Zoals jullie weten werk ik op een kinderdagverblijf en wel het leukste kinderdagverblijf van heel Deventer, namelijk Sam & Pluk. Toen ik zwanger was, was het dan ook geen vraag naar welk kinderdagverblijf Julian zou gaan. Alhoewel dit achteraf een mooie gelegenheid was geweest om eens bij de concurrent te kijken. Maar goed, dat is achteraf gepraat…

De keuze voor een kinderdagverblijf in plaats van de opa’s & oma’s was er één waar we heel bewust over hebben nagedacht. Opa’s & oma’s zijn natuurlijk een stuk goedkoper. Maar onze mening is dat de opa’s & oma’s er vooral zijn om te verwennen. En als hij daar structureel naar toe zou gaan worden ze medeopvoeders en dat is iets waar we niet achter staan. Af en toe oppassen is helemaal prima en daar genieten we allemaal van!

Julian gaat 2 dagen in de week naar Sam & Pluk groep paars, dat is de groep naast me. Ik kan hem dus door het raam zien. Hij mij in principe ook, maar dat heeft hij (gelukkig) nog niet in de gaten. Ik vind het af en toe lastig om hem te zien; vooral als hij verdrietig is. Maar ja, dat hoort er ook bij. Daarnaast zijn er natuurlijk ook tal van voordelen dat ik zo dichtbij hem werk. Ik kan hem zien als hij vrolijk is, ik neem hem ’s morgens mee naar mijn werk en heb zo dus geen ‘last’ van haal- en brengtijden en ik kan hem af en toe een kusje brengen.

“Je wil je kleine mannetje het liefste heel dicht bij je houden en hopen dat hij altijd zo klein blijft. Ik heb ook zeker wat traantjes gelaten toen ik hem bij het kinderdagverblijf achter liet.”

 

De 1e keer dat Julian ging wennen weet ik nog als de dag van gisteren. Hij was toen bijna 4 maanden jong. Jarenlang heb ik tegen ouders geroepen als hun kind kwam wennen “geniet ervan, even fijn wat tijd voor jezelf”. Nu zeiden mijn lieve collega’s dat ook tegen mij. Maar jee, wat is dat moeilijk. Je wil je kleine mannetje het liefste heel dicht bij je houden en hopen dat hij altijd zo klein blijft. Ik heb ook zeker wat traantjes gelaten toen ik hem daar achter liet. Uiteraard is dit voor mama (en papa) veel lastiger dan voor Julian zelf. Die heeft het namelijk vanaf dag 1 enorm naar zijn zin bij de kindjes. Je ziet hem zichtbaar genieten van de andere kinderen, vooral de grote meiden die hem alle aandacht geven. Hij bekijkt alles met zijn grote ogen.

En de lieve pedagogisch medewerksters zorgen heel goed voor hem. Hij herkent hun, dat is zo leuk om te zien. Ze stimuleren hem in zijn ontwikkeling, geven hem liefde en aandacht en kennen hem bijna net zo goed als ik, zodat ze precies weten wat hij nodig heeft. Daarbij is het ook een fijn voordeel dat hij heel goed slaapt op het kinderdagverblijf, waarschijnlijk door alle indrukken. Thuis ben ik blij als hij 2 keer een uurtje slaapt, bij de kindjes komt het geregeld voor dat hij 2 uur achter elkaar slaapt!

Zoals ik al zei vind ik Sam & Pluk het leukste kinderdagverblijf van Deventer. Het voelt echt als een voorrecht om er te mogen werken. Mocht ik er niet meer werken, dan nog zal Julian er heen gaan. Het is namelijk een groen kinderdagverblijf. Dat houdt in dat we heel dicht bij de natuur staan. Dat zie je terug in het feit dat we zo veel mogelijk naar buiten gaan, groene thema’s hebben zoals ‘kriebelbeestjes’, ‘de sloot’, ‘afval’ en ‘boerderij’. Maar ook dat het voedingsbeleid gezond is. Dat is iets waar wij als ouders 200% achter staan.

Ik hoop dat Julian het nog heel lang naar zijn zin heeft bij de kindjes. Als hij wat ouder is zal ik hem proberen uit te leggen dat als hij mij daar ziet, ik dan aan het werk ben en hij naar zijn eigen leidsters mag gaan als er iets is. Dat zal voor ons beide niet altijd gemakkelijk zijn, maar ik heb er alle vertrouwen in dat dát goed komt. Daarnaast zal hij vast vriendjes en vriendinnetjes krijgen en er met plezier heen gaan. Samen wandelen we dan naar de kindjes voor weer een nieuwe leuke dag vol mooie bijzondere en gezellige momenten.