Onze lieve Giulia-Mae is inmiddels alweer 10 weken oud en wat is het genieten met haar. Een heerlijk vrolijk meisje die ons vaak haar mooie lach laat zien. Nu ze alweer wat ouder is geworden merk ik echt hoe snel ze zich ontwikkelt. Ongelooflijk. Van een heel klein ini-mini meisje die je bijna niet durft op te pakken uit angst dat je haar breekt, zo fragiel dat ze was, naar een heerlijk meisje die lacht en echt al contact met je kan maken. En dat in maar een paar weken tijd.
Samen op pad. Raffi weigerde ze af te geven dus die moest ook maar mee 😉
Toen ik eerder altijd nieuwe ouders hoorde zeggen dat ze zo verliefd zijn op hun kind kon ik me daar geen voorstelling van maken. Tuurlijk ben je dol op je kind, maar hoe kan je nou echt vlinders in je buik krijgen van je baby? Dat hoort toch alleen bij verliefdheid voor een partner? Niet dus. Ik begrijp nu waar al die mensen het over hadden. Wanneer ik haar voor het slapen toezing en ze me toelacht komt er daadwerkelijk van alles los, waaronder die vlinders. Ik wil dan wel lachen en huilen van vreugde tegelijkertijd (iets met hormonen??)
Zo lief!
Omdat Giulia-Mae de eerste weken overdag niet wilde slapen tot een uurtje of 7, was het behoorlijk aanpoten. Arjo heeft een onregelmatig werkrooster dus heeft mij geholpen daar waar het kon, maar ik was veel alleen met haar. Met de vermoeidheid die op een gegeven moment ook behoorlijk insloeg kom je er wel achter dat het niet alleen maar rozengeur en maneschijn is. Het is keihard werken om een baby te verzorgen, het huishouden bij te houden en dan ook nog eens zelf er een beetje toonbaar bij te lopen.
Uurtje proefslapen in haar ledikant.
Achteraf bleek dat Giulia-Mae steeds honger had en een beetje bijvoeden niet voldoende was. In het begin probeer je alles volgens de richtlijnen aan te houden omdat je niet beter weet. Nadat we haar voeding hadden aangepast en waren begonnen met in het inwikkelen in een swaddle gaat het weer heel goed. We komen nu steeds meer in een fijn ritme terecht, waarbij ik haar ook overdag rustig te slapen kan leggen en maar ongeveer 10 keer op en neer hoef om haar speen aan te reiken 😉
“Om af en toe even bij te kunnen tanken van alles heb ik iedere week minimaal een ‘Chiara-uurtje’ door even te sporten.”
Om af en toe even bij te kunnen tanken van alles heb ik iedere week minimaal een ‘Chiara-uurtje’ door even te sporten. Sporten werkt voor mij ook goed om mijn suikerwaarden stabiel te houden. Drie weken na de bevalling ben ik weer rustig aan begonnen met sporten onder leiding van een personal trainer. Door het sporten heb ik minder last van schommelingen in mijn suikerwaarden die na de bevalling behoorlijk ontregeld waren. Dit omdat ik nooit mijn instellingen in mijn insuline pomp heb genoteerd. Dus ik moest dus weer opnieuw uitvinden hoeveel insuline ik nodig had per uur en per maaltijd.
https://www.instagram.com/p/BDk390-rws5/?taken-by=chiaracamera19
Het sporten doe ik een uurtje in de week samen met mijn fanatieke vader. Gelukkig maar, want als mijn vader en niet bij is en alle aandacht op mij gevestigd is… nou dan ben ik blij dat ik na dat uurtje nog kan lopen zeg maar. Ondanks dat ik de beste man toch met enige regelmaat vervloek, met name de day after (sorry Ben), is het toch lekker om weer bezig te kunnen met sporten. Zowel mentaal als fysiek en om even dat uurtje voor mezelf te hebben.
Speeluurtje met Giulia-Mae en Gioia. Zo gezellig samen!
Behalve voor het stabiliseren van mijn suikerwaarden is het ook fijn om weer te kunnen werken aan mijn figuur. Ik heb helaas niet het figuur dat ik strak blijf zonder er iets voor te hoeven doen. Meestal door het snoep even te laten staan en iets meer beweging te zijn ben ik vaak weer snel in shape. Dat was wel voor de zwangerschap. Nu is het wel iets meer dan een 1 of 2 kilo wat eraf moet. Ik voel mij simpelweg niet lekker in een maatje meer dus ben ook daarom snel weer begonnen met sporten en gezond eten zodat ik hopelijk snel weer in mijn oude kleding pas. Het bikini seizoen komt akelig dichtbij 😉
Samen spelen en foto’s maken voor in het plakboek.
Wat zijn ze leuk samen! Gioia gaat gelukkig heel goed om met de nieuwe situatie en is onwijs lief en rustig voor haar ‘babyzusje’.
Samen met Tante Simone knuffelen.
Ik had verteld toch dat we fan zijn van Done by Deer? Niet te missen op deze foto.
Laatste berichten van Mama Chiara (toon alles)
- Mama Chiara: Mijn bevallingsplan. Hoewel ik wist dat ik er misschien wel niets mee zou doen, vond ik het toch een fijn idee… - 23 april 2018
- Mama Chiara: Hoe wij het IKEA speelgoedkeukentje hebben gepimpt. Een favoriet van onze dochter! - 12 april 2018
- Mama Chiara: Hoe wij aan de dubbele naam van onze dochter zijn gekomen… - 29 maart 2018