Ik dacht dat er niet veel verschil zou zijn in zwangerschappen die je mee zou maken, maar dit eerste trimester is een wereld van verschil tussen mijn eerste trimester bij de zwangerschap van Trey.
Het eerste trimester van Trey was een periode dat ik verplicht 2 tot 3 maanden bijna alleen maar fruit at. Ik kreeg niets anders binnen en anders was het met zeer lange tanden. Alles stonk en ik werd er misselijk van. Fruit kwam op den duur ook mijn strot uit, maar tegelijk was fruit het enige wat een beetje mijn honger kon stillen. Daarnaast ook erg gezond, dus dat zou wel zeker goed geweest zijn dacht ik. Reza vroeg me dan wel eens van: “Stel je eens voor dat je dan alleen in de natuur was, zou je weten dat je zwanger was?” Ik zou denken dat ik erg ziek was en dood kon gaan door ondervoeding als dat zo door zou gaan. Gelukkig dat deze moderne tijd dan maar zwangerschapstesten heeft.
“Heb al een flink aantal dromen gehad waar je in je zwangerschap niet aan wil denken, laat staan dromen.”
Nu ik het eerste trimester bij kleine spruit nummer 2 in mijn buik heb afgesloten ben ik gelukkig een stuk minder misselijk. Ik kan gewoon eten, alleen koken met de geur is soms minder en ben meer moe, maar wijt dat ook een klein beetje aan mijn nieuwe baan. Ik moet ook wennen aan veel nieuwe indrukken en veel informatie. Enige grote verschil is wel dat ik de dromen die ik nu heb zo zou willen ruilen voor de misselijkheid. Heb al een flink aantal dromen gehad waar je in je zwangerschap niet aan wil denken, laat staan dromen.
Ik geloof altijd dat dromen iets is wat je onderbewust aanmaakt en iets vertelt over jezelf. Je hersenen maken de dromen aan, dus lijkt het me logisch dat er een vorm van waarheid of boodschap voor je inzit. Ik geloof ook dat deze dromen dat hebben gehad. Ik heb afgelopen tijd 2 dromen gehad (die goed zijn bijgebleven) en als ik erover nadenk, gaan mijn nekharen weer overeind staan en was er gelukkig 1 droom die me erg geruststelde.
“Mijn omgeving deed er zacht gezet nonchalant over of beter gezegd: Het liet ze totaal koud.”
De twee dromen hadden een paar dingen met elkaar gemeen. In beiden was er wat mis met me tijdens de zwangerschap en in beide gevallen deed mijn omgeving er zacht gezet nonchalant over of beter gezegd: Het liet ze totaal koud.
In de eerste droom kwam er een mannelijke verloskundige langs die vervolgens een echo maakte. Het beeld van de echo kon ik niet zien, maar er was ook geen hartslag te horen terwijl die er wel zou moeten zijn. Pas toen hij weg was viel het kwartje bij mij, er is geen hartslag. Met die schrik schrok ik wakker.
De tweede droom ging een stapje verder qua gevoel. In die droom braken mijn vliezen en stoomde het vruchtwater uit me. Ik raakte direct in paniek, want ik zat pas op 15 weken. Wat moet ik nu doen? Minimaal 10 weken elke vorm van wee onderdrukken? Ik dacht zelfs aan 10 weken niet poepen (ja het was een droom, dan denk je vaak ook het onmogelijke). In de tussentijd stroomde het vruchtwater en op den duur ook bloed verder uit en smeekte ik om hulp en begrip bij Reza. Die reageerde er vervolgens zo koud op en het kon wel allemaal wachten totdat de verloskundige zou komen. Ik voelde de eerste weeën opkomen en raakte nog verder in paniek. Waarom deed hij niks? Toen ik van deze droom wakker schrok, kon ik het eerste half uur niet eens fatsoenlijk blijven liggen. Mijn lichaam zat vol stress van de droom en daarna voelde ik buikpijn.
“Ik kan echt niet goed uitrusten met deze nachtmerries.”
Ik keek er op dat moment echt tegenop om weer in slaap te vallen. Dadelijk kreeg ik nog zo’n droom. Ik kan echt niet goed uitrusten met deze nachtmerries. Toen ik eindelijk in slaap viel kreeg ik gelukkig de droom die me geruststelde en zorgde dat ik wat meer rust kreeg in mijn hoofd.
De volgende droom speelde zich af bij een oude boerderij. Bij het hek stond een oude dame en ik bewonderde haar boerderij. Ze zei dat als ze door was de boerderij geërfd zou worden door mij en mijn twee zusjes. Ik zei direct daarop dat ik hoopte dat ze nog lang zou leven, omdat ik niet wou zien dat de boerderij zou verdwijnen door verdeeldheid. Hier reageerde ze op alsof ze ook weer niet eeuwig wou leven. Alsof ze op den duur vrede had als haar tijd kwam. Ik ging met haar naar binnen en het moest me erg denken aan het huis van mijn opa waar mijn ouders naast wonen. Het was oud en op sommige plekken wat vervallen, maar had een warme en uitnodigende uitstraling. Ze zei daar tegen mij de woorden die ervoor zorgde dat ook de twee nare dromen een plaatsje kregen.
‘In het leven loopt het zoals het moet gaan, soms lijkt iets mis te gaan of krijg je een teken waarbij je denkt dat het niet goed gaat. Maar dat hoort erbij en soms moet je ook afscheid nemen van een deel. Wat je soms voelt of denkt hoeft niet te gaan over wat er nu gebeurt met je, maar kan al reeds gebeurd zijn.’
Dit heeft me bij het wakker worden aan het denken gezet. Het waren niet de letterlijke woorden, maar de boodschap die ze me gaf. Het was dan ook iets cryptischer maar voor mij was de boodschap duidelijk wat de twee dromen betekenden. Ze zorgde daarmee dat ik ook de dromen een plaatsje kon geven.
In de eerste weken van de zwangerschap, (wanneer ik wist dat ik zwanger was) heb ik een paar keer last gehad van bloedingen. Op dat moment voelde ik me niet begrepen wanneer ik dat uitsprak tegen Reza. Ik kreeg hierdoor het gevoel alsof het hem niet zoveel uitmaakte, terwijl ik me er enorm druk om maakte. Natuurlijk weet ik wel dat de als het de eerste 10 weken niet goed gaat, het ook met een reden is, maar toch vond ik het idee niet fijn dat ik de kleine spruit zou verliezen. Ik denk dat de vrouw uit mijn droom mij verwees naar de beginperiode van mijn zwangerschap gingen. Niet over de zwangerschap nu.
Maandag heb ik in ieder geval de 16 weken echo en afspraak bij de verloskundige. Daar hoop ik het goede nieuws te horen dat het goed gaat in mijn buik en weten wat het wordt, zodat ik ben gerustgesteld. Maar die oude vrouw in mijn droom heeft me echt goed geholpen en gerustgesteld. En ook al heb ik haar in mijn hoofd verzonnen, ik ben haar daar wel dankbaar voor.
Laatste berichten van Mama Ilona (toon alles)
- Mama Ilona: Je baby begrijpen is soms lastig. Nu ik voor de 2e keer moeder ben, begrijp ik mijn kindje soms beter - 8 februari 2017
- Mama Ilona: Mijn bevalling en kraamtijd. Dat de tweede zo kan verschillen van de eerste had ik niet verwacht… - 31 januari 2017
- Mama Ilona: Je kind tv laten kijken. De eerste jaren heb ik bewust televisie vermeden - 3 december 2016