Mama Fawn: Wat was ik misselijk tijdens de zwangerschap, de hele dag door! Ik kon wel janken!

Soms mis ik het zwanger zijn en die dikke buik wel eens.. Over het algemeen heb ik een hele fijne zwangerschap gehad en vond ik het zoiets moois en bijzonders om je lichaam te zien veranderen en je kleintje in je buik te voelen. Ok, ok.. Eerlijk is eerlijk, de eerste 16 weken was ik wat minder enthousiast. Wat was ik misselijk tijdens de zwangerschap, de hele dag door!

Echte Liefde

Ik was misselijk tijdens de zwangerschap vanaf ongeveer 4,5 week

Op het moment dat ik de zwangerschapstest deed was ik ongeveer 3 weken zwanger. Je bent euforisch en je weet wel dat je zwanger bent, maar je merkt er eigenlijk nog niet echt iets van. Dat veranderde voor mij vanaf ongeveer 4,5 week. Ineens werd ik ’s ochtends misselijk wakker. Mijn eerste reactie was toch lichte blijdschap, ik merkte nu ook echt dat er van alles in mijn lichaam aan het gebeuren was! Nou laat me je vertellen, die blijdschap was heel snel voorbij.

“Bij 12 weken zwanger was ik ineens de hele dag door misselijk! Eten of niet eten, rusten, bewegen het maakte allemaal geen verschil meer. Ik kon wel janken!”

 

Begrijp me niet verkeerd, ik was nog altijd dolgelukkig dat ik in verwachting was, maar elke dag misselijk zijn was geen pretje. Er was ook niet echt een patroon in te herkennen. Soms was ik alleen ’s ochtends bij het wakker worden misselijk en soms ook op andere momenten gedurende de dag. Het enige moment dat het meestal wel goed ging was de avond. Ik heb alle tips en trucs geprobeerd: ’s ochtends voor het opstaan iets lichts eten, gedurende de dag kleine porties blijven eten om te zorgen dat de maag niet te leeg werd, gemberthee drinken, een acupressuur polsbandje, veel rusten, vette of sterk gekruide maaltijden vermijden etc.

De 12 weken echo

Het enige wat voor mij enigszins hielp was ’s ochtends meteen iets lichts eten zoals een cracker en de hele dag door kleine porties blijven eten. Ik had dan ook overal (in mijn tas, in de auto, op mijn werk) iets liggen om te eten. Gelukkig bleef het voor mij wel meestal bij misselijkheid, ik heb niet heel vaak naar de wc moeten rennen. Behalve als ik iets van zuivelproducten at. Mijn lichaam had ineens besloten dat dit niet zo’n goed idee was dus dat kwam er sneller uit dan dat het erin ging.

Terwijl ik nog plat lig door de misselijkheid, begint manlief al aan de babykamer te klussen…

De hele dag misselijk!

Iedereen vertelde me dat het vanaf 12 weken veel beter zou gaan dus daar hield ik me enorm aan vast! Maar toen ik 12 weken zwanger was werd het juist alleen maar erger. Ik kon wel janken! Ik was ineens de hele dag door misselijk! Eten of niet eten, rusten, bewegen het maakte allemaal geen verschil meer. Ik heb een kleine week alleen maar futloos in bed of op de bank gelegen. Het was tijd om mijn verloskundige hierover te bellen, want ik kon op deze manier niet normaal functioneren. Gelukkig vertelde zij me dat er medicatie was die ik mocht nemen tegen de misselijkheid.

“Emesafene, mijn happy pills!! Met deze tabletten was mijn misselijkheid weg! Leuk geprobeerd maar helaas! Na 10 dagen kwam de misselijkheid weer net zo hard terug.”

 

Dus na een kort telefoontje met de huisarts konden ze opgehaald worden bij de apotheek. Emesafene, mijn happy pills!! Wat een godsgeschenk! Deze tabletten in combinatie met de hele dag door kleine porties blijven eten was mijn misselijkheid weg! In eerste instantie werden ze voor 10 dagen voorgeschreven en dan moest ik proberen of het zonder medicatie beter ging. Leuk geprobeerd maar helaas! Na die 10 dagen kwam de misselijkheid weer net zo hard terug. Lichte paniek sloeg toe, maar gelukkig deed mijn huisarts er niet moeilijk over om nog wat extra Emesafene voor te schrijven.

14 weken zwanger

Vanaf 16 weken verdween mijn misselijkheid

Inmiddels was ik wel al 4,5 kilo afgevallen en hoewel ik dit normaal gesproken niet erg zou vinden, maakte ik me nu vooral zorgen over de gevolgen daarvan voor ons kindje. De verloskundige gaf ook aan dat het nu langzaamaan tijd werd dat er eens wat gewicht bij ging komen. Blijkbaar dacht mijn lichaam daar hetzelfde over, want vanaf 16 weken verdween mijn misselijkheid als sneeuw voor de zon. Wat een heerlijk gevoel! Eindelijk kon ik nu echt gaan genieten van mijn zwangerschap. Ik had weer energie en had er enorm veel zin in om samen alles voor te bereiden op de komst van ons kleintje. Die eerste 16 weken waren zeker geen pretje, maar ik zou het er nu meteen weer voor over hebben!