Vaste hapjes voor Fenna. Help wat moet ze nou weer eten? En wanneer? En hoeveel dan? Nu Fenna zeven maanden is, is het de bedoeling dat ze steeds meer vast voedsel gaat binnenkrijgen. Heb je eindelijk een lekker ritme met vijf flessen, hoor je van het consultatiebureau dat een baby rond deze leeftijd eigenlijk maar drie tot vier flessen drinkt. Oeps, ben ik nu een klein michelinpoppetje aan het kweken? Ach, dat zal wel meevallen, maar toch maar even kijken hoe we het anders kunnen doen…
Lekker ijsje eten met d’r neefjes
Rond vijf maanden zijn we bij Fenna begonnen met de eerste vaste hapjes. Hartstikke leuk en ongedwongen, want het is toch nog niet belangrijk dat ze echt iets binnenkrijgt. Nu worden deze hapjes toch wat serieuzer. Vullen ze wel genoeg en zitten er voldoende voedingsstoffen in? Misschien maak ik het mezelf wel te moeilijk door geen (oké nauwelijks) hapjes uit potjes of pakjes te geven. Als ik gewoon een potje van een van de bekende babymerken zou geven, weet je zeker dat alles erin zit. Tja, alles en meer, is mijn gevoel. Ik maak het liever zelf, zodat ik weet wat er allemaal inzit. Misschien een beetje paranoïde van mij, maar iedereen heeft zo z’n gebreken.
“Ik ben er wel van overtuigd dat vaste hapjes goede voedingsstoffen bevatten.”
Op zich ben ik er wel van overtuigd dat de vaste hapjes die ik geef goede voedingsstoffen bevatten. In een fruithapje probeer ik bijvoorbeeld ook wat groente te verwerken, zodat ze van allebei meteen wat binnenkrijgt. Maar dan de vraag, hoeveel moet ze ervan eten? Fenna is nooit een enorme eter/drinker geweest (haha, nooit..alsof ze al jaren meedraait 😉 ) en ze is ook niet heel happig op het vaste voedsel. Het gaat er wel in hoor, maar niet met volle overtuiging en ze is er al snel klaar mee. Maar ja, wat is snel…genoeg is genoeg toch…ik ga er maar gewoon vanuit dat ze het zelf goed aangeeft.
Hè bah, er zitten klontjes in
Je merkt wel dat je als moeder steeds makkelijker wordt. De bovenstaande drie alinea’s schreef ik een week geleden en nu denk ik.. wat een gezeik. Het eten gaat nu al veel makkelijker en ik las net zelfs dat je eigenlijk pas bij 8 maanden gaat afbouwen met de melk. Dat stond op het voedingscentrum dat naar mijn idee dikke mik is met het consultatiebureau, dus ik snap niet waarom ik onnodig onzeker ben gemaakt. Maar goed, ik kijk nu gewoon per dag hoeveel flessen m’n meissie nodig heeft. Dat zijn er de ene keer vijf en de andere keer zelfs maar drie. Ach, ik eet zelf ook niet altijd hetzelfde.
“Laten we het onszelf niet te moeilijk maken.”
En ook niet alle hapjes hoeven ecologisch, biologisch, paleo, superfood of wat dan ook te zijn. Soep met brood (ja zout en niet biologisch), een stuk eierkoek (ja geraffineerde suikers) en een stukje taart mee snoepen met mama (ja een schande); ze vindt het heerlijk. Ik kreeg het vroeger ook allemaal en ik ben ook goed terecht gekomen, dus laten we het onszelf niet te moeilijk maken en onze kinderen gewoon lekker laten genieten van de voeding. Dat zouden we als moeders zelf trouwens ook meer moeten doen. Het 80/20 principe spreekt me wel aan. 80% gezond en 20% toegeven aan je guilty pleasures … of 60/40, who cares 🙂
Eten wat de pot schaft
2 Reacties