Borstvoedingsmaffia tegen kunstvoeders, thuismoeders VS de werkende moeder. Zodra ik op Facebook, nieuws of blog een bericht voorbij zie komen met een onderwerp zoals borstvoeding of werken is dat het kruit voor soms een hevige discussie. De moeders die hun gelijk willen halen dat hun weg de beste is zijn de ontsteking. Wanneer ik sommige reacties lees vraag ik me toch echt af, we zijn toch allemaal moeders en doen iets geweldigs. Waarom de andere wijze naar beneden halen om jezelf beter te laten voelen?

Bij deze het bericht: Jullie doen het allemaal GEWELDIG!!! Hoe je de zwangerschap hebt doorstaan, hoe je kind ook ter wereld is gekomen, hoe jij je kind voedt, hoe je dit combineert met je huishouden en/of werk en hoe je kind wordt ondergebracht wanneer jij en je partner er niet zijn. Het is een topprestatie. Er is geen één weg om een kind groot te brengen. Het is een heel web van wegen waarin jij je eigen weg vind. En die weg die jij vind, is voor jou de juiste.

“Vooral wanneer je de eerste keer moeder wordt, zit je in een wereld vol meningen over wat de beste manier is.”

 

Wanneer je de eerste keer moeder wordt zit je in een wereld vol meningen over wat de beste manier is:
– Verwen je baby niet door het bij je in bed te slapen, dan kom je er nooit vanaf.
– Moet je wel voeden in het openbaar?
– Borstvoeding is de standaard.
– Je moet voedingen afbouwen en meer per keer zodat die beter doorslaapt.
– Slaapt die na 6 weken nog steeds niet door?
– De kleine test je uit, laat hem/haar nog even jammeren.

Voor alle aankomende moeders: vind je eigen weg. Jij weet wat goed voelt en goed is voor jezelf en de kleine. En vooral ook jezelf niet vergeten hierin. Als jij je goed voelt, zal vooral de eerste weken/maanden wat minder zwaar zijn (zal nog steeds zwaar zijn, maar in combinatie met stress zal dat nooit beter worden). Voel je niet slecht wanneer je voorgenomen plannen niet lukken. Laat je niet lijden door afkeurende blikken van anderen en nogmaals doe wat voor jou goed voelt. Doe wat jij denkt dat het beste is voor je kleine.

Laat je informeren zonder de afkeurende meningen over de andere wijze. Ik als werkende moeder maak nog steeds alle mijlpalen mee van Trey. De kleine slaapt nu in zijn eigen bed ondanks dat die genoeg nachten bij ons heeft geslapen en verkent de wereld met vallen en opstaan.

“Doe wat jij denkt dat goed is voor je kleine. Laat je niet beïnvloeden door de hokjes wat we voor alles hebben.”

 

Wij hebben ons laten informeren door middel van een aanstaande ouderschapscursus. Als ik dan toch een tip wil geven, dit vind ik een goede. Laat je informeren door de ouwe rotten van het wereldje kinderen krijgen. Voor mij heeft de cursus me veel zekerheid gegeven dat ik dit aankon. Ik kon een kind op de wereld brengen en was ook op de hoogte van de verschillende wijze. Ik voelde me meer in regie over mijn eigen bevalling doordat ik wist wat ik moest doen. Heb ook niet alle tips gevolgd. Dat Altijd-is-Kortjakje-ziek puffen werkte voor mij niet, ik ging voor het rustig in en uit ademen zoals je bijvoorbeeld bij mediteren doet. Maar dit is juist het mooiste van je eigen weg volgen, je volgt gewoon wat goed voor je voelt.

Wegen kunnen daarnaast ook verheerlijkt worden. De weg van borstvoeding bijvoorbeeld klinkt romantisch. Alleen kan ik me goed herinneren dat ik met tranen in mijn ogen stond door de kloven en ontstekingen dat elke keer dat de kleine aanhapte het gruwelijk zeer deed. Alleen de gedachte deed me toen al pijn. Was allemaal goed gekomen en op den duur een periode van iets meer dan een jaar gevoed. Wat op den duur wel erg makkelijk is (heerlijk liggen terwijl meneer lekker drinkt). En flesjes klaarmaken heb ik dan ook echt geen ervaring mee. Ik heb er dan ook geen moment spijt gehad, van mijn keuze. Waarom zou jij dat dan wel moeten hebben?

De samenvatting is: doe wat jij denkt dat goed is. Laat je niet beïnvloeden door de hokjes wat we voor alles hebben. Je bent een moeder net als ik, onze wegen kunnen verschillen, maar onze liefde voor onze kroost is onbeschrijfelijk en met geen boek uit te leggen. Uiteindelijk leiden zowel jou als mijn wegen naar hetzelfde doel. Het opgroeien van je kleine. Geniet van elke stap daar naar toe.