Ik denk dat het voor iedereen wel herkenbaar is. Je denkt net alles gepland te hebben hoe je het wil. Denkt te weten hoe je de toekomst indeelt en dan worden je plannen van tafel afgeveegd zonder dat je er zelf enige inbreng over hebt.

Dit heb ik al soms ‘the hard way’ moeten leren met Trey. Net wanneer ik besloot weg te gaan besloot meneer dat zijn luier vol moest, of in het ergste geval ook zijn romper. Daarnaast is ook nog eens mijn eeuwige ‘ik vergeet altijd wel iets’ dilemma. Vaak is het wel op te lossen, maar in sommige gevallen moet je ook wel eens terug. Of bij iets kleins zoals het schrijven van een blog wilt meneer daar even zeggenschap over hebben door wat extra knoppen in te drukken. Zo klein nog en nu al mee willen bloggen ;).

Deze maand of beter gezegd twee maanden zijn zo ook compleet uit de planning. Met de toekomst in het vooruitzicht dat alles totaal uit de planning loopt. Ik vind het nooit erg, alleen moet je er wel even op instellen. Jezelf bijstellen en natuurlijk kijken naar de voordelen van je door de war geschopte planning.

Eén van de nieuwe kansen die zijn gekomen is dat ik me voor de tweede keer heb aangemeld voor moeders voor moeders. Ik raad ook iedereen die de kans krijgt dit te doen om dit ook te doen. Het is een kleine opoffering voor jezelf, maar je kan hiermee helpen om andere vrouwen die moeite hebben om zwanger te worden en een kinderwens hebben toch te helpen in het proces. Degene die op de hoogte zijn van moeders voor moeders kunnen nu dus raden wat ik nu ga roepen: “IK BEN ZWANGER!!!” Er zit momenteel een kleine spruit van ongeveer 12 en een halve week in me. Trey wordt eind december grote broer. Nu alleen hopen dat ik niet loop te puffen op kerst of oud en nieuw.

“Na het eerste trimester ben ik fluitend door de zwangerschap gegaan en ook de bevalling is gerust een droombevalling te noemen.” 

 

Het eerste trimester bij de zwangerschap van Trey vond ik wel heavy. Ik kon alleen fruit eten en werd van alles misselijk. Na het eerste trimester ben ik fluitend door de zwangerschap gegaan en ook de bevalling is gerust een droombevalling te noemen. Naja dat mijn water brak als aanvang van de bevalling toen ik van de wc af kwam was wel even schrikken en verwarrend gevolgd door het besef, het gaat nu echt gebeuren.

Nu heb ik ook bij deze zwangerschap het eerste trimester bijna afgesloten. Het eerste trimester is in vergelijking met de vorige keer makkelijker gegaan. Ben nog af en toe misselijk en koken is zowat een marteling, maar kan gewoon nog alles eten (naja moet de sushi laten staan 🙁 , maar dat terzijde). Ook vallen veel dingen op zijn plek. Ik heb in de beginperiode (toen ik het ook niet wist) best intensief gesport. Alleen deden mijn buikspieren zo pijn bij sit ups en planken, maar koppig zoals ik was ging ik door. Heb zo heel wat oefeningen gedaan die eigenlijk not done zijn voor een zwangere dame. Nu hou ik het dan wijs alleen op hardlopen en zwemmen en hoop binnenkort ook de swing yoga weer op te kunnen pakken.

Het is supernieuws en weer een spannende periode. Maar denk dat ik wel klaar ben voor moederschap 2.0. Met de ervaring die ik (en ook mijn man) met Trey hebben opgedaan zal ik veel meer ontspannen zijn bij de omgang van die kleine spruit in mijn buik en me minder snel continu druk maken en alles wat ik maar denk te moeten googlen. Ik heb al een stukje levenservaring opgebouwd als moeder, die ik nu weer kan toepassen bij ons tweede kindje.

“Ik ben nu dus een zwangere, werkende en studerende moeder die hoopt niet op kerstdag te bevallen. En anders kan ik met kerst weer sushi eten.”

 

Even terug naar moeders voor moeders. Ben je net zwanger of kom je er achter dat je net zwanger bent. Je kan andere moeders helpen door je aan te melden bij de site van moeders voor moeders. In de eerste 16 weken geef je in je urine het hCG-hormoon af. Dit hormoon wordt eruit gefilterd en gebruikt voor vrouwen die moeite hebben met zwanger worden doordat zij bijvoorbeeld dit hormoon niet aanmaken. De urine wordt verzameld in blauwe flessen met kratjes en je doet gelijk mee aan één van de geheimpjes van beginnende zwangere vrouwen, want als zo’n kratje bij iemands deur staat weet je dat daar een klein wondertje aan het groeien is. Ga naar de site voor meer informatie en doe mee zou ik zeggen.

Dus er volgt een uitbreiding wat ik doe. Ik ben nu dus een zwangere, werkende en studerende moeder die hoopt niet op kerstdag te bevallen. En anders kan ik met kerst weer sushi eten ;). Als je er over nadenkt wel geweldig wat het leven allemaal brengt wanneer je met zijn tweeën denkt de wereld aan te kunnen, laat staan wat we met zijn viertjes gaan bereiken.