Inmiddels 4 weken geleden mocht ik ook hier mijn magische bevalling met jullie delen. De foto’s die ik heb zijn puur en de emotie komt je tegemoet. Ik kijk ze regelmatig terug…
De kraamweek
De kraamweek was erg fijn. Het kraamplan was vrij duidelijk en daar is ook prima rekening mee gehouden. Heerlijk verzorgt worden en niks moeten. Zes dagen bedrust en lekker cocoonen. We hadden een kraammand gemaakt voor al onze jongens met voor om de dag een cadeautje. Vriendinnen van mij deden hier ook aan mee zodat ze tijdens de kraamweek en het kraamfeest niet vergeten werden. Ook gaven we net als bij onze peuter na 14 dagen een kraamfeest, prima te doen alles in één keer.
Wij zijn altijd erg op onze rust gesteld als er een baby bij komt. Weinig bezoek en gedoe. En anders zijn het power meetings voor de mensen die wij belangrijk vinden. Hoe meer kindjes we krijgen hoe rustiger we de geboorteperiode willen ervaren. Zo kan iedereen wennen aan het nieuwe kindje. Om hem te leren kennen en aan hun nieuwe plek in het gezin. Want we zijn nu eenmaal met veel en het blijft altijd wennen.
“Hij is al bijna 4 weken in ons gezin. En nog steeds leren we elkaar kennen.”
Al bijna 4 weken in ons gezin
Hij is al bijna 4 weken in ons gezin. En nog steeds leren we elkaar kennen. Hij is heel ontspannen en erg zen. Ik zeg ook tegen mijn man dat ik mijn innerlijke vrede heb gebaard. Zo voelde hij tijdens de zwangerschap al en nu is het eigenlijk alleen maar een bevestiging. Je zou hem bijna vergeten. Hij doet alles heel gedoseerd en gecontroleerd. Echt wennen, er gaat een wereld voor ons open!! Niks geen fluisteren, geen muziek of geen geluiden maken. Gewoon normaal leven, zoals iedereen doet. En ja, onze kinderen produceren enorm veel decibel en drukte, dus daar proberen we wel een rem op te zetten…!
Opnieuw mijn grenzen ontdekken
Ook moet ik opnieuw mijn grenzen ontdekken. Wat kan ik wel en wat kan ik niet. De bekkenklachten zijn nog steeds aanwezig, maar ik loop! Daar ben ik allang blij mee. Ik krijg met regelmaat de vraag hoe het gaat zo met vier kinderen. “Als ik ’s morgens de kans krijg om mijn haar te kammen is het goede ochtend geweest!” antwoord ik altijd. Ik ben druk met alles en niks.
Niks vooral want ik kom (nog) nergens aan toe. Ik ben vooral bezig met zorgen. Zorgen dat onze peuter onder de douche staat, aangekleed is, te eten en drinken krijgt en vooral zich vermaakt.Ondertussen een baby aan de borst. Nu moet ik zeggen dat onze peuter weinig last heeft van de verandering met zijn nieuwe baby. Hij is nog net zo ongeremd als altijd. En net zo lief en ondeugend. Hij is heel lief voor de baby, kroelen en kusjes in overvloed. Hij kijkt niet naar de borst om of het samen slapen. Hij vindt het allemaal prima.
Er zijn dagen dat de vaatwasser nog leeggehaald moet worden en de ontbijtspullen om half 12 nog op tafel staan. (Zoals vandaag, nu ik dit schrijf). Omdat ik van het ene eetproces (peuter) naar het andere eetproces (baby) ga. En dan zelf snel wat onder mijn neus stop anders zou ik niet eens ontbijten.
“Het zal nog even duren voordat alles routine is. En dan moet ik zelf nog herstellen en hier de tijd voor nemen.”
De tijd nemen
Gelukkig zijn er ook dagen dat alles soepel loopt. Baby’tje drinkt om de 2 á 3 uur, ik voed op verzoek. Dus de ene dag drinkt hij vaker dan de andere dag. Dat is iets heel anders dan elk uur een kleintje aan de borst. En als hij dan slaapt van voeding tot voeding is er meer tijd voor mijn peuter. Gelukkig kunnen we met onze baby op schoot ook een heleboel samen doen. En hij is creatief genoeg om de gekste dingen te doen.
Routine
Het zal nog even duren voordat alles routine is. De kinderen zelf naar school brengen en halen. En dan tussendoor het huis aan kant maken en mijn peuter vermaken en de baby verzorgen. En dan moet ik zelf nog herstellen en hier de tijd voor nemen. En ook doen. Alles heeft tijd nodig. Voor nu lig ik elke avond met mijn baby rond 18 uur in het grote bed. En als ik een goede dag gehad heb dan wil ik nog wel eens naar beneden gaan als kleintje slaapt. Mits ik zelf niet in slaap val tijdens het voeden van de baby… Want over de gebroken nachten zeg ik maar niks! 😉
Laatste berichten van Mama Sjors (toon alles)
- Mama Sjors: Mijn zwangerschap was de eerste maanden super spannend, 80% kans dat ik invalide zou worden… - 15 mei 2018
- Mama Sjors: Ons kleintje bijna 8 maanden. Hoe gaat het nu met ons? - 5 april 2018
- Mama Sjors: 2017 was een bijzonder jaar. Voor de vierde keer mama mogen worden. Dit keer was het een cadeautje! - 3 januari 2018