Nog op de rand van 2016 is onze zoon Neo geboren. Ondertussen zijn we een maand verder. Wat kan een maand toch voorbij vliegen en met nu 2 kleine kerels is het af en toe toch je handen vol. Om mijn ervaringen van deze maand als moeder van twee te delen, wil ik het graag hebben over mijn bevalling en kraamtijd.
Mijn bevalling
Overdag had ik een afspraak bij de verloskundige. Zoals afgesproken zou daar de tweede poging zijn tot strippen. Wat ze doen is dan met de vingers erin en als het ware het hoofdje van de baby kietelen in de hoop dat het de weeën natuurlijk opwekt. Bij dat kietelen bleek dat ik net zoals 2 dagen geleden nog steeds 2 cm ontsluiting had. Dat waren in ieder geval al 2 cm waarvoor ik niks hoefde te doen. Alleen nog geen sprake van weeën.
“Visite weg, Trey op bed en daar begon de ellende. Rugpijn, ik zal wel teveel gedaan hebben. Maar toen kwam de aap uit de mouw.”
Omdat Neo op zich liet wachten besloot ik samen met een vriendin maar de frustratie weg te krijgen door te gaan shoppen. Voelde me verder goed en er was iemand bij voor het geval dat. Dus waarom ook niet. De hele dag had ik een raar soort buikpijn en ik gaf de schuld aan het strippen. Zocht er verder ook niets achter.
Diezelfde avond had ik nog visite en er waren nog wat laatste zwangerschapsfoto’s gemaakt. Ik wist alleen nog niet dat het de allerlaatste waren. Visite weg, Trey op bed en daar begon de ellende. Rugpijn, ik zal wel teveel gedaan hebben. Tegen de pijn ben ik gaan douche zodat mijn rug wat rust zou krijgen, alleen ging het maar niet weg. Pas toen ik wat langer op bed ging liggen kwam de aap uit de mouw… weeën.
Een volledige ontsluiting
Als afleiding ben ik maar wat gaan bellen met vriendinnen en mijn zusje en mijn man moest van mij maar de kamer stofzuigen. Dat ging voor een uurtje goed, maar de weeën kwamen best wel gemeen en ook snel. Verloskundige gebeld en afgesproken dat ik haar in de geboortekliniek zou zien. Net zoals bij Trey heb ik een gedeelte van mijn bevalling in bad gedaan, tegen de pijn vind ik het een echte aanrader.
In de kliniek was het alleen allemaal zo snel gegaan dat het bad nooit vol genoeg heeft kunnen lopen. Het water was te laag en had volledige ontsluiting. Ik kreeg nog te horen: “je zult me wel haten maar je moet er uit”. Aan de ene kant denk je dan ja, maar de andere kant, dan mag die kleine in mijn buik er ook uit. Na een verhuizing in bed en 3 persweeën en 2 minuten later was die kleine er ook uit. Alsof Neo haast had om de wereld te verkennen. Alles ging zodanig vlot en soepel dat we 3 uur na de geboorte weer thuis waren. Zo vlot had ik het nooit verwacht. Kan ook zeker niet klagen.
De kraamtijd
Na de eerste heb je wel geleerd dat de kraamperiode staat voor zoveel mogelijk rust nemen, want straks heb je geen hulp meer. Nu met een kerel die nog geen twee is leek het me extra zwaar wanneer ze er niet meer zou zijn. Ik heb in die periode vooral veel geslapen en de kraamhulp(en) ondersteunde mij goed en was ook geweldig met Trey. Daarnaast door de Poolse afkomst ook erg leuk voor mijn man die zijn Poolse taallessen kon toepassen en ook via haar veel geleerd heeft over de taal.
“Ze zeggen het altijd, dat de tweede zo kan verschillen van de eerste. Alleen had ik niet verwacht dat er zo veel verschil zou zijn.”
In die periode zijn de kraamtranen ook niet om de hoek komen kijken. Ik had me er wel helemaal op voorbereid doordat ik die periode nog wel kende bij de eerste. Ik voelde me gewoon goed. Het enige vervelende waren de naweeën bij elke keer dat ik borstvoeding gaf. Dan zat ik even tenenkrommend in bed terwijl die kleine aanhapte. Voor de rest ging alles zo soepel. Van de stuwing die als sneeuw voor de zon verdwijnt tot een klein kereltje dat in de eerste week al groeide als kool.
Ze zeggen het altijd, dat de tweede zo kan verschillen van de eerste. Alleen had ik niet verwacht dat er zo veel verschil zou zijn. Natuurlijk werkt daarnaast ook één ding mee. Je hebt het al een keer gedaan, dus je weet hoe het werkt en bent wat minder streng voor jezelf. Ik stond nu niet elke avond bij de wieg te luisteren of ik hem nog wel hoorde ademen. Ik wist hoe het nu werkte en gaf vooral lekker veel uit handen om te rusten.
Grote broer
Natuurlijk is het voor Trey ook wennen. Hij ging slapen terwijl mama nog een skippybal buik had (ideaal om op te zitten terwijl die een filmpje op mijn telefoon keek). En zo komt hij op een ochtend in mama’s en papa’s slaapkamer en houdt mama een baby vast. Hij zal vast gedacht hebben “wat is hier aan de hand, gaat mama vreemd met een andere baby???”. Hij hield papa dan ook wat steviger vast om te zorgen dat die er ook niet vandoor ging met een ander kindje. Nadat de kat uit de boom was gekeken, was het best wel leuk om dat andere kleine kindje broertje te noemen. Het liefst wilt hij heel de dag kusjes geven.
“Nu is het erg leuk om met zijn kleine broertje te delen en mee te helpen. Kusjes nog steeds in overvloed en als je dat zo ziet als mama smelt je gewoon!”
Sommige momenten op de dag zijn wel vervelend. Mama kan mij niet optillen, dan moet ik maar creatief zijn met andere manieren om haar te sturen waar ik heen wil. Gelukkig zijn die lange vesten van mama ideaal om haar heen te slepen waar ze heen moet. Dit heeft ook de nodige 5 minuten drama en drammomentjes opgeleverd. Gelukkig herstelt hij zich snel en gaat dan spelen of wacht tot mama wel kan.
Het geeft je ook vertrouwen
Nu is het erg leuk om met zijn kleine broertje te delen en mee te helpen. Als ik het gezicht van Trey afdoe met een doek, wilt hij dat bij Neo doen. Kusjes nog steeds in overvloed en zo wilt hij ook heel graag van alles aan Neo geven. Net alsof ik een klein hulpje in huis heb, alleen soms even opletten dat hij niet te hardhandig is. Als je dat zo ziet als mama smelt je gewoon hoe lief je zoon kan zijn. Het geeft je ook vertrouwen, die twee zullen lief voor elkaar zijn. En… als het echte broers zijn, ook soms elkaars hersenen willen inslaan. Want wie vocht er vroeger nou niet met zijn broer of zus?
Laatste berichten van Mama Ilona (toon alles)
- Mama Ilona: Je baby begrijpen is soms lastig. Nu ik voor de 2e keer moeder ben, begrijp ik mijn kindje soms beter - 8 februari 2017
- Mama Ilona: Mijn bevalling en kraamtijd. Dat de tweede zo kan verschillen van de eerste had ik niet verwacht… - 31 januari 2017
- Mama Ilona: Je kind tv laten kijken. De eerste jaren heb ik bewust televisie vermeden - 3 december 2016