Mama Sjors: Mijn baby. Tranen van geluk. Mijn hart loopt over van liefde. Wat een intens gevoel

Vandaag is het 9 maanden geleden dat wij weer ouders mochten worden van een heerlijk mannetje. 9 maanden borstvoeding, 9 maanden ontwikkeling. Hij wordt echt zo snel groot, praatjes voor tien en stapjes langs de bank. De tijd vliegt echt voorbij. En 9 jaar getrouwd vandaag! Als je samen bent en geen kinderen hebt dan gaat de liefde naar elkaar. Je hebt alle tijd voor elkaar. Je hebt aandacht voor elkaar.

En dan is daar ineens die tikkende klok; ik zou graag mama willen worden…! Een hele bewuste keuze voor ons om jong aan kindjes te willen gaan beginnen. En dan na 9 liefdevolle maanden is daar jullie baby… Deze liefde is totaal anders dan die voor je partner. Deze liefde is groots en bijzonder. Hoe kan dat toch dat je zoveel van iemand houdt zonder enige kennis…

De eerste keer dat ik mama mocht worden heb ik mijzelf behoed voor dit ongelooflijke gevoel. Dit omdat hij echt een slechte start had, afgevoerd naar het ziekenhuis. Maar eenmaal na goede berichten te horen liep mijn hart vol. Onze eerste bewuste ontmoeting was in het ziekenhuis de dag na de geboorte. Ik kreeg hem op schoot, kijkend vol ongeloof en bijna fluisterend…; “Hey jij, ik ben jou mama. Je hebt ons laten schrikken hoor. Wat ben je mooi…” Kijkend vol ongeloof naar mijn baby…. “Vandaag gaan we samen naar huis. Ik ben benieuwd hoe de poes je vindt…” Kijkend vol ongeloof naar mijn baby…. “Hey jij, je ruikt zo lekker. Gek dat je van mij bent. Ik ben jouw mama…” Kijkend vol ongeloof naar mijn baby… “Mijn baby… ik houd van jou… Helemaal van mij…”

“En dan is daar de eerste ontmoeting met zijn broer… Dit is goud waard!”

Tranen van geluk & pure liefde. Dat is zo gek dat gevoel. En dan vraag je jezelf op den duur af of dat ooit zou kunnen bij eventueel andere kinderen. Voor mij wel in ieder geval. En dan is daar nog steeds je partner die ook een nieuwe rol krijgt, papa. Ik vind het super om hem te zien met zijn baby. Ik weet niet wat dat is, extra aantrekkelijk ofzo?? Mijn hart loopt over van liefde. En dan komt na een lange tijd hormoonkuren en de keuze van stoppen met kuren toch nummertje 2. Die liefde begint ook hier al na de bezinking van de test. Nu weet je wat er komt! Ik vind het heerlijk om zwanger te mogen zijn. Na 9 maanden is de start goed, meteen spoelt mijn moederhart over met liefde. En dan is daar de eerste ontmoeting met zijn broer… Dit is goud waard. Alles is zen. Mijn kindje kijkt vol ongeloof naar zijn babybroer, zijn baby. “Hoi baby ik ben je grote broer wij kunnen als je groot bent samen spelen”. En weer loopt mijn hart over van liefde, wat een intens gevoel.

Het blijft mooi om mijn partner met zijn baby te zien. We zijn dan inmiddels al ruim 4 jaar ouders en zorgen steeds dat we tijd maken voor elkaar. Dat is echt belangrijk. Met twee kindjes is dat toch wel wat lastiger maar tijd moet je gewoon maken. We wilden graag nog een kindje en deze laat verbazingwekkend niet lang op zich wachten. Vol ongeloof en blijdschap gaan we die 9 maanden in. Deze keer heeft mijn lichaam het zwaar en alles wat ik wil doet pijn. Ik voel de intense liefde voor mijn baby ondanks de zware 9 maanden. Ook na deze geboorte loop ik over van liefde, warmte en knuffelgehalte. De jongens komen, en kijken net zoals ik keek naar mijn eerste kindje… Vol ongeloof en met liefdevolle twinkelende oogjes. En een net zo trotse vader in het midden die zijn derde zoon voorstelt aan zijn kindjes… Deze keer zijn ze sprakeloos en krijgt de baby een zacht kusje… met een fluisterende zin; “ik hou van jou baby….”