Mijn gehele werk carrière heb ik altijd in de detailhandel gewerkt. Iedereen die in de winkel heeft gestaan weet dat dit meer de regel is: Je hebt een zeer onregelmatig werkrooster en als je pech hebt met een 0 uren contract is het zowat hopen dat er iemand ziek is zodat je in kan vallen en jij meer centen krijgt aan het einde van de maand.

Nu heb ik voor het eerst een echt vast werkrooster. Met vast is dat ik vaste dagen heb waarvan de uurtjes lichtelijk anders kunnen zijn. In die periode van steeds 4 dagen weet ik dat ik altijd 3 hele dagen werk en 1 halve dag. In een tijd waarin het uiterste qua flexibiliteit gevraagd wordt van medewerkers is dit voor mij een gevoel van luxe. Dankzij dit rooster kan ik ook Trey uit de onregelmatigheid halen van wanneer naar de oppas, kinderdagopvang of oma en opa. Deze regelmaat geeft daarnaast ook naar mijn verwachting meer rust in ons gezinnetje (het is pas week 1 dus even afwachten voordat ik het kan bevestigen).

Voor mijn man betekent dit dat hij weet dat Trey niet thuis is wanneer ik werk. Wel heeft hij dan de verantwoordelijkheid Trey op te halen van het kinderdagverblijf. Dit betekent voor hem dat hij meer rust heeft in huis, wat soms ook hard nodig is met twee werkende ouders. Daarnaast heeft hij ook een onregelmatig ploegenrooster waardoor hij ook in de nacht moet werken. Om na zo’n dienst de volgende dag op je zoon te letten lijkt me loodzwaar. Hiermee zal hij dan ook worden verlicht.

Een verder voordeel wat we verwachten is de orde in huis. Door onregelmatige diensten en soms last minut te worden opgeroepen is het eerste wat verslonst het huishouden. Nu er ritme is, is het makkelijker in te plannen. Dit zien we nu al terug in het huishouden dus ik denk dat we daarin ook een enorme sprong maken.

“Als je zo even die zaken op een rijtje zet is een huishouden of een gezin runnen ook een vorm van een managementtaak.”

 

Als je zo even die zaken op een rijtje zet is een huishouden of een gezin runnen ook een vorm van een managementtaak. Je hebt diverse onderdelen die allen goed op elkaar afgestemd moet zijn voor harmonie en een goedlopende ‘zaak’. Planning, financiën, prioriteiten en natuurlijk ook niet jezelf en je partner vergeten als medewerker in dit aandeel. Allen moeten samen functioneren zodat het niet instort.

Als lid van de directie die weet (en voelt) dat er grote veranderingen plaats vinden is het belangrijk om 1 stap vooruit te denken. Ik weet dat het op orde moet zijn bij voorkeur voor mijn verlof. Dat ik in de verlofperiode aan mezelf kan denken als medewerker en de rust kan gunnen die ik nodig heb. Wanneer ik last van nesteldrang heb daaraan kan toegeven zonder dat ik teveel hooi op mijn vork neem. Nestelen lijkt me makkelijk als het nest al op orde is ;).

Als directielid was ik deze week ook niet mijn trouwste compagnon vergeten. Het was natuurlijk Vaderdag en hebben we papa verwend met een heerlijk ontbijt op bed met twee leuke cadeautjes. Daarna alleen direct het bed verschoont, omdat ik kruimels in bed haat ;).

Momenteel zit ik in week 14 van mijn zwangerschap. Gelukkig ben ik tot nu toe nog niet zo misselijk geweest als rond dezelfde tijd dat ik van Trey zwanger ben, maar laat me niet koken en draag ook geen smerig te sterk ruikend luchtje. Dat laat mijn maag omrollen en ben ik gelijk van mijn honger af. Ik heb deze week wel al een eerste kledingsetje met een kleine pinguïnknuffel met belletjes erin gekocht. Het nestelen moet ergens beginnen ;). De vervolgstap was een uitstapje naar Ikea met een vriendin waarbij Trey verliefd werd op een kinderversie van een relax stoel (zo 1 met vering) en het peuterbedje voor Trey. Over een poosje moeten we er wel aan geloven dat Trey toe is aan een ander bedje met meer vrijheid. Als ik daar nu op terugkijk ben ik denk ik toch al onbewust bezig geweest met nestelen. Al denk ik wel dat ik pas echt los zal gaan zodra ik het geslacht over 2 weken weet!