Mama Chiara: Onbekende mensen die ongevraagd aan je kind zitten. Wie heeft het niet meegemaakt?

Wie heeft het niet meegemaakt? Onbekende mensen die ongevraagd aan je kind zitten. En dan heb ik het niet over een liefkozende aai over de bol, maar over het oppakken van je kind, met hun vieze vingers in het gezicht van je kind of zoals mij onlangs overkwam, een wildvreemde vrouw die het ijsje afpakte van mijn wel heel verbaasde dochter.

Aan het gezicht van mijn dochter

Onlangs tijdens het boodschappen doen, liep een onbekende vrouw (en niet bepaald hygiënisch) regelrecht op Giulia-Mae af. Ze complimenteerde mij met mijn dochter, waarop ik haar vriendelijk bedankte en weer verder wilde gaan met de boodschappen. De dame in kwestie begreep echter de hint dat ik de kinderwagen vooruit duwde niet, en ging rustig verder met haar betoog.

Ondertussen zat ze al met haar vingers vol in het gezicht van Giulia-Mae te wroeten, die ongestoord haar ijsje probeerde te eten. Wanneer onbekende mensen ongevraagd aan het gezicht van mijn dochter zitten, word ik sowieso wat kribbig. Maar goed, ik wil ook niet direct bovenop iedereen springen die Giulia-Mae even aanraakt, ze heeft nou eenmaal een hoog aaibaarheidsfactor ;). Dus ik liet het met frisse tegenzin maar gebeuren.

Ik was sprakeloos

Op het moment dat ik me bedacht dat ik het toch niet OK vond en deze vrolijke fluiter erop wilde aanspreken, trok ze haar hand weg. Mooi dacht ik, en gaf aan dat wij nu toch echt weer verder moesten.

En hoewel ik als bezeten moeder erboven op zat, bedacht mevrouw zich niet en trok zo het ijsje uit de handen van mijn dochter. Die op haar beurt zo verbaasd was dat ze vergat te reageren, en ik daarentegen was zo beduusd van deze actie dat ik er sprakeloos van was. En ik beloof je 1 ding, de kans dat jij een miljoen wint is groter dan dat je mij sprakeloos meemaakt.

Enfin. Ik wist dus werkelijk waar niets uit te brengen. Toen ik eenmaal bekomen was van deze vreemde actie, trok ik het ijsje uit haar handen, gaf deze terug aan Giulia-Mae en beende zonder nog wat te zeggen weg. Eenmaal het hoekje om heb ik het ijsje verruild voor een koekje, want tsja.. de geur om de dame heen verraadde een klein beetje dat ze niet bijzonder fris was op dat moment.

Dat is toch vreemd?

Nou vraag ik mij dus af, wat bezield mensen precies om steeds maar aan andermans kinderen te zitten? Ik loop toch ook niet op een willekeurige man af omdat ik die toevallig knap vind om die vervolgens een aai over zijn bol te geven…. Ik bedoel.. Stel je eens voor. Dat is toch vreemd? Ik heb mij dan ook heilig voorgenomen het niet weer zover te laten komen, en liever een niet-sociaal geaccepteerde moeder ben, dan dat ik een vreemde het ijsje laten afpakken van mijn kind. Hoe reageren jullie in situaties van vreemde mensen die je kind aanraken?