Voor de meesten breekt de vakantietijd nog aan, maar wij hebben hem al achter de rug. Dit jaar zijn we voor het eerst met zijn vijven (inclusief hond) op vakantie geweest. Hoe groot je auto ook is: Het inpakken blijft een probleem. Alles is altijd overal te koop prent ik mezelf in, maar toch heb ik de laatste dagen voor vertrek vakantiestress. Dit zijn dan ook de dagen dat Vincent zich nergens mee bemoeit en mij mijn gang laat gaan. Wanneer ik dan in de auto zit is deze stress ook weer verdwenen, maar tot die tijd ben ik druk bezig om alles in orde te krijgen en is er geen ruimte voor spontaniteit.

Vakantiestress in combinatie met zwangerschapsdementie geeft gegarandeerd problemen. Het komt er op neer dat ik op het vakantieadres er achter kwam dat ik alles voor iedereen had meegenomen, maar dat ik de helft voor mezelf was vergeten. Zeer onhandig dus. Ook had ik heel veel dingen meegenomen die we totaal niet nodig hadden. Hoe ik daar nou bij kwam? Geen idee.

Het was gelukkig geen wereldreis, maar met de auto naar Texel. Wij zijn niet zo van die globetrotters en vinden het erg belangrijk dat Fons mee kan. Dus Sanne haar eerste vakantieherinneringen zijn gemaakt in Texel. Nu hebben we nog de luxe dat we in het voorseizoen op vakantie kunnen, dus het was helemaal niet druk. Dit zorgt natuurlijk helemaal voor een grandioze vakantie-vibe! Dit jaar hadden we gekozen voor een week, maar volgend jaar gaan we zeker langer.

“Tijdens deze vakantie is mijn liefde voor Texel nog groter geworden.”

 

Fenna speelde continu buiten met Fons als we niet iets anders aan het doen waren. Dit kan ze thuis niet doen zonder toezicht. Onze woonverdieping is op de eerste verdieping en onze binnenplaats op de begane grond, dus er moet altijd iemand van ons mee. Het ook echt genieten op de stranden en in de leuke dorpjes. Tijdens deze vakantie is mijn liefde voor Texel nog groter geworden.

Het is ook wel erg fijn dat het niet zo ver rijden is. Fenna zat lekker voorin en ik bij Sanne en Fons op de achterbank. Zo kon ik bij Sanne wanneer het nodig was en Fenna had de tijd van haar leven. Ze heeft totaal geen speelgoed nodig gehad om zichzelf te vermaken. K3 speelde op de radio en daar had ze genoeg aan, ideaal. In de tweede week vakantie zijn we lekker dagjes weggeweest. Het was echt genieten met het hele gezin.

Het weer was trouwens wel een stuk koeler dan de weken die er op volgden. Hoe reageren de kleintje van jullie op het warme weer? Sanne zweet zich rot. Zo zielig. Hierdoor komt ze onder de warmtebultjes te zitten. Zelfs heeft ze hier geen last van en blijft ze een vrolijk elfje. Het is ook zo lastig om te bepalen wat ze in bed aan moet. Haar slaapkamer krijgen we niet snel afgekoeld en ik durf ook niet een raam open te houden tijdens het slapen, dus het is al gauw plakkerig. Je wilt ook niet dat ze kou vat, dus het is al gauw een romper of een slaapzak. Fenna zweet zich ook rot, maar die slaapt het liefst nog in haar pyjama. Het is nog erg lastig uitleggen dat het lekkerder slapen is in haar romper of hemdje.

“Je weet waarom je huis te koop staat, maar toch moet je weer huilen als je denkt aan alle herinneringen die aan het huis vastzitten.”

 

We hebben nu eindelijk op het ‘Te koop’ bord aan ons huis een ‘Verkocht’ sticker zitten. In maart zijn er kijkers geweest die geïnteresseerd waren en die een bod hebben uitgebracht. Toen zijn de onderhandelingen aan de gang gegaan en na een akkoord bereikt te hebben, is het papierwerk in gang gezet. Het te koop zetten van onze woning en de verkoop ervan is echt super snel gegaan. Hier hadden we niet echt rekening mee gehouden, dus het was ook een beetje onwennig toen dit ook zo gebeurde. Dan weet je dat je echt afscheid moet nemen van een woning. In zulk soort dingen ben ik altijd een emotionele muts. Je weet waarom je huis te koop staat, maar toch moet je weer huilen als je denkt aan alle herinneringen die aan het huis vastzitten. De meiden zijn hier na hun geboorte verzorgd, Fons is voor het eerst bij ons komen wonen, we hebben het hele huis gestript en naar onze smaak gemaakt, leuke feestjes en etentjes met lieve mensen gehad en dan ook nog het uitzicht wat nooit heeft verveeld.

Na dit goede nieuws zijn we op zoek gegaan naar een nieuwe woning. Waar kies je dan voor? Nieuwbouw, weer een oude woning, veel ruimte, weinig ruimte, dakterras of een grote of kleine tuin? Zo kan ik nog wel even doorgaan. We hebben een aantal oude en nieuwe woningen gezien, maar elke keer zat er geen woning tussen. We hebben ook best wat eisen, dus je gaat ook niet overal kijken. De woningen die voldoen aan onze wensen staan vaak ook niet lang te koop, dus je moet snel schakelen. Maar je moet ook geen kat in de zak kopen, dus het is toch oppassen geblazen. Maar toch is het dan gelukt om alles te vinden wat we zoeken in een huis dat ook nog betaalbaar is. In november krijgen we de sleutel van ons nieuwe paleis.

De vakantiestress is nu weg, maar nu begint de verhuis – en meubel uitzoekstress. Ook hier weer de vraag: Mocht je nog leuke websites weten van meubelzaken geef het gerust door. Je kunt wel zeggen dat wij ons in 2016 niet vervelen.

In mijn vorige blog kon je lezen dat ik het had over mijn zwangerschapsblessure. Na controle bij de gynaecoloog heb ik goed nieuw gekregen. Ik mag weer hardlopen en ik heb een doorverwijzing gekregen voor de specialistisch chirurg. Hij gaat bepalen wat voor operatie het gaat worden om mijn buikspieren te herstellen. Deze operatie onderschat ik niet, maar ik ben zo blij dat ik er aan wordt geholpen. Het herstel daarna zal ook best pittig worden, maar daar hoor ik tijdens deze afspraak meer over. ‘s Avonds heb ik gelijk mijn hardloopschoenen aangetrokken en mijn eerste rondje gerend samen met Fons. Eind augustus wil ik weer proberen mee te doen aan een wedstrijd voor 5 kilometer. Mijn vriendin Monica is dan mijn haas. Super fijn om te weten dat zij mij er doorheen trekt. Heerlijk is het weer om buiten te mogen hobbelen.

Sinds een paar weken heb ik er een nieuwe hobby bij. Ik zit op naailes. Dit is het moment dat je mag lachen….. Op woensdagavond ga ik naar het vaste clubje toe waar ik leer om mooie creaties in elkaar te zetten. Op Instagram en Facebook kom ik altijd de leukste kleertjes tegen die met de hand zijn gemaakt. Het lijkt mij zo leuk om dit te leren dus vandaar deze stap. Nou ik moet zeggen dat ik ben begonnen aan een harembroekje voor Fenna, maar ik gok dat ze die deze winter pas aan kan. Hopelijk past ze dan nog maat 104. Thuis heb ik nog geen naaimachine in mijn bezit, dus moet ik het echt hebben van de uurtjes les. Ik kan totaal niet recht tekenen en knippen, dus alles wat ik nu leer is voor mij echt een uitdaging waardoor het ook lekker traag gaat. Als ik nu ga rekenen wat dit broekje kost met uurtarief er bij komen we uit op 60 euro en dan zijn we nog niet klaar. Hopelijk kan ik jullie snel het resultaat laten zien. Het is trouwens wel zeer ontspannend om zo bezig te zijn. De jacht naar een goede naaimachine gaat ook beginnen, dus als jullie nog suggesties hebben dan hoor ik het graag.

“Dit zijn echt geluksmomentjes waar ik erg van geniet.”

 

Sanne heeft de mijlpaal van 4 maanden bereikt. De tijd en haar ontwikkelingen gaan zo snel . We zijn gelijk begonnen met fruit en groenten. Nou heerlijk dat ze dat vindt. De fase van melk naar vast voedsel vind ik altijd zo leuk. Ze zijn dan opeens zo groot. Ze leren dan op een andere manier slikken en happen. De lepel beet houden is ook een echte uitdaging. Je ziet ze ook echt genieten van bepaalde smaken en zuur kijken van vieze smaken. Het rollen heeft ze ook al onder de knie. Alles gaat nu zo snel dat ik soms dingen mis. Bij Fenna was ik er echt op gefocust en nu gebeurt het gewoon en vraag ik me af of dit niet erg snel gaat? Je hebt gewoon niet door hoe snel de tijd gaat. Voor Fenna wordt het ook steeds leuker dat haar zusje mobieler wordt. Ze kunnen steeds verder in hun spel samen. Dit zijn echt geluksmomentjes waar ik erg van geniet.

Mocht je nog op vakantie gaan dan wil ik je (alvast) een fijne vakantie toewensen!