Soms kan je het huishouden vergelijken met het besturen van een land. Je hebt als bestuurder verschillende volkspartijen om tevreden te houden, crisis en ook weer een goede periode. Alleen heb je zoals in de regering, wanneer het na een slechte periode weer goed gaat, de vraag: waar blijft de waardering?
En dan bedoel ik niet de waardering dat een gemiddeld gezin er zoveel euro op vooruit gaat terwijl een zorgverzekering een verhoging aankondigt die ervoor zorgt dat het toch weer achteruit gaat. Nee dan heb ik naar mijn gevoel toch wat meer geboden dan de inhoud van dat koffertje.
Gelukkig heb ik in dit land 1 gelukkige bewoner die het soms vervelend vind dat hij niet met gevaarlijke dingen mag spelen en niet naar bed wilt. Tegelijk weet hij dondersgoed wie papa is en Sky (de hond), maar het woord mama in een keer niet meer in de mond neemt. Natuurlijk verkiest deze bewoner als een trouwe stem altijd voor mama, alleen roept die het momenteel niet. Wat mama ook voor campagne voert om te zorgen dat de kiezer ook zijn keuze uitspreekt.
“Dan hebben we nog de andere bewoner in het land. Mijn man. Waar ik rechts ga, slaat hij links af. En dit niet in kleine zin, maar gewoon grote zin.”
Dan hebben we nog de andere bewoner in het land. Waar ik rechts ga, slaat hij links af. En dit niet in kleine zin, maar gewoon grote zin. Wat ons verenigd is dat we beide het beste willen bieden voor dit gezin, alleen de visies verschillen soms dag en nacht. Je zou kunnen zeggen dat dit de andere regerende partij is. Een coalitie van links en rechts, van vegetariër en een vleeseter, een dromer en een doener. Zo’n coalitie geeft een unieke manier van regeren, maar niet zonder slag en stoot.
Dit biedt unieke kansen, maar tegelijk ook een prijs. Terwijl de linkse partij bezig is zichzelf te vinden mist mijn partij soms wel de steun om echt daadkrachtig te kunnen slagen. Om de linkse partij tevreden te houden geef ik hem de ruimte zich te ontdekken. Zou bijna zeggen een soort van luxe positie in deze tijd van het ouderschap. Tegelijk vergeet ik ook niet wat hij doet. De ramen zijn nu weer mooi gewassen en de auto wordt voor een goede prijs gemaakt (deze week autopech gehad). Ik hoop alleen met deze weg van zelfontdekking dat het hem groei biedt die hij zoekt wat weer ten goede komt voor ons gezin.
“We hebben het anderhalf jaar geleden al gedaan. Een nieuwe bewoner verwelkomen. En over een paar weken staat alles klaar om dit weer te kunnen.”
Op dat gebied qua emoties zou je aan de buitenkant duidelijk zien dat mijn man de zwangere onstabiele vrouw uithangt. Terwijl ik degene ben die zich vasthoudt aan wat er speelt en ons huis/land voorbereid op de nieuwe bewoner. Alleen wat bij hem bij de buitenkant broeit zit bij mij heel erg van binnen. Terwijl je als deel van de regering slagvaardig wilt zijn voor het goede van het land, knaagt op de achtergrond de onzekerheid aan me.
Het kunnen kleine alledaagse dingen zijn tot hoe iemand reageert. Zeer snel knaagt momenteel het gevoel of ik het wel goed doe of moet ik het niet anders doen. Combineer dat even met een portie gezonde ‘goedbedoelde’ adviezen en tips wat je beter zou kunnen doen en dan krijgen ze zelfs mijn idee van hoe ik het ouderschap uitvoer aan het wankelen. En dan kan je daarna wel 1000 maal horen hoe geweldig je het doet. Als die ene steek gegeven is wat je niet goed zou doen, voel je die nog ook al zitten daar die 1000 pleisters met kusjes erop.
Gelukkig hebben we nu die ene kleine bewoner in ons landje. Die met zijn lach laat zien dat die zeer tevreden is. Die voor mij de reden is, dat ik nog steeds zelfverzekerd het landje hier op orde breng, voor als de nieuwe bewoner komt. En hopelijk zal de coalitie zijn weg vinden om mij daarbij te ondersteunen. We hebben het anderhalf jaar geleden al gedaan. Een nieuwe bewoner verwelkomen. En over een paar weken staat alles klaar om dit weer te kunnen. Tot die tijd zal ik voor de coalitie meer moeite doen om vegetarische maaltijden te koken (niet te vaak, blijf wel een vleeseter). Af en toe moet je gewoon een compromis sluiten met de coalitie zodat deze ook voor jou water bij de wijn doet.
Laatste berichten van Mama Ilona (toon alles)
- Mama Ilona: Je baby begrijpen is soms lastig. Nu ik voor de 2e keer moeder ben, begrijp ik mijn kindje soms beter - 8 februari 2017
- Mama Ilona: Mijn bevalling en kraamtijd. Dat de tweede zo kan verschillen van de eerste had ik niet verwacht… - 31 januari 2017
- Mama Ilona: Je kind tv laten kijken. De eerste jaren heb ik bewust televisie vermeden - 3 december 2016