De lijst van terroristische aanslagen sinds jij geboren bent is namelijk niet te bevatten. Ik schrik en denk aan 13 november 2015 PARIJS, 17 februari 2016 ANKARA en 22 maart 2016 BRUSSEL. Zo stom als ik ben kijk ik op wikipedia.

Wat ik daar zie maakt mij nog veel onrustiger. Hoe naïef van mij om te denken dat dit de enige aanslagen in het afgelopen jaar zijn geweest. Als ik de lijst hier neer zou zetten kom ik op meer dan 2 pagina’s uit. MEER DAN 2 PAGINA’S!!!!! En overal zijn er doden, gewonden en vermissingen bij…

Al die doden en gewonden waren ooit lieve schattige kleine dreumesen net als jij. In wat voor wereld heb ik jou gemaakt, spookt er door mijn hoofd. Zal je gelukkig opgroeien? Zal je het rechte pad blijven volgen? Ik weet het niet. Ik kan het ook niet weten. De ouders van de IS-mensen zullen dit waarschijnlijk jaren geleden ook niet hebben geweten van hun kind. Dat heb je niet in de hand… daar kan je alleen maar op hopen dat het nooit gebeurt.

“Ik merk dat ik sinds ik moeder ben nog veel meer moeite heb met al deze aanslagen.”

 

Ik merk dat ik sinds ik moeder ben nog veel meer moeite heb met al deze aanslagen. Het was altijd een ver-van-mijn-bed-show. En nu? Nu denk ik aan al die ouders die hun kind moeten missen. En het komt ook letterlijk dichterbij… Brussel is maar een paar uurtjes van Deventer. Er was vandaag extra beveiliging op het station omdat de internationale trein ook in Deventer komt.

Ik kan je niet uitleggen in wat voor bizarre wereld we leven. Daarvoor ben je nog te klein. Je ziet aan mijn gezicht dat ik met mijn gedachte ergens anders zit. En kijkt me vragend aan waarom dan?.. Zolang jij je fles op tijd krijgt en zolang er nog voorgelezen wordt uit Jip & Janneke voor het slapen gaan is jou wereld perfect. En jij zet me ook weer met beide benen op de grond. Dat ik moet genieten van de momenten die we samen hebben want niemand weet hoelang deze nog duren…