Ik ben pas in augustus uitgerekend, het duurt dus nog wel even voordat het nodig is (of niet…), maar ik heb zo mijn twijfels over borstvoeding geven. Er gaan zoveel vragen door mijn hoofd; wel, niet, wel, niet, hoe doen anderen het en wat zijn de voor- en nadelen?
Zoveel verschillende verhalen
Als ik om me heen ga vragen aan moeders hoe zij dat hebben gedaan, hoor je zoveel verschillende verhalen dat ik uiteindelijk nog niks wijzer ben geworden. ‘Ja bij mij spoot het eruit!!’, ‘Het lijkt net of er een mes in je tiet wordt gezet’, ‘Ja, nee, eitje joh en nog gratis ook’, ‘Nee, joh dan mag je alsnog niet drinken’. Ja jongens, daar heb ik dus helemaal niks aan. En ik ben een twijfelaar, waar het ook niet echt gemakkelijker van wordt.
“Ik ben bang dat als ik het niet probeer, mensen mij misschien een ‘slechte moeder’ vinden.”
Voor- en nadelen
Natuurlijk moet je je eigen keuze maken, maar dat is juist mijn probleem. Ik ben bang dat als ik het niet probeer, dat mensen mij misschien een ‘slechte moeder’ vinden, omdat het ‘zo belangrijk is voor je kind’. Terwijl er volgens mij ook niks mis is met flesvoeding. Moeders die geen borstvoeding kunnen geven hebben geen andere optie, dus zoveel verschil zal er volgens mij wel niet zijn.
‘Het schijnt wel goed te zijn voor de band met je kind’, hoor je mensen dan zeggen. Maar je overlaad je kindje toch sowieso met knuffels, kusjes en liefde? En het is misschien egoïstisch, maar waarom zou ik ’s nachts alleen mijn bed uit moeten om te voeden terwijl hij zich nog een keer omdraait? Om nog maar niet te spreken over het letten op je voeding, de tepelkloven en het geduld.
Vooraaaaal het geduld, dat ik niet heb als rasechte schorpioen, zal het probleem zijn. Is trouwens erg handig bedenk ik me nu, geen geduld hebben en straks voor een kind moeten zorgen. Ik denk dat ik mezelf daarin nog wel tegen ga komen, maar hoop vooral ermee leren om te gaan. Zo leren moeder en kind van elkaar, dat is toch mooi?
Super-tiet
Maar goed, borstvoeding.. Ik verwacht er nog wel gesprekken over te hebben met de verloskundige, maar uiteindelijk zul je zelf de keuze moeten maken. Weet je wat me zo lastig lijkt? Het hele gebeuren om het op- en afbouwen. En de onzekerheid als het niet lukt speelt ook een grote rol. Ga je echt alles uit de kast trekken om te zorgen dat het maar lukt? Of ben ik gezegend met een ‘super-tiet’ waar een melkbedrijf u tegen zegt?!
Bij sommige vrouwen lijkt het zo makkelijk, hup tiet eruit en gaan, terwijl zij misschien ook wel met tranen in hun ogen hebben gezeten. Enne.. als ik de woorden tepelhoedje en spruw hoor, vraag ik mezelf af of ik er wel klaar voor ben. Misschien is het handig als ik als aanvulling op de bevallingscursus, een cursus borstvoeding neem.
“Ik denk dat ik het wel wil proberen.”
Ik ben er nog steeds niet uit
Ik heb in ieder geval voor mezelf geprobeerd om alle voor- en nadelen op een rijtje te zetten, maar nog steeds ben ik er niet uit. Ik denk dat ik het wel wil proberen, gewoon om te kijken of het me lukt. Hé en als het om de één of andere reden niet lukt, no worries, ik heb het in ieder geval geprobeerd. Wat hebben jullie gedaan? Stel ik me aan of zijn er meer (aanstaande) moeders die zo hun twijfels hebben? Ik hoor graag jullie mening, tips & tricks!
It’s a girl!
Trouwens, dat ‘kind’ is na de echo van een paar weken geleden een meisje gebleken, waar we super blij mee zijn! Met een jongen hadden we ook blij geweest hoor, daar niet van. Ik wilde graag – lekker op zijn Amerikaans – een gender reveal party houden. Maar we hadden de geslachtsbepalende echo op een maandag en wachten tot het weekend was geen optie gezien onze nieuwsgierigheid. Gelukkig werd het pak roze koeken die maandag avond ook goed ontvangen bij mijn ouders.
En natuurlijk zijn er weer mensen die zeggen: ‘een meisje? Ha, dat zeiden ze bij de moeder van de nicht van de buurman van mijn broer ook. En wat denk je, het arme jongetje moest in een roze pakje naar huis.’ Je kunt ook gewoon zeggen: ‘leuk, een meisje’! PUNT. Ben ik de enige die zich irriteert aan mensen die overal commentaar op hebben? Of zijn het mijn hormonen? Of ben ik gewoon zo, dat kan het ook nog zijn..
Ik kijk er al naar uit
Trouwens, niet geheel onbelangrijk, mijn beste vriendin is net bevallen van een meisje! Dat is toch de droom van elke vrouw, samen zwanger zijn en straks samen leuke dingen doen met de kinderen. Héérlijk ik kijk er al naar uit!
Laatste berichten van Mama Ilse (toon alles)
- Mama Ilse: Wat ik in 9 maanden heb geleerd als moeder… - 29 mei 2019
- Mama Ilse: Na mijn bevalling dacht ik nooit meer te kunnen zitten… - 20 februari 2019
- Mama Ilse: Nesteldrang, ik streek de hoeslakentjes van mijn baby, what was i thinking? - 5 december 2018
10 Reacties