Lieve mama’s in spe, wensmama’s, mama’s die het alleen moeten doen, mama’s die in hun hart mama zijn, mama’s die mama zijn zonder kindje en mama’s met kindje, In de komende tijden zal ik blogs voor jullie gaan schrijven. Open, eerlijk en ik neem geen blad voor mijn mond. Over onderwerpen van poepluiers tot opvoeden, van het zwanger raken tot het afvallen. Waarom? Zodat iedereen, ongeacht welke keuze je maakt, weet dat er iemand is die jouw manier steunt. Maar voordat ik dat ga doen lijkt het mij wel verstandig om mezelf even voor te stellen. Hier komt ‘ie;
Op mijn 20e raakte ik zwanger
Mijn naam is Esther. Op mijn 20e raakte ik zwanger van mijn eerste dochter, Edinn. Dit was niet helemaal volgens planning aangezien ik geen relatie, geen diploma, geen rijbewijs en vooral geen geld had. Een paar weken voor ik zwanger raakte, ontmoette ik haar vader. Na een aantal gezellige weken bleek ik dus zwanger. Al vrij snel was duidelijk dat er geen relatie in zat en wij ook niet op één lijn zaten met betrekking tot de zwangerschap. Wel was het voor mij duidelijk; dit kindje ga ik houden, opvoeden en liefde geven. Met of zonder hem. Gelukkig besloot hij er toch voor haar te zijn en op 4 oktober 2017 ben ik bevallen, met hem naast mij tijdens de
gehele bevalling.
Een tweede kindje
Na drie maanden in mijn eentje gezorgd te hebben voor Edinn (die maanden bleef ze 24/7 bij mij) ontmoette ik mijn huidige vriend. Al vrij snel was duidelijk; dit is de man waar ik oud mee wil worden. Vol onder de hormonen, emoties en slaaptekort besloten we al heel snel voor een tweede kindje te gaan. Inmiddels hadden we samen een huis en leek een tweede kindje een perfecte toevoeging. Twee dagen voor Edinn’s eerste verjaardag had ik een positieve zwangerschapstest in mijn handen. Blijer kon je mij niet krijgen.
Alles een stukje makkelijker
Na een zware zwangerschap, werd onze tweede dochter Lizzy geboren op 13 juni 2019. Een totaal nieuwe wereld, ondanks dat ik al moeder was. Dit kindje had ik ineens 24/7 bij me, ik moest overleggen over alles met mijn vriend. Maar ook werd ineens alles een stukje makkelijker; nachten hoefde ik niet meer in mijn eentje te doen en er werd ineens geluisterd naar mijn onzekerheden, huilbuien en verwonderingen.
Intens gelukkig
Mijn leven heeft een hele andere wending gekregen. Van een stappende puber veranderde ik in een zorgzame en verantwoordelijke moeder. Hoewel dit een enorme omschakeling is, ben ik intens blij met hoe mijn leven is op dit moment. Zwaar is het zeker, soms zie ik door de bomen het bos niet meer. Loop ik vier weken achter met de was en wordt de ontbijtkoek pas van de vloer gebietst als er iemand langs komt. Maar ondanks dat, ondanks dat ik niet meer stap en drink of ga en sta waar ik wil, ben ik intens gelukkig. Dit is mijn lot geweest. Moeder zijn. Zorgen. Houden van. En wauw, wat ben ik daar dankbaar voor.
Liefs, Esther (@dezusjesvan op instagram)
P.s. Lezen jullie de volgende blogs weer mee? Hierin ga ik dieper in op bijvoorbeeld borstvoeding vs. Flesvoeding. Tienermoederschap. Alleenstaande moeder zijn. Liefde voor je kind. Verdriet om je kind. Co-ouderschap. Alles komt voorbij.
