder zelf!

Tot volgende week.