Mama Chiara: Morgen ga ik bevallen! Niet echt romantisch om te weten, maar wel praktisch…

In mijn blog van vorige week konden jullie al lezen dat ik al enkele centimeters ontsluiting had en ze mij in het ziekenhuis ook hadden gestript. Dat doet haar naam trouwens geen eer aan! Het bleek namelijk wat anders voor te stellen dan een paar knappe dokteren die uit de kleren gingen 😉 Niet echt een pretje, maar de geleerde ademhalingstechnieken uit de yoga lessen kwamen goed van pas. 1-0 voor yoga dus!

Vanaf het moment dat ze mij gestript hebben rommelt het flink en heb ik de afgelopen dagen braaf rust genomen… Netflix heeft wederom overuren gedraaid en in de hoop de weeën op te wekken heb ik me verschanst aan ananas en frambozenblad thee. Daarnaast heb ik urenlange gesprekken gevoerd met ‘Lola-lois’ (het waren eerder monologen trouwens) waarin ik haar piekfijn heb uitgelegd waarom het beter zou zijn dat ze zich zou aandienen. Maar zonder resultaat… Ze blijkt al even koppig te zijn als haar ouders.

Ook Gioia heeft diverse pogingen gewaagd om de baby duidelijk te maken dat het ook reuze gezellig is buiten de buik.. Het heeft niet mogen baten.

Niet alleen ik, maar iedereen in onze omgeving was er toch wel van overtuigd dat ze eerder zou komen. Mijn lieve vriendinnen hebben volgens mij een alarm ingesteld zodat ze om de zoveel uur checken of ik niet stiekem aan het bevallen ben, en wanneer ik niet binnen zoveel minuten reageer is het natuurlijk helemaal feest. Als het aan hun had gelegen was ik afgelopen week al wel min 50 keer bevallen! Helaas pindakaas, geen van al die keren was het raak, maar wat zij allemaal niet weten is dat ik morgen dan toch echt ingeleid zal worden…

“Morgen ga ik bevallen! En dat betekent dus dat wij vandaag voor het laatst door het leven gaan als ‘niet ouders’…”

 

Eerder kon je al lezen dat ik niet echt fan ben van het idee om ingeleid te worden, maar er zitten natuurlijk ook wel een aantal voordelen aan. Een stukje bewustwording bijvoorbeeld. Ik bedoel, hallo! Morgen ga ik bevallen! En dat betekent dus dat wij vandaag voor het laatst door het leven zijn gegaan als ‘niet ouders’… ahum, als je Gioia niet meetelt dan. Grappig om te merken dat je nu alles doet met de gedachte van ‘een laatste keer’. Dit is ons laatste diner samen zonder de baby. Dit is de laatste avond slapen zonder baby etc…

https://www.instagram.com/p/BA6msrQrwr-/

Daarnaast is het niet echt heel romantisch dat je precies weet wanneer het gebeurd, maar toch wel praktisch. Zo heb ik vandaag nog even snel mijn wenkbrauwen laten doen, wat nieuwe make-upjes aangeschaft etc. Want tsja, als je dan toch weet wanneer het gaat gebeuren, dan kan je er net zo goed voor zorgen dat je nog met een enigszins fatsoenlijk hoofd op de foto’s komt! Ook hebben we nog een rondje babywinkels gedaan om er vervolgens toch weer achter te komen dat er echt niks meer is wat we op dit moment nodig hebben.

De yogabal ligt inmiddels klaar in de auto. Mijn vluchttas, die meer weg heeft van een hutkoffer dan een tas, ligt samen met Arjo’s inieminie tasje en de babytas klaar voor morgenvroeg. Alles is voorbereid en ook wij zijn er helemaal klaar voor!

Wish me luck! Eindelijk is het zover…

Wat een grap als toch vanavond nog mijn vliezen spontaan breken! Enuh… nog iets… Als het goed is ben ik al bevallen wanneer jullie dit blog hebben gelezen.