Voorlezen vind ik heel belangrijk bij kinderen. Het stimuleert de taalontwikkeling en cognitieve ontwikkeling. Vanaf dat Julian 10 weken oud is en de nachten door sliep zijn wij begonnen met voorlezen. Dit is mede een ritueel wat bij het naar bed gaan hoort. Was het in het begin vooral dat hij rustig werd van het geluid van onze stem, tegenwoordig kijkt hij heel geïnteresseerd naar het boek en naar de plaatjes.

Het favoriete boek is “Dikkie Dik in de dierentuin”, een flapjesboek. Ik ben de tel kwijt hoe vaak ik dat boekje al heb voorgelezen, maar als ik Julian vraag of ik Dikkie Dik zal voorlezen begint hij al te lachen. En wijst echt naar dat boek als we voor zijn boekenkast staan.

Dikkie Dik lees ik overdag voor, de ene keer ’s morgens, de andere keer ’s middags. Hij heeft nu ook echt zelf door hoe je een bladzijde moet omslaan, vaak al voordat ik klaar ben met lezen 😉 Zo leuk om die ontwikkeling te zien.

Dan heeft Julian ook nog boekjes beneden liggen die we af en toe voorlezen, zoals “Woezel & Pip Elke dag groente” En er ligt beneden ook een badboekje. “Kik & Knor maken schuim”. Dat boekje pakt hij zelf ook en stopt het dan in zijn mond of hij kijkt in het boekje.

“Ondanks dat ik zelf niet van lezen hou, vind ik het erg leuk om aan mijn kleine mannetje voor te lezen. Je ziet hem er echt van genieten.”

 

En ’s avonds lezen we standaard voor uit het grote Jip & Janneke boek. Dat boek valt bijna uit elkaar, omdat mijn moeder dat boek heeft gekregen als kraamcadeau voor mij. Juist daarom vind ik het zo leuk om te lezen. We hebben inmiddels het boek al uit en zijn weer overnieuw begonnen. Soms pas ik de tekst iets aan, omdat het dan oubollige woorden zijn.

We zijn nog niet lid van de bibliotheek, dat komt omdat Julian al een kast vol boeken heeft en ik nog niet eens alle boeken heb voorgelezen. Af en toe pakken we “Winnie the Pooh, de rommelmaker” of “Nijntje en Nina op reis” erbij. En wellicht hebben we nu op Koningsdag op de kleedjesmarkt er wel weer een boekje bij gekocht.

Ondanks dat ik zelf niet van lezen hou, vind ik het erg leuk om aan mijn kleine mannetje voor te lezen. Je ziet hem er echt van genieten. En het brengt mij terug naar mijn kindertijd. Als ik dan ’s avonds in bed lag zat mijn moeder op de overloop voor te lezen. Zo konden mijn broer en ik haar allebei horen en zien. Vaak miste ik het einde van het verhaal omdat ik dan al sliep, maar toch waren het fijne momenten. Ik hoop nog lang voor te mogen lezen aan Julian en dat hij daar dan ook warme herinneringen aan over houdt.