Ons eerste jaar als ouders zit er alweer op! Dat kleine schattige baby’tje is nu een ware dreumes! Wat kan er veel veranderen in een jaar en we hebben al een echte kerel in huis. Zijn ontwikkeling gaat nu razend snel en elke dag sta ik weer versteld hoe snel hij leert. Hij kan urenlang spelen met zijn auto’s en kruipt het hele huis door op een tempo waar ik jaloers op ben.

Ik vind het geweldig om te zien hoe trots James is als hij weer wat stapjes heeft gezet en net even wat sneller kan kruipen dan dat hij al kon (ja ik kan hem al bijna niet meer bijhouden). James is nog steeds een heel vrolijk mannetje, hij lacht eigenlijk de hele dag en vindt het heerlijk als er een muziekje opstaat.

Nu James 1 jaar is merk ik wel dat hij een eigen willetje krijgt. Op dat moment is zijn wil de wet. Dat is voor ons allemaal even wennen natuurlijk. Een schaaltje yoghurt moet ik bijvoorbeeld al bijna stiekem opeten, want als James het ziet ben ik de Sjaak.

Zijn eetpatroon mochten we ook veranderen, James eet nu lekker met de pot mee en dat maakt het allemaal een stuk gemakkelijker. James is echt een fijnproever en het liefst eet hij van alles een beetje.

We beginnen de dag nog steeds met een lekker flesje warme melk, lekker knus bij papa en mama in bed! Meestal rond een uurtje of negen in de ochtend maak ik lekker een boterhammetje voor hem klaar. Ik kies meestal voor smeerkaas of jam en hartig beleg zoals kaas en kipfilet. Boterhammen gaan er goed in en vooral het beleg kan hij heerlijk van smikkelen.

Rond lunchtijd maak ik voor James een lekker fruithapje en smeer ik nog een boterhammetje erbij en dan gaan we gezellig samen lunchen. James is vooral bezig met wat mama op bord heeft, want dat is namelijk veel interessanter dan het fruithapje of zijn eigen boterham. Voor dat ik het door heb, is mijn eigen broodje al bijna opgegeten door onze stofzuiger!

“Ik vind het fijn dat James nu zijn gevoel een beetje kan uiten. Met sommige gebaren en woordjes weet ik nu precies wat hij wil.”

 

De gehele dag drinkt James water, diksap of een gezellig kopje thee samen met mama. Rond 16.00 uur drinken we samen thee en krijgt James altijd een koekje. Daarna gaat hij meestal voor het eten nog even een klein tukje doen en heeft mama alle tijd om te koken.

Nu James met de pot mee eet is het allemaal een stukje gemakkelijker geworden. Ik kan nu voor ons allen koken zonder dat ik er rekening mee hoef te houden of hij het wel of niet mag hebben. Ik houd er natuurlijk wel rekening mee dat ik zoutloos kook en geen kruiden toevoeg aan zijn maaltijd. Natuurlijk zet ik ook geen chili con carne op tafel. Over het algemeen lust James alles en ik laat hem zoveel mogelijk proeven, voelen en ruiken.

Ook het stappen gaat elke dag weer een stukje beter, van 2 kleine stapjes holt hij nu van de bank naar de tafel en wauw wat zijn we trots op ons ventje! Ik merk aan James dat hij best opstandig kan worden als het hem niet lukt om zelf op te gaan staan of dat het lopen nog niet helemaal wil lukken. James is eigenlijk best een perfectionistisch ventje en wil alles alleen, of zelf doen.

Het brabbelen gaat ook erg goed! James kan niet vaak genoeg mama zeggen en probeert al echt een verhaal tegen me te vertellen. Hij beeldt zijn verhaal uit met zijn handen en elke dag begrijp ik hem steeds meer. Ik vind het fijn dat James nu zijn gevoel een beetje kan uiten. Met sommige gebaren en woordjes weet ik wat James bedoeld en dan kan ik er veel makkelijker op in spelen. Hij wijst nu naar zijn flesje of wijst naar spulletjes waarmee hij graag wilt spelen. Deze ontwikkelingen vind ik zo leuk en het wordt echt elke dag leuker.

James is de hele dag druk met zijn speelgoed, kruipen, stappen en is eigenlijk contant in beweging. Ik merk dit bijvoorbeeld aan zijn slaapritme. Als James bijvoorbeeld te veel prikkels heeft gekregen, komt hij veel moeilijker in slaap. Ook slaapt hij op dat moment wat lichter dan normaal. Ik denk dat hij nu in een soort ‘grote’ fase zit met allemaal nieuwe ontwikkelingen en prikkels om zich heen en daar moeten we nog even een weg in zien te vinden. Soms wordt ik best onzeker als James niet in slaap kan komen, of als hij niet wilt stoppen met huilen. Maar ik weet dat het er nu eenmaal bij hoort en dat ik er alles aan doe om James te troosten en hem gerust te stellen.

Onzekerheid hoort er nu eenmaal ook bij en ik denk dat iedere moeder daar wel een beetje last van heeft. Maar ik zeg altijd tegen mezelf, ik weet wat goed is voor James en ik doe het op mijn eigen manier waarvan ik denk dat het goed is. Dat is zeker het beste!

Tot de volgende keer!

Liefs van Suze