Op 25 april waren we bij het consultatiebureau voor controle. Je kreeg de 14 maanden prik en er werd gekeken naar je ontwikkeling. Ik was erg zenuwachtig voor deze afspraak, omdat ik me behoorlijk veel zorgen maakte wat betreft je grove motorische ontwikkeling. Daarom vroeg ik Sander om ook mee te gaan; hij maakte zich een stuk minder zorgen. En had meer zoiets, hij ontwikkelt zich op zijn eigen tempo en het komt vast allemaal goed. In theorie wilde ik dat ook geloven, maar mijn gevoel zei toch wat anders…

Je tijgerde namelijk alleen nog maar achteruit en je leek geen idee te hebben hoe je vooruit moest komen. Ook kon je wel staan tegen de bank aan, maar alleen als wij je neer zetten en je had geen idee hoe je dan weer moest gaan zitten. Een paar stapjes kon je langs de bank zetten. Over het lopen en staan maakte ik en de consultatiebureauarts zich weinig zorgen. Sander en ik liepen rond de 18 maanden, dus nog tijd zat. Maar het ‘alleen nog maar achteruit tijgeren’ was toch wel een beetje zorgelijk. Ik wilde graag een doorverwijzing naar de kinderarts om te weten of het iets medisch is of dat je gewoon niet zo snel bent.

De consultatiebureauarts wilde eerst overleggen met de fysiotherapeut maar al snel kreeg ik het ‘verlossende’ telefoontje dat we bij de kinderarts terecht konden. De afspraak stond gepland op vrijdag 10 juni. En alsof je wist dat we naar de kinderarts moesten, liet je ineens een duidelijke ontwikkeling zien. Ineens begon je vooruit te tijgeren, kon je (met een klein beetje hulp) zelf gaan staan bij de bank en besloot je ook om toch maar zittend (in de kinderstoel) zelf je fles te gaan drinken.

Daar stonden we dan bij de kinderarts. Ik hoopte dat je alles wat je in de afgelopen 2 weken had geleerd ook zou laten zien. En wat heb je ons trots gemaakt kleine knappert. Want alles wat je kon liet je ook heel goed zien. Dus de kinderarts was wel een klein beetje verbaasd dat we er waren. Dat je vanuit staan nog niet zelf gaat zitten, komt vast goed. Daarom mogen we in september weer terug komen om te laten zien hoe goed je ontwikkeling vooruit is gegaan.

“De fysiotherapeut zei ooit tegen mij: Julian is misschien niet zo snel, maar kwalitatief doet hij het heel goed.”

 

En die ontwikkeling gaat in een razend tempo vooruit. De fysiotherapeut zei ooit tegen mij “Julian is misschien niet zo snel, maar kwalitatief doet hij het heel goed”. En dat is precies wat jij doet. Je kan nu sinds iets meer dan een week kruipen!!! En dan zien we ook dat je alleen nog maar kruipend door het leven gaat!! Je kruipt de hele kamer door en ontdekt elk plekje. Ook boven ontdek je alles kruipend. Dus de traphekjes zijn geplaatst. En aangezien je jezelf nu ook begint op te trekken in bed, hebben we je bed op de laagste stand gezet.

We zijn al een tijdje aan het proberen met een tuitbeker. Want ja, die fles is niet zo goed voor de tanden. Ik weet het, maar jij dacht er kennelijk anders over. Ik heb alles al geprobeerd, rietjesbeker, pakje drinken, tuitbeker, tuit op de fles; nergens moest je iets van weten en werd van tafel gegooid. Ook op het kinderdagverblijf zijn ze erg bezig met jou ontwikkeling. En daar probeerden ze een open oefenbeker. Je gooide hem niet direct van tafel, dat is al een voordeel. Dus hup naar de Prenatal zodat we thuis ook konden oefenen. En sinds 2 dagen gaat het heel erg goed. Je hebt nog niet zo goed door hoe je een klein slokje moet nemen, maar als we een heel klein beetje in de beker doen, pak je hem zelf en drinkt hem leeg!! Wat ben je toch een ongelooflijke knappert!!!

Lieverd, ik maak me af en toe veel te veel zorgen. En net op het moment dat ik het echt even niet meer weet, laat jij me zien hoe trots ik op je mag zijn. Dat je nu vanaf staand bij de bank zelf kan gaan zitten. De stagiaire op het kinderdagverblijf had met je geoefend en ’s avonds liet je het aan ons zien. En dan niet één keer toevallig. Nee heel bewust meerdere keren. En dan echt omkijken met een blik naar ons van ‘zien jullie wel hoe goed ik bezig ben?’.

Je ontwikkelt je op je eigen tempo en dat is een prachtig tempo die precies bij jou hoort! Je hebt een duidelijk eigen mening alsof je wil zeggen ‘ik doe dat op het moment dat ik er aan toe ben, niet wanneer jullie er aan toe zijn’.