Mama Thirza: De wens voor een tweede kindje. Vlak na de geboorte van onze baby begon het ineens te kriebelen..

Bijna een jaar geleden maakte wij bekend in verwachting te zijn van ons eerste kindje. Voor ons en vele kwam dit als een grote verassing. Wel de allermooiste verassing natuurlijk! We moesten ontzettend veel veranderingen maken in ons leven, we woonde op dat moment nog met 3 andere huisgenoten, ik wilde eigenlijk weer naar school en m’n vriend zat midden in de start van een eigen onderneming. Het was behoorlijk spannend, maar alles is op z’n plek gevallen. We hebben ons droomhuisje gevonden en gekocht, ik heb een ontzettend leuke baan aangeboden gekregen en m’n vriend zijn onderneming gaat ook super!

Het begon ineens te kriebelen

Toen we na 1 maand met de baby waren verhuisd begon het ineens te kriebelen.. Maar hoezo? Ik was nog maar net hersteld en dacht serieus al aan het volgende kindje.. Misschien omdat dit zo’n intens geluksgevoel is, dat je er alleen maar meer en meer van wilt? Of misschien omdat ik een bepaald plaatje in mijn hoofd had. Ik zelf heb een ontzettend goede band met mijn broertje, wij schelen 2,5 jaar en hebben als kinderen nog nooit (echt serieus) nooit ruzie gehad. Hij is nog steeds mijn beste vriend en dit wilde ik zo graag later ook in mijn gezin. Nu was Noah Fay niet helemaal gepland, maar dat plaatje in mijn hoofd gaat natuurlijk niet zomaar weg.

“Als het ons gegeven is zouden we begin volgend jaar alweer opnieuw zwanger zijn.”

Vragen aan mamablogger Carmen

Uiteindelijk heb ik het besproken met mijn vriend en wij vonden beide een leeftijd van 2 jaar tussen de kinderen mooi. Als het ons gegeven is zouden we dus begin volgend jaar alweer opnieuw zwanger zijn. En misschien denken we hier wel heel makkelijk over.. Maar in onze ogen past het op dat moment gewoon. We hebben een huis gekocht met genoeg slaapkamers, onze relatie is beter dan ooit, we hebben beide werk en er is oppas.

Maar dit is vast niet alles en daarom heb ik eigenlijk nog zoveel vragen! En mocht ik nou net een medeblogger van Babystraatje.nl kennen. Carmen is op 27 mei bevallen van haar 2e kindje, een zoon Alessio-Elijah. Zij is ook jong moeder geworden en doet het fantastisch. Haar dochter is een paar dagen na de geboorte van haar broertje 2 jaar geworden, precies zo’n plaatje dat ik in mijn hoofd heb! Ik ben zo benieuwd hoe deze mama het ervaart.. Dus via mijn blog stel ik haar graag een aantal vragen. Dit blog is trouwens geschreven toen Carmen nog in verwachting was.

1. Carmen, hoe oud is Shay als haar broertje geboren wordt?

Dat is nog maar de vraag.. Shay is van 3 juni en ik ben 6 juni uitgerekend! Dus of net 2, of net niet..

2. Oh wauw, hij kan zelfs nog op haar verjaardag geboren worden?

Ja als je eens wist hoe bang ik daarvoor ben!

3. Heb je altijd al twee of meerdere kinderen gewild?

Ik werkte in een gezin met 4 kinderen. En daardoor heb ik altijd gezegd dat ik er zelf ook 4 wilde. Het was altijd leuk, druk en gezellig in huis en ik zag dat helemaal gebeuren bij ons later! Maar bij nader inzien weet ik niet of het er ook echt 4 gaan worden nu ik er zelf middenin zit haha!

“Ik kon me niet voorstellen dat ik van een ander kindje net zoveel zou kunnen gaan houden als ik van Shay deed!”

4. Hoe snel na de geboorte van Shay dacht je eigenlijk aan een volgend kindje?

Niet.. Eerlijk gezegd was ik na Shay even genezen van het hele ‘ meer kinderen’ idee. Ik kon me niet voorstellen dat ik van een ander kindje net zoveel zou kunnen gaan houden als ik van haar deed! Het leek me een onmogelijke opgave. Ze is ZO alles voor me, dat ik niet wist hoe ik mijn liefde (op kort termijn) zou moeten verdelen!

Thirza: Ik vind dit echt zo’n mooi oprecht antwoord, er zijn vast meerdere vrouwen die hier tegenaan lopen, maar dit niet altijd durven te zeggen. En als je Carmen volgt via haar instagram account (@carmenreijinga) kan je met eigen ogen zien hoe zij haar liefde voor haar dochter maar zeker ook aankomende zoontje toont!

5. Voelde het ontdekken van je tweede zwangerschap anders dan de eerste?

Ja, ik denk door dat wat ik eerder beschreef. Het was ineens zo definitief dat ik dus echt een manier moest vinden om m’n liefde te kunnen gaan verdelen tussen 2 kindjes. Ik was ergens in het begin heel erg bang dat ik Shay of juist de baby achter zou stellen of juist voor zou trekken. Maar buiten dat om waren we natuurlijk evengoed ontzettend blij en gezegd met een tweede zwangerschap!

6. Was het dan ook extra leuk om te ontdekken dat jullie nu een zoontje kregen?

Ja juist! Toen ik dat te horen kreeg viel eigenlijk alles wel van m’n schouders. Mijn meisje zal mijn prinsesje blijven en mijn jongen zal m’n prinsje worden.

7. Waren er dingen die je anders wilde doen tijdens je tweede zwangerschap?

Ik wilde eigenlijk juist veel hetzelfde omdat ik weer precies in dezelfde periode zwanger ben. Zo hebben we de bekendmaking bij beide op 21 november gedaan, 20 weken echo hadden we van beide op 9 januari en zo zijn er nog meer van die kleine dingetjes. Maar wat ik WEL echt vanaf het begin anders wilde was blijven bewegen en letten op wat ik eet. Helaas is die missie mislukt haha! Ik heb gesport tot een maand of 5 en daarna de sportschool nooit meer gezien. Ik vind het wel leuk om een beetje dezelfde dingen te doen in beide zwangerschappen, zodat niet de EEN later een plakboek vol heeft en de tweede niets meer..

“Ik vond haar te jong om echt te zeggen ‘jij krijgt een broertje en het zit in mama’s buik’.”

8. Hoe hebben jullie het vertelt aan Shay?

We hebben haar met Sinterklaas een babyborn gegeven met badje, potje, flesje etc. Om haar eerst daar aan te laten `wennen’. Elke avond samen op het potje, flesje geven, luiertje om zodat ze zou leren wat een baby is en dat je er voorzichtig mee moet doen. Ik vond haar te jong om echt te zeggen ` jij krijgt een broertje en het zit in mama’s buik’. Ze zou het niet snappen en de aankomende 8 maanden afvragen wat er nou allemaal aan de hand is. Het is natuurlijk niet iets tastbaars.

Pas sinds een paar weken valt mijn dikke buik haar op en zegt ze ook `Mama dikke buik!’ Nu zeg ik wel dat er een baby in zit en dan doet ze zoals ze geleerd heeft met de baby erg zachtjes. Ze wilt elke dag even kijken en voelen. Ik denk dat dit de beste aanpak is geweest omdat ze nu ook niet meer zo lang hoeft te wachten tot haar broertje er is! Ik heb haar ook betrokken bij de babykamer maken. Samen muurstickers plakken etc. En wel verteld dat het kleine bedje voor de baby is. Zo linkt ze alles aan elkaar. Als ik zeg dat de baby in mama’s buik zit, rent ze naar de babykamer en dan zegt ze zelf `Baby kamer! Baby slapen!’

9. Wat vind jij het grootste verschil qua zwangerschap in vergelijking tot je eerste?

Ik vind nu vooral het einde zwaarder. Ik kan niet even lekker op de bank ploffen of de stekker eruit trekken als ik even niet meer kan. De zorg voor Shay gaat door, als ik even op de bank zit vraagt ze mijn aandacht alweer. Ook moet ik haar toch nog best veel tillen, trap op en af, in de auto uit de auto. Hierdoor krijg ik veel last van mijn rug en bekken.

Als zij slaapt probeer ik mijn rust ook te nemen. Maar tegelijkertijd in die anderhalf tot twee uur dat zij slaapt vind ik het ook fijn om de was en het huishouden ongestoord te kunnen doen. Dus vaak komt rust nemen er niet van. S ‘avonds plof ik echter wel meteen op de bank als ze slaapt en kom ik er niet meer vanaf tot ik naar bed ga! Verder scheelt het lichamelijk qua zwangerschap niet veel, behalve dat ik van Shay 2x zo dik was!

10. Kun je in het kort vertellen hoe je eerste bevalling is gegaan?

Bevallen van Shay was een goede eerste ervaring. Wel lang weeën gehad omdat m’n vliezen niet gebroken maar gescheurd waren. Daardoor zette de weeën maar matig door.. Van 00:00 tot 09:00 geen goede, maar wel weeën gehad. Na 9 uur kwamen ze erachter dat het dus gescheurd was en hebben ze het gebroken. Toen kreeg ik in een enorme weeënstorm en vanaf het moment dat ik mocht persen was ze er in 15 minuten!

“Ik heb na de bevalling van Shay gezegd dat ik het zo nog 10x zou doen!”

11. Heb je angst voor de tweede bevalling?

Ik heb na de bevalling van Shay gezegd dat ik het zo nog 10x zou doen! Ik had dan ook geen angst voor de tweede, maar nu het dichterbij komt krijg ik toch een beetje de zenuwen.. Ik ben bang dat het toch tegen gaat vallen, juist omdat de eerste zo goed was!

12. Ben je nog ergens bang voor, of kijk je ergens een beetje tegen op?

Niet perse bang voor iets maar toch wel dingen die vaak in m’n hoofd schieten als: Hoe is het nou straks met 2? Zal ik snel m’n weg vinden? Ik zal al vrij snel voornamelijk alleen zijn met twee kindjes omdat mijn vriend niet lang vrij kan nemen en rotdiensten draait. Dingen zoals de avonden kan ik nog niet echt plannen in mijn hoofd. Of wat als de baby wakker wordt en daarmee ook Shay en dat ik haar dan niet meer in slaap krijg!

13. En waar kijk je het meeste naar uit?

Naar een nieuw borstvoeding avontuur, naar het samen zijn met z’n vieren, hem in heerlijke doeken te wikkelen en dicht bij ons te nemen. En natuurlijk .. naar hem!

14. Is er hierna nog een wens voor een derde of meerdere kindjes?

Dat durf ik niet te zeggen, ik denk ergens dat het wel goed is zo maar we weten natuurlijk niet wat de toekomst ons brengt! We zullen dan sowieso eerst moeten verhuizen want hier is nu geen kamer meer over helaas!

“Ik weet uit ervaring dat jongere kindjes erg moeilijk met verandering om kunnen gaan.”

15. Wat kan je mee geven aan mij en mama’s met een tweede kinderwens?

Ik ben erg blij met deze leeftijd ertussen, het had echt niet korter moeten zijn denk ik. Je zit dan met 2 onder 2 en ook dan moet je zoveel extra aanschaffen of regelen. Kijk bijvoorbeeld naar 2 ledikantjes, duo wagen, 2 kinderstoelen etc. Nu is Shay haar ledikant doorgeschoven, tegen de tijd dat de baby in de kinderstoel gaat kan Shay op een normale stoel. We hebben een enkele wagen aangeschaft omdat Shay al veel loopt en anders op een plankje mee kan rijden.

Ook kan ze op deze leeftijd al enigszins voorbereid worden en helpen als de baby geboren is. Ik weet uit ervaring uit werkgebied dat jongere kindjes erg moeilijk met verandering om kunnen gaan omdat ze simpelweg niet begrijpen wat er allemaal gebeurd! Ook in de toekomst denk ik dat deze tijd tussen 2 kindjes mooi gaat zijn. Tussen mij en mijn zusjes zit bijvoorbeeld 4 en 8 jaar, wij trokken net niet met elkaar op, konden net niet altijd met elkaars speelgoed of vriendjes en vriendinnetjes spelen. Nu is dat trouwens anders nu we ouder zijn, we doen echt alles samen!

De wens van een tweede kindje

Ik zelf heb aan deze vragen heel veel gehad, er kwamen toch antwoorden naar boven waar ik misschien nog niet eens aan had gedacht. De wens van een tweede kindje op kort termijn blijft er zeker, maar het is goed om niet te makkelijk over deze keuze na te denken. Ik hoop dat andere mama’s en misschien zelfs papa’s ook wat aan deze blog hebben gehad! Ik wil hierbij Carmen mega bedanken, vergeet ook zeker niet een kijkje te nemen bij haar blogs!