Dit is mijn eerste verhaal voor babystraatje.nl, dus daarom een korte introductie en een kijkje in mijn huidige struggles rondom het babyproof hebben van je huis (voor zover het struggles zijn).
Een gezinnetje
Mijn naam is Mandy, ik ben 28 jaar oud en vorig jaar juni getrouwd met mijn grote liefde Merijn. Een aantal maanden voor onze bruiloft maakten we onze droomreis naar NZ & Australië en daar besloten we dat we voor een gezinnetje wilden gaan. Het kon best even duren, dus stopte ik alvast met de pil.
Precies 2 weken voor de bruiloft had ik een positieve test in mijn handen. We waren zo blij, maar moesten halsoverkop dingen omgooien voor de bruiloft. We trouwden intiem met een kleine groep mensen en het hoogtepunt was de onthulling van dit mooie nieuws.
Ons zoontje Gus
Op 5 februari is ons zoontje Gus geboren. En wat iedereen je ook van te voren zegt, ik kon niet bedenken hoe bijzonder dit zou zijn. Naast al dit moois vind ik het moederschap ook nog steeds spannend en lees ik graag verhalen van andere moeders. Ik ben inmiddels gelukkig wel zo ver dat ik echt mijn eigen plan trek met de opvoeding en alles wat er komt kijken bij het moederschap. Maar af en toe twijfels hoort er gewoon bij, want ondanks moeder ben ik ook gewoon mens.
Een vrolijke baby
Gus is ontzettend vrolijke baby die zich snel ontwikkelt. Inmiddels is hij ruim 9 maanden, en vind ik het eigenlijk geen baby meer. Hij is druk bezig met brabbelen en ontdekken. En dat ontdekken gaat gecombineerd met veel vallen en dingen doen die niet mogen. Hij racet letterlijk het hele huis door. Zo vind ik regelmatig de planten op de grond, een onder gekwijlde afstandsbediening, of haal ik weer een gevonden blaadje, papiertje of iets anders geks uit z’n mond.
Laatst stond de deur naar de gang open, en was hij alvast begonnen met naar boven klimmen. Traphekjes zijn dus inmiddels geïnstalleerd. Maar ondanks de traphekjes is het tegen mijn principe om mijn huis geheel steriel en zonder enige gezellige aankleding te houden voor Gus.
Zolang er geen levensgevaarlijke situaties mee kunnen ontstaan vind ik dat hij vooral moet leren dat hij niet alles mag aanraken, onderkwijlen of erop mag klimmen. Want als we het thuis al niet leren, hoe moet dat dan als we ergens op bezoek gaan? Super leuke gedachte, maar in deze fase werkt dat 9 van de 10 keer nog niet. De aanhouder wint, dus die gedachte houd ik voorlopig nog even vast..
Tot snel en liefs, Mandy
