Mama Ilse: 32 weken zwanger, overal hormonen, nesteldrang en een bevallingscursus

Inmiddels 32 weken zwanger.. Sjonge jonge wat vliegt de tijd. Ik kan het me nog als de dag van gister herinneren: stond ik dan in de badkamer met een positieve zwangerschapstest in m’n handen. Nu – zo’n 26 weken later – is de babykamer af, is de kinderwagen bezorgd en zijn de nodige cursussen gevolgd. Of we er klaar voor zijn? Ik denk het wel. Of het gaat lopen volgens plan? Als ik mijn omgeving mag geloven loopt het nooit volgens plan. Ik probeer op alles voorbereid te zijn, of het heeft geholpen weten we pas over 2 maanden.

Als de dag van gister

Zoals ik al zei; sommige dingen kan ik me herinneren alsof het gisteren was. Zoals de dag dat we het nieuws aan onze ouders gingen vertellen, nou met lood in onze schoenen! Zenuwachtig dat we waren… Hoe zouden ze reageren?! Gelukkig reageerde iedereen positief en alleen mijn vader trok een beetje wit weg.

Ik heb hem daarna gelijk maar even uitgelegd dat ik seksueel actief ben; ja pap, ik heb seks! Het was hem meer te doen om het O-woord… Want als Opa ben je immers ‘oud’ en dat wilt die zich absoluut niet voelen. Gelukkig is die van de schrik bekomen, mag het O-woord genoemd worden en kan die niet wachten op de komst van de kleine.

“Als je zwanger raakt ben je niet meer alleen verantwoordelijk voor jezelf.”

Baby’s, bevallingen, borstvoeding

Baby‘s, bevallingen, borstvoeding geven.. Ik wist er weinig tot niks van af. Toen de zwangerschapstest ZWANGER aangaf, leek het me toch handig om het een en ander op te zoeken. Van One Born Every Minute (TLC, aanrader!) tot aan een etenswaren groeikalender. Want hoe handig is het om te weten dat mijn baby nu net zo groot is als een Chinese kool? Een baby is leuk, maar het moet eerst nog 9 maanden in je buik overleven, dan moet het er nog uit (persoonlijk mijn angst) en dan begint het hele feest pas. Zo’n 18 jaar lang, tenzij ze besluiten nog 10 jaar bij je te blijven wonen.

Cursus

Vanaf het moment dat je zwanger raakt ben je opeens niet meer alleen verantwoordelijk voor jezelf, maar ook voor iets dat in je groeit. En daar wil je zoveel mogelijk over weten en leren, ik tenminste. Daarom raad ik iedereen cursussen aan, baat het niet dan schaadt het niet. Ikzelf heb samen met Mike een cursus borstvoeding gevolgd. Wat een informatie zeg! Allebei zijn we blij dat we dit hebben gedaan, mede hierdoor is mijn eerdere twijfel over borstvoeding weggenomen. Als ik mijn lekkende titties mag geloven zijn zij er al een poosje klaar voor, dus ik ga het gewoon proberen!

“Vaak krijg je van je zorgverzekeraar een vergoeding voor een cursus.”

Bevallingscursus

Een andere cursus die ik volg is ook via mijn verloskundige praktijk, dit zijn 3 avonden waarbij je samen met mede-zwangeren zoveel mogelijk informatie krijgt over de bevalling en alles erom heen. In een groepje van 6 vrouwen (allemaal uitgerekend in augustus, hoe leuk!) nemen we alles door: van vluchtkoffer tot baarkruk en van ruggenprik tot bevalhoudingen. Als iedereen uiteindelijk is bevallen heb je nog een terugkom avond, inclusief baby’s.

Ik heb zoveel geleerd op deze avonden dat ik het iedereen zou aanbevelen. Dommer word je er niet van en het is super gezellig! Wist je bijvoorbeeld dat het aantal centimeters wat aangegeven wordt bij de ontsluiting eigenlijk helemaal geen centimeters zijn? En wist je dat de meeste vrouwen niet op hun rug liggend in bed bevallen (wat je dus wel altijd op tv ziet)? Geeft niet, dat wist ik ook niet voor deze cursus. Nog een tip: vaak krijg je van je zorgverzekeraar een vergoeding voor een cursus.

Informatieavond in het ziekenhuis

In het kader van een goede voorbereiding: tegenwoordig kun je een informatieavond in het ziekenhuis krijgen, waarbij je ook een kijkje neemt in de martel- ehhh… bevalkamers. Ik heb heel erg getwijfeld of ik dit wel wilde omdat het misschien anders loopt dan je hoopt. Stel je voor dat je je helemaal voorbereid op een ziekenhuisbevalling in het ziekenhuis waar jij bent gaan kijken en uiteindelijk loopt het helemaal anders. Na lang getwijfeld te hebben ga ik toch wel een kijkje nemen, over een paar weken. Je weet maar nooit wat je nog allemaal voor handige tips mee krijgt en dommer word je er niet van.

“Die hormonen doen gekke dingen met je!”

HORMONEN, OVERAL!!

Met de week heb ik er meer last van: hormonen. Soms kan ik mezelf wel achter het behang plakken, maar vaak gebruik ik mijn hormonale uitspattingen als excuus: ‘Ja sorry, die hormonen doen gekke dingen met je he?!’ Nou, ze gieren door mijn lijf! Uit het zich niet in puisten en baggervet haar, dan uit het zich wel in mijn emoties. Ik ben van een kort lontje naar geen lontje gegaan en ben emotioneel soms een wrak. Maar weetje, ik vind het geeneens erg. Lekker ongegeneerd je emoties de vrije loop laten gaan en ze achteraf ook nog de schuld geven.

Vooral in het verkeer.. Voorheen irriteerde ik me al dood aan mensen die te langzaam rijden waar je niet voorbij kunt, nu rij ik ze het liefst van de weg. En nu ik toch aan het klagen ben; mensen, geef je richting aan als je afslaat op de rotonde, scheelt mij weer 0,01 seconde wachten. Ik geniet nog even van het scheuren en crossen voordat ik straks met een baby achterin als een omaatje achter het stuur zit. No-way dat ik dan met 40 over een rotonde race en oranje betekent dan stoppen in plaats van ‘nog even snel gassen’.

Nesteldrang

Nesteldrang: vaak door hormonen gestuurd gedrag van dieren en mensen ter voorbereiding op het krijgen van jongen. Oftewel: soppen, boenen, strijken, opruimen en uitzoeken. Alles moet pico bello zijn voordat de kleine komt en er komt niet snel een gelegenheid waarbij je weer zo’n kans krijgt. Hormonen doen rare dingen met vrouwen, maar nesteldrang is een zegen en geen zonde. Ik hou ervan!! Sowieso ben ik niet vies van een beetje poetsen en schrobben, maar strijken had ik nog nooit gedaan en de houders van de wc-borstels waren ook nog nooit uitgekookt ;). Ik hoor jullie denken: dat moet ik ook een keer doen.

Hoe dichterbij D-day komt, hoe meer ik me afvraag of alles al genesteld is. Je zal maar midden in je nesteldrang-fase zitten en je bevalt plotseling eerder.. De horror! Ik heb nog genoeg dingen op mijn nestel-lijstje staan, next stop: de bestekla. Ik kijk er al naar uit! Beetje bij beetje wordt mijn lijstje korter en mijn huis schoner. Het werkt bij mij als een soort therapie: een opgeruimd huis is een opgeruimd hoofd. Heerlijk!