Zaterdag 26 maart was het zover. Trey is 1 jaar geworden! Vanaf nu mag ik tegen iedereen zeggen dat hij 1 jaar is. Daarvoor moest ik altijd aangeven hoeveel maanden hij was. Handig, want lijkt af en toe zo stom dat ik zit na te denken hoeveel maanden mijn zoon ook alweer is.

De dag begon eigenlijk voor mij al in de nacht. Ik had vanaf middernacht de opruimkriebels nadat mijn groepsproject precies om 23:59 uur was opgeleverd. Heb die avond al het achterstallig opruimwerk, stofzuigen en poetswerk ingehaald en om 3 uur in de nacht klaar ermee. Snel naar bed gegaan want rond 7 uur in de ochtend moest ik er weer uit. Had samen met een vriendin afgesproken om saoto soep te maken. Gelukkig was Aarti net zo goed in verslapen als ik waardoor ik nog wat uurtjes extra had om alles een beetje klaar te maken. Vent naar de Haagse markt sturen voor boodschappen (nam hij gelijk Trey mee zodat mijn handen ook vrij waren). Kon ik nog snel de afwas doen en de overige boodschappen in de supermarkt halen. Nadat alles was gehaald en Aarti gearriveerd was, kon het feestje beginnen!

Het was op de verjaardag ook tegelijk babydag. Uit verschillende hoeken van Nederland kwamen baby’s en kinderen. Daaraan zag je wel het verschil tussen mijn vrienden en die van mijn man. Ik zit met veel van mijn vrienden in dezelfde fase, zeg maar het huisje-boompje-beestje fase. Terwijl de meeste vrienden van Reza daar niet aan willen denken. Vind het wel jammer voor hem, ik denk dat hij het geweldig zou vinden om zijn ervaring met andere vader ’vrienden’ te delen. Het was dus full house hier. Gelukkig is met de goede zorgen van Aarti niemand hongerig naar huis gegaan.

“Cake Smash. Iets wat ik al in mijn hoofd heb sinds die een half jaar is. Lekker vies worden van de taart, met ook wat humor erin.”

Rond twee uur was het zo ver: Cake Smash. Iets wat ik al in mijn hoofd heb sinds die een half jaar is. Lekker vies worden met ook wat humor erin. Ik denk dat de foto’s van die dag voor zich spreken. Trey is tussen een uur en anderhalf uur zoet geweest met de taart. Eerst vooral uit elkaar trekken totdat hij ontdekte dat de taart eetbaar was. Toen rustig hapjes nemen en op de tafel slaan. Erop terugkijkend wil ik de moeders die van plan zijn een smash cake te geven de volgende tips te geven ;):

1. Zorg dat de jarige alleen in zijn luier zit of juist witte kleding die vies mag worden;
2. Laat de jarige ook jou of eventuele gasten voeren;
3. Geef de jarige de tijd om alle mogelijkheden van de taart te ontdekken;
4. Wees voorbereid dat taart verschillende kan vliegen;
5. Gesmashte cake smaakt nog steeds erg lekker;
6. Heb bij afloop een schoonmaakteam klaar.

Gelukkig is dankzij de lieve zorg van vrienden en het stofzuighondje Sky alles zo opgeruimd. Zodat Trey nadat hij grondig was gewassen weer door kon gaan met zijn festiviteiten. Na de rotzooi van de taart was het tijd om te eten. Op zo’n drukke dag met veel mensen is het fijn dat er ook eten klaar staat. Na lange bereiding en harde werk van Aarti kon iedereen mee eten. Heb de dagen erna nog kunnen genieten van het eten. Dat scheelt ook weer koken.

Het was erop terugkijkend een superdag waarbij het ook erg leuk was om vriendinnen te zien met hun baby’s en/of kinderen. Hoe verschillend mensen de zorg voor een kind oppakken en wat voor invloed het heeft op het kind. Dit is het begin van het vormen van een individu. En als ouder mag je elke stap ervaren hoe jou kind zich tot zichzelf ontwikkeld. Ik kijk dan ook uit naar de andere verjaardagen van de kleintjes.