Mama Nikky: Als ik terug denk aan die dikke buik, begint het toch wel weer een beetje te kriebelen!

Soms denk ik nog wel eens terug aan die dikke buik die ik zo’n 1.5 jaar geleden had, en dan begint het toch wel een beetje te kriebelen! Niet dat we toe zijn aan een 2e kindje, maar het gevoel van die onvoorwaardelijke liefde in je buik is gewoon wel heel erg speciaal.

Photoshoot by: Dario Endara

Niet gepland

Toen ik er achter kwam dat ik zwanger was, heb ik er in het begin best wel aan moeten wennen. We hadden het niet gepland en waren er totaal nog niet mee bezig. Natuurlijk was het kindje hartstikke welkom, maar toch, het kwam voor ons wel onverwacht. Maar na een aantal dagen was ik al aan het idee gewend en voelde ik me een trotse en misselijke mama in wording!

“Vanaf de positieve test, tot aan mijn bevalling, werd google mijn beste vriend.”

Google mijn beste vriend

Vanaf het moment dat ik die positieve test in m’n handen had, tot aan mijn bevalling, werd google mijn beste vriend. Van het vergelijken van allerlei babyproducten tot ‘hoe weet ik wanneer mijn bevalling gestart is.’ Welke ik de laatste dagen voor mijn bevalling ook daadwerkelijk 2 keer per dag in de zoekbalk typte. Ik zou maar eens symptoom over het hoofd zien…

Symptomen

Toen het eenmaal begonnen was – en ik het zelf niet eens door had – had ik achteraf wel een hoop van die symptomen gehad. Hoezo verstrooid een zwangerschapsbrein? Zo was ik 2 dagen voor mijn bevalling al slijm aan het verliezen – hallo slijmprop – en heb ik me 3 dagen voor de bevalling letterlijk ‘leeg’ gemaakt. Manman, ik dacht nog dat ik een buikgriepje te pakken had. Schijnt er dus ook bij te horen.

Ook had ik ineens een flinke energie boost en besloot om op de fiets nog even een rondje dorp te maken, en de badkamer van boven tot onder te laten glimmen. Door het ingedaalde hoofdje gelukkig geen maagzuur meer (joehoe!). Maar me wel 10x per nacht uit bed hijsen om te gaan piessen. En last but not least, had ik al de hele week oefenweeën volgens de gynaecoloog. Lucky me.

Photoshoot by: Dario Endara

Hormonale heks

In die negen maanden verander je zelf als persoon natuurlijk ook. Ik dacht altijd dat ik in één of andere hormonale heks zou veranderden en mijn man op pad zou sturen voor de meest onmogelijke opdrachten. Gelukkig viel dat wel mee! Al had ik achteraf gezien wel echt van die gekke dingen… hoe kom ik er toch bij!

“Moest er wel op en top uit zien tijdens de bevalling, er zou maar eens een foto gemaakt worden in een oud shirt.”

Ik moest er op en top uit zien

Zo had ik bedacht dat ik, voordat ik naar het ziekenhuis ging om te bevallen, toch echt even moest douchen om de boel beneden daar even wat ‘op te frissen’. Dus toen het moment daadwerkelijk daar was, heb ik dat ook braaf gedaan. Wat trouwens best lastig is, en het kost enorm veel moeite en tijd met die dikke buik in de weg.

Photoshoot by: Dario Endara

En zo had ik ook bedacht dat ik perse mijn nieuwe Victoria secret jurkje aan moest tijdens de bevalling. Ik had m niet voor niets besteld natuurlijk! Moest er wel op en top uit zien, er zou maar eens een foto gemaakt worden in een oud shirt. Dat resulteerde dus in een snelle kledingwissel bij 8 cm ontsluiting. Om vervolgens 10 min later te kunnen beginnen met persen. What was i thinking?! Ben je benieuwd naar mijn bevallingsverhaal? Klik dan hier.

Verslaafd aan…

Je hoort ook vrouwen over gekke cravings in de zwangerschap. Been here, done that. Ik was helemaal verslaafd aan beschuitjes met hagelslag en ik was dol op patatje Jopie-pindasaus. Geloof me het klinkt afschuwelijk maar ik eet het af en toe nog, het is heerlijk! Had ik even geluk dat de snackbar toen bij me om de hoek zat.

Photoshoot by: Dario Endara

Babywinkels

En wat dacht je van je shopgedrag? Het liefst ging ik iedere week naar Babypark of Prénatal. Want we hadden nog een ditje of een datje nodig en misschien hebben ze deze week wél een nieuwe collectie kleertjes. De opmerking ‘schatje, zullen we dit weekend een keertje niet naar een babywinkel gaan’ kon mijn wederhelft maar beter niet maken. Tenzij hij met een beter plan kwam natuurlijk.

Online had ik trouwens een wishlist gemaakt met allemaal spulletjes die ik nog wilde hebben. Super handig. Zo kon ik iedere week wel wat leuks afstrepen! Sorry pakketbezorger! Dat shop gedrag word uiteindelijk wel minder hoor als de baby er is, omdat je dan gewoon geen tijd meer hebt om veel bestellingen te plaatsen. Maar helemaal over gaat het niet, haha! Ik en de pakketbezorger zijn nog steeds goede vrienden.

“Wat ik gekregen heb is een onvoorwaardelijke liefde, met een vleugje eigenwijsheid en driftkopperig gedoe. Maar het is het allemaal waard.”

Onvoorwaardelijke liefde

Toch ben ik onwijs blij dat ik dit heb mogen ervaren. Het is zo bijzonder en bijna niet in woorden uit te leggen. Er wordt wel eens voor de grap tegen ons gezegd als Javi weer aan het mopperen is: ‘ja, je krijgt er echt veel voor terug he’. Leuk he, die kindloze vrienden, snappen er ook niets van.

Wat ik gekregen heb is een onvoorwaardelijke liefde, met een vleugje eigenwijsheid en driftkopperig gedoe, maar het is het allemaal waard. Dit is een soort liefde die anders is dan de liefde die je voor je partner voelt. Deze liefde gaat nooit meer weg, en blijf je voor altijd bij je dragen.

Dus als ik dan weer die foto’s zit te bekijken van zo’n 1.5 jaar geleden kan ik alleen maar trots zijn op het – al zeg ik het zelf – goede resultaat. En wrijf ik een keer over mijn lege buik. Wie weet, als het ons gegund is over een paar jaar, mag er nog wel een mini mensje 9 maanden in wonen. Want het is en blijft een heel bijzonder iets!

Veel liefs, Nikky

Meer…

Ben je benieuwd naar mijn vorige blogs? Of wil je meer zien van ons? Volg ons dan via ons instragram account @liefsnikky.