Onze baby alweer 8 weken oud. Wat de gaat de tijd snel! Of ik alles op de rit heb? Nee joh ben je gek. Nog steeds is een ochtend goed gestart als ik mijn haren kan kammen. En dan niet eens wat mascara of lijntje op mijn ogen. Haren kammen daar ben ik zeker tevreden mee.
Mijn lijf laat het steeds vaker afweten
Elke ochtend kom ik echt traag op gang. Mijn lijf laat het steeds vaker afweten, en doet alles extra pijn. Het liefst wil ik dan terug naar bed en er niet meer uitkomen. Dat is iets wat niet kan. Dus als om 7 uur de drie kindjes opstaan, en de baby slaapt nog na de borstvoeding, gaan we ontbijten. Het brood voor school maak ik van te voren en ligt al klaar in de koelkast.
Dan ontbijt maken voor iedereen, tenzij de baby gevoed moet worden dan maakt de oudste het voor de kleinste. Na het ontbijtje naar boven om te douchen en aan te kleden. Tandenpoetsen en haren doen. De diertjes nog verzorgen. En dan spullen bij elkaar pakken op naar school! Dit doet papa. Dat is erg fijn. Na het douchen aangekleed en wel kan ik de baby weer voeden.
“Zijn kleine broertje vindt hij echt leuk. Hij geeft zoveel liefde aan hem. Weinig jaloezie, daar was ik wel benieuwd naar.”
Zijn kleine broertje
Soms gaan we ook mee naar school, maar meestal blijven we thuis. De ene keer blijf ik samen met de baby thuis en de andere keer ook met de jongste. Want hij wilt het liefst mee de wereld rond, hij is niet te stoppen. Naar school, naar de bakker en dan een boodschapje, het is allemaal een groot feest voor hem. Soms denkt hij echt dat hij al super groot is…
Zijn kleine broertje vindt hij echt leuk. Hij geeft zoveel liefde aan hem. Weinig jaloezie, daar was ik wel benieuwd naar. Kusjes en knuffels in overvloed en hij zit graag met hem op schoot. Ergens wist ik dit wel, tijdens de zwangerschap was hij al super lief naar mijn buik toe, toch is het afwachten hoe het in het echt is. Hij helpt me ook super graag. Dan brengt hij een luiertje en doekjes. Dan de grote doek voor over de baby heen of een spuugdoekje voor tijdens het drinken. Hij doet het allemaal vol enthousiasme. Alles eigenlijk wat hij doet…
We kijken naar de behoeften van ieder kind
Het wachten gaat hem niet super goed af. Wat is eigenlijk goed, wie bepaalt dit? Wij als ouders, en wie is er nou niet ongeduldig wanneer je dorst of honger hebt…? Precies! Ik probeer zoveel mogelijk rekening te houden met zijn behoeften, ook hij heeft het best zwaar. We kijken naar de behoeften van ieder kind, dus ook naar die van onze baby.
“Laten huilen doen we niet. Wilt hij gedragen worden? Dan doen we dat. Mijn schoot is bijna continue bezet.”
Laten huilen doen we niet, wilt hij gedragen worden of in slaap wiegen? Dan doen we dat. Mijn schoot is bijna continue bezet. Ik voed onze baby op verzoek, dus dat kan ieder moment van de dag zijn. Geen verplichte tijden. Want nu ik dit schrijf (23.15 uur) wacht ik op een voeding, omdat meneer enige tijd pakt om te ontwaken. En een droomvoeding (drinken tijdens slapen) doet hij helaas niet. Dus moet peuter lief heel vaak wachten. Met regelmaat doen we heel creatief en spelen we op de bank of waar ik dan ook zit.
Gebroken nachten
Door de gebroken nachten is mijn energie niet op haar best. Dus echt actief de deur uit lukt me nog niet. Als we naar school gaan de jongens ophalen dan kan hij onderweg altijd lekker razen. Rennen tot hij een ons weegt en spelen op het schoolplein. Hij vindt het heerlijk. En hij kan echt zijn energie eventjes kwijt.
Ik hou hem lekker bezig de hele dag, want slaapjes tussendoor doet hij niet meer. Doet hij dit wel dan slaapt hij helemaal niet best in de nacht. Ondanks dat hij super onrustig slaapt heeft hij energie voor tien mensen. Misschien wel meer!! Hij klaagt niet en knuffelt ons heel vaak; “hmm mama ik hou van jou.” Dan doe ik het toch best goed als mijn tweejarige zoon dit zegt en hij dit echt voelt door mij heel stevig vast te houden!!
Laatste berichten van Mama Sjors (toon alles)
- Mama Sjors: Mijn zwangerschap was de eerste maanden super spannend, 80% kans dat ik invalide zou worden… - 15 mei 2018
- Mama Sjors: Ons kleintje bijna 8 maanden. Hoe gaat het nu met ons? - 5 april 2018
- Mama Sjors: 2017 was een bijzonder jaar. Voor de vierde keer mama mogen worden. Dit keer was het een cadeautje! - 3 januari 2018
2 Reacties