Mama Leonie: Stoppen met werken na de zwangerschap. Dat ik geen werk meer had, was eigenlijk meer een geluk bij een ongeluk…

Op het moment dat je na 9 maanden eindelijk je baby in je armen hebt, verandert alles. Het gevoel van onvoorwaardelijke liefde gaat gepaard met een grote verantwoordelijkheid en onzekerheid. En dan is al na drie maanden het moment daar dat je weer moet gaan werken. De twijfel slaat toe, want eigenlijk wil je ook geen moment van je baby missen. Maar tijdelijk stoppen met werken, doe je daar wel goed aan? Een vraag die meer moeders met mij zichzelf ongetwijfeld weleens heeft gesteld.

Heel anders voorgesteld

Dat ik me het leven met een baby heel anders had voorgesteld, staat als een paal boven water. Want jeetje, want vond ik het zwaar! Nu was mijn baby geen standaard baby en voelde ik me behoorlijk eenzaam zo ver van mijn familie en vrienden vandaan. Dat ik geen werk meer had, was eigenlijk meer een geluk bij een ongeluk. Ik lag aardig in de kreukels na mijn bevalling en ook al werd ik af en toe knettergek van mijn leven als moeder, ik wilde koste wat het kost zelf voor mijn baby zorgen. Geen denken aan dat een ander dat een paar dagen in de week zou gaan doen.

Ik had verwacht dat dat gevoel zou veranderen toen ik een jaar later eindelijk was hersteld en we een nieuw huis dichterbij mijn familie en vrienden kochten. Maar dat deed het niet. Een nieuw begin in een nieuwe stad, mijn geluk kon niet op. Zeker niet toen we al snel een tweede kindje verwachtten! De gedachte aan werken benauwde me vreselijk. Ik wilde liever thuis blijven bij mijn kindjes en gelukkig stond manlief daar volledig achter.

Werkende moeders

Een tijdlang heb ik vragen als: “Wat doe jij voor werk?” of “Goh, werk je niet? Wat doe je dan de hele dag?” best lastig gevonden. Zeker als het tegen antwoord in de trant was van: “Nou ik vind het juist fijn om te werken en mijn kinderen vinden het heerlijk op de opvang. Ze leren er zoveel en zijn zo sociaal, ze ontwikkelen zich ontzettend hard!” In mijn oren klonk het alsof werkende moeders hun keuze om te werken voor zichzelf wilden goed praten, omdat ze zelf misschien ook liever (meer) thuis wilden zijn.

“Inmiddels weet ik dat mijn kinderen zich net zo goed ontwikkelen als hun leeftijdsgenootjes.”

Inmiddels weet ik dat mijn kinderen zich net zo goed ontwikkelen als hun leeftijdsgenootjes. Ze ontwikkelen zich op hun eigen unieke wijze, net zoals ieder ander kind en zijn totaal verschillend. Dit terwijl ik toch dezelfde moeder ben en ze op dezelfde manier opvoed. Ik zit ook echt niet de hele dag op de bank te Netflixen, zoals blijkbaar vaak wordt gedacht.

Als ik niet bezig ben met de zorg voor mijn kinderen en het opruimen van ons speel- en smeerparadijs, dan speel ik met auto’s, doe ik alsof ik de best rugbyende mama ever ben of ren ik gillend – “Stoppen!! ROAN S-T-O-P-P-E-N!!!” – met de kinderwagen achter mijn snelheidsduivel op zijn loopfiets aan. En ook al draai ik niet elke dag een strak programma af – een soort ritme zit er uiteraard wel in – ik speel, lees en knutsel met mijn kleintjes, net zoals de leidsters op de opvang doen.

Mijn oudste mannetje

Dat ik het fijn vind om thuis te zijn voor mijn kindjes, betekent niet dat ik het nooit als zwaar ervaar. Mijn oudste mannetje was geen makkelijke baby, hij werd geen doorsnee dreumes en zit nu middenin de peuterpuberteit waarin ik behoorlijk wat met hem te stellen heb. Hij is maandenlang enorm dwars en driftig geweest en gooide bij alles z’n kont tegen de krib. Zo erg dat ik dacht, bekijk het maar! Een heel aantal dingen deed ik niet meer, puur omdat ik geen zin had in een ware theatervoorstelling als ik ergens heenging.

Gelukkig gaat ook de peuterpuberteit in fases en zitten we op dit moment in een hele fijne periode. Het is nu juist leuk om dingen te ondernemen, wat een hele verademing is, ook blijft hij een ontzettende driftkikker. “Dat heet karakter”, zei een man vorige week lachend tegen mij toen we in het bos nog geen 300 meter hadden gelopen. Meneertje besloot dat hij klaar was met onze uitgestippelde wandeling van 3 kilometer en doodleuk terugliep naar de auto. Maar een dagje ruilen, zoals manlief weleens gekscherend vraagt? Nee, voor geen goud! Het is maar goed dat onze kleine vrolijkerd van 15 maanden zo makkelijk is, anders had ik daar misschien heel anders over gedacht haha!

24/7 voor onze kids

Voor ons gezin werkt het goed dat ik thuis ben zolang de kindjes niet naar de basisschool gaan. Maar ik kan mij voorstellen dat dit niet voor iedereen geldt en dat ook niet elke moeder hiernaar verlangt. Dat ik nu thuis ben, houdt ook niet in dat ik geen ambities heb, nooit meer wil werken of het prima vind om geen ‘eigen’ geld te hebben. Ik draag op dit moment dan wel niet financieel bij aan ons gezinsleven, maar ik draag wél op een heel andere manier bij. Namelijk door er 24/7 voor onze jonge kinderen te zijn en ze volledig zelf op te voeden, waar ik ook nog eens ontzettend van geniet!

“Ik ben een leukere moeder én vrouw doordat ik nu niet werk.”

Natuurlijk heeft manlief ook zijn aandeel in de opvoeding zodra hij thuis is, maar hij kan voor zijn werk gaan en staan waar hij wil. Zoals op dit moment twee weken aan de andere kant van de wereld, omdat dat nou eenmaal bij zijn huidige baan hoort, zo’n drie a vier keer per jaar. Tja, en dat we niet drie keer per jaar op vakantie kunnen naar verre oorden en elke week uitgebreid uit eten? Dát we op vakantie kunnen en daarnaast leuke dingen kunnen blijven doen, vind ik al heel luxe!

Gelukkig met het leven dat we nu leiden

Eén keer in de zoveel tijd houden we een soort evaluatie. Dan bespreken of we de huidige situatie allebei nog fijn vinden of dat één van ons vindt dat er iets zou moeten veranderen. Tot op heden zijn we allebei heel gelukkig met het leven dat we nu leiden, wat wil je dan nog meer? En eerlijk, ik ben een leukere moeder én vrouw doordat ik nu niet werk. Net zoals er genoeg moeders zijn die zichzelf juist leuker vinden doordat ze wél werken. En dat is prima. Laten we elkaar als moeder vooral respecteren, want het moederschap is al een opgave op zich en elke moeder doet wat in haar ogen het beste is voor haar gezin!