Mama Sjors: Soms is het frustrerend dat mijn wereld en die van m’n kindje steeds heel klein is door mijn bekkenklachten

Kleintje, kleintje wat ga je hard. Je groeit als kool en je willetje is zo ijzersterk. Goh waar zou dat toch vandaan komen?! Je bent gek op kusjes en knuffels met ons. Echt zo leuk. Je vind het fijn om buiten te zijn.

Opstap met je boekje; hey daar ligt een gekleurd pakje, “zal ik dat eens pakken?”

In de ochtend pak jij je schoentjes en wil je graag mee je broers naar school brengen. Mama probeert zo vaak mogelijk te gaan. Het liefst met de wandelwagen, zonsopkomst en eendjes kijken. Daarna thuis lekker spelen. Je houd van muziek, net als iedereen hier in huis. Je speelt graag met al je muziek instrumenten, ja ook in de vroege ochtend!! Lekker trommelen en dansen…. ahum… 😉

“Je wilt heel erg graag alles zelf doen en dat is voor mama wel een beetje lastig.”

 

We kunnen al iets meer samen ondernemen, eventjes lekker naar buiten een brief posten, langs de eendjes. De grote ondernemingen doen we meestal met z’n allen. Je wilt namelijk heel erg graag alles zelf doen en dat is voor mama wel een beetje lastig door de bekkenklachten. Je ziet namelijk absoluut geen gevaar. Wat logisch is, dit duurt nog heel lang voordat dat ontwikkelt is in je mooie brein! Hierdoor staat mama continue op scherp en volg ik overal. Prachtig vind je dit en meestal maak je er een spelletje van door weg te “rennen” met een keiharde schaterlach. Heerlijk kind. Je vind het heel gezellig ook om aan tafel te zitten met elkaar, vooral om iets te eten dan 😉

Lekker krentenbolletje

Mama vindt het fijn om bij jou te zijn, maar soms is het frustrerend dat onze wereld tot nu toe nog steeds heel klein is door de bekkenklachten. Iedereen is lekker bezig en druk in de weer. Mama mist het gewone vrije leven, lekker de deur uit met of eens een keer zonder jou haha. Dit is tot nu toe wel geteld 2 of misschien wel 3 keer voor gekomen in de afgelopen 16 maanden.

“Mijn bekkeninstabiliteit, soms word ik er gek van!!”

 

Sporten is nog lang geen optie, niet het niveau wat ik graag zou willen doen, mezelf eventjes heerlijk uitleven. Maar als we dat doen zijn we terug onderaan de ladder en kan het hele proces weer opnieuw beginnen. Ik heb nu 30% van de belastbaarheid bereikt, dit is beschikbaar. Hier kan niemand zich een voorstelling van maken hoor, wat ook geen probleem is. Het is positief die kleine stijgende lijn. Maar soms word ik er gek van!! Dit duurt een paar dagen en dan verdwijnt het weer naar de achtergrond en leg ik de focus weer lekker op jou en je broers.

Rust momentje voor ons samen

Eerlijk is eerlijk, dit is een geluk bij een ongeluk, want 24/7 er voor de kinderen zijn is denk ik het fijnst voor jullie alle drie. Qualitytime en volledige aandacht elke dag. Een kind kan zich niet beter wensen denk ik zo. Hoe fijn moet het zijn dat mama er altijd is…?! Precies!

“Hey wat zit er op mijn buikje??‘