Tegenwoordig maakt bijna iedereen gebruik van een vorm van social media. Of het nou Facebook, Twitter of Instagram is, de meeste van ons zullen er bekend mee zijn. Als we dan eenmaal zijn toegetreden tot de wereld van de social media, ligt de wereld voor ons open. We bouwen een netwerk op van familie, vrienden en bekenden. Daarnaast heb je legio mogelijkheden om allerhande pagina’s te volgen.
Hoe het kan dat iedereen zo’n perfect leven heeft op social media?
Wanneer we dan lekker aan het Facebooken, Twitteren of Instagrammen zijn komt de vraag wat jij zelf deelt. En daarnaast wie en wat jij volgt en wat jouw gevoel daar vervolgens bij is. Vooral dat laatste is tegenwoordig ook een veelbesproken onderwerp op internet. Zo is er veel onderzoek gedaan naar hoe mensen social media gebruiken en daarnaast ook wat het met je doet als jij zelf social media gebruikt. En wat blijkt? We gaan ons er doorgaans niet beter door voelen. Sterker nog, waag maar eens een google opdracht aan ‘Facebook Depression’, ja dit bestaat echt.
“Ik ben over een paar dingen met betrekking tot het gebruik van social media gaan nadenken.”
Ik heb zelf wat verder gezocht en kwam op verschillende sites waarin gesproken wordt over een Facebook Depression en over het onszelf beter voordoen dan de werkelijkheid. Daarnaast worden er op verschillende fora vragen gesteld over hoe het kan dat iedereen zo’n perfect leven heeft aldus Facebook, Twitter, Instagram en het bij henzelf er allemaal niet zo rooskleurig uitziet.
Ik ben van mezelf redelijk nuchter ingesteld. Sinds de geboorte van onze kleine man is daar 7 maanden geleden wel een dosis moedergevoel bijgekomen die soms mijn nuchterheid wat doen verbleken. Maar over het algemeen kan ik nog steeds nuchter genoemd worden.
Een positieve kijk op social media
Ik ben over een paar dingen met betrekking tot het gebruik van social media gaan nadenken. Hierbij kwam ik eigenlijk uit op 3 vragen. Nou wil ik niet het bestaan van een Facebook Depression in twijfel trekken, maar ik hoop wel dat ik niet de enige ben die ook een positieve kijk heeft op social media. En mocht je nu denken, waar gaat dit verhaal heen, mijn moraal van het verhaal zit in de laatste 2 alinea’s. Nu terug naar de 3 vragen en de antwoorden waar ik op uitkwam.
1. Wat post ikzelf op social media?
Sinds de geboorte van Julian post ik gemiddeld 1 keer per week een bericht. En ja als nieuwe mama bestaat het gros tegenwoordig uit berichten van onze kleine telg. Wij zijn graag op pad, dus de buitenberichten doen het goed. Daarna mogen lachjes, hapjes en wat-groeit-hij-hard foto’s niet ontbreken. Daarnaast deel ik graag foto’s van uitstapjes in het algemeen, dus ook zonder baby.
“De afgelopen maanden zijn er genoeg negatieve dingen die ik niet gedeeld heb via social media”.
2. Wat wil ik dat mensen zien als ik iets post?
Ik hoor duidelijk bij een doorsnee social media gebruiker, want ik deel eigenlijk leuke momenten uit ons leven. En ja, dat is ook waar ik voor kies. Nu is het tijd voor een nuchtere analyse. Kijkend naar mijn berichten van de afgelopen maanden gaat het dus om leuke momenten die ik het delen waard vond. Met een gemiddelde van 1x per week.
Kortom er is nog heel veel tijd over in de rest van de week. Nou is het niet zo dat de rest van week niet leuk is. Maar er zijn toch vaak ook mindere momenten in een week. Denkend aan de afgelopen maanden zijn er genoeg dingen die ik niet gedeeld heb via social media. Om maar wat dingen te noemen de kraamtranen (onvermijdelijk zeggen zeg), ruzie met manlief omdat de hormonen door je lijf gieren, sommige dagen dat je vroeg op moet voor werk (sorry collega, ik spring echt niet elke dag mijn bed uit omdat ik weer mag werken), Julian die huilerig is omdat zijn eerste tandjes doorkomen (vind ik vooral heel zielig) zo zijn er best wat dingen op te noemen.
Het perfecte gezinnetje op social media?
Is het dan zo dat ik mij alleen maar beter, leuker, gelukkiger voor wil doen? In mijn ogen is dat niet de reden dat ik ooit begonnen met social media. Ik deel juist leuke, mooie, positieve dingen met mensen die ik niet dagelijks zie, denk aan vriendinnen die verder weg wonen, een nichtje in het noorden van het land, bekenden die buiten Nederland wonen.
Zitten zij te wachten op berichten met toevoegingen als #kraamtranen #ikwasmisschienbestonredelijk #huilendejulian #bahwatmoetikvroegop #geenzin #zucht. Ik denk het zelf niet, maar dat hangt misschien samen met wat mijn antwoord is op vraag 3.
“Hoeveel social media er ook zijn, er gaat toch niets boven ouderwets menselijk contact.”
3. Wat wil ik zelf volgen op social media?
Ik vind het zelf vooral leuk om te zien wat diezelfde familie, vrienden en bekenden bezig houdt. En wellicht maakt het live gesprekken wat korter als je al hebt gezien hoe de vakantie is geweest, maar als je elkaar niet dagelijks ziet, vind ik het leuk om alvast iets te zien van leuke dingen die zij meemaken.
Betekent dit dan dat ik niet wil zien dat het soms minder gaat met iemand? Nee, zeker niet!! Maar, en dan nu de moraal van mijn verhaal. Als het even wat minder gaat, kijk dan zelf ook niet teveel op social media, want ja daar staan altijd die leuke vakantiefoto’s op, of die selfie tijdens een super gaaf evenement. Maar praat met iemand die je dierbaar is!
Ook de nieuwste smartphones hebben nog steeds een hele belangrijke functie, je kunt er nog altijd mee bellen. Ook al woont iemand niet om de hoek, pak gewoon je telefoon, open geen apps, maar bel!! En als je dan met elkaar praat, maak gelijk een afspraak. Ga bij elkaar langs en praat face to face met elkaar. Dit kan bij elkaar thuis zijn, een etentje of een dagje weg. Maar hoeveel social media er ook zijn er gaat toch niets boven ouderwets menselijk contact. En het is gewoon een feit, niemand is perfect. Hoe mooi het leven er via social media ook uit mag zien……
Laatste berichten van Mama Karin (toon alles)
- Mama Karin: Het perfecte gezinnetje op social media? Niemand is perfect… - 27 januari 2017
- Mama Karin: Mama me time. Dingen die best mogelijk zijn met een baby waarvan ik lees dat ze onmogelijk zijn - 10 januari 2017
- Mama Karin: Met een kinderwagen de stad in. Ik heb met verbazing mijn weg gezocht. Wat een hoop obstakels! - 21 november 2016