Vroeger, eigenlijk stiekem nog steeds, was mijn grootste hobby bakken. Taarten, cakes, muffins, cupcakes, zelfs brood! Alles kwam voorbij. En al helemaal tijdens mijn zwangerschappen. De ene taart was nog niet op, of de andere stond alweer in de koelkast.

Heel gek vond ik het dan ook toen ik 30 kilo bleek te zijn aangekomen tijdens de zwangerschap van onze dochter. Bij onze zoon een stuk minder, omdat je en een peuter al hebt rondlopen en je een stuk minder tijd hebt om te bakken. Ik zit dan ook, net als een hoop anderen, iedere zondag aan de buis gekluisterd om naar Heel Holland Bakt te kijken.

“Onze dochter hielp met het beslag. Ik denk dat ongeveer de helft in de kom ging en de andere helft ernaast.”

 

Na de geboorte van onze dochter werd het bakken al iets minder, maar nu onze zoon 8 maanden geleden is geboren staat het helemaal op een laag pitje. Nu ik 2 weken vakantie heb leek het mij een goed idee om dat weer eens op te gaan pakken. En uiteraard met dochterlief haar hulp erbij.

Ik houd altijd van netjes bakken en netjes koken. Verpakkingsmateriaal gelijk in de vuilnisbak en bij gemorst bloem gelijk een doek eroverheen. Een ei gemorst op het aanrecht? De dettol was niet aan te slepen. Hoe anders is het nu! Onze dochter wilde ook, natuurlijk, graag helpen met het beslag. Ik denk dat ongeveer de helft in de kom ging en de andere helft ernaast (lees; haar kleren). Zelfde met de suiker en de eieren.

Maar, ik moet eerlijk toegeven, voor een eerste keer koekjes bakken heeft ze het best netjes gehouden! Ze heeft goed haar best gedaan en het deeg in de gaten gehouden in de keukenmachine of het al klaar was. Vervolgens het deeg netjes ingepakt en in de koelkast gelegd.

En dan komt het wachten.. Wat duurt dat voor peuters lang! In de tussentijd met haar keukentje gespeeld, naar de wekker gestaard, Mickey Mouse Clubhouse gekeken, nog langer naar de wekker gestaard, met haar autootjes gespeeld, nog langer naar de wekker gestaard.. En.. uiteindelijk was het dan eindelijk zover! Hij ging af! Mevrouw had het alleen niet in de gaten, omdat op dat moment Mickey Mouse weer interessanter was.

“Mijn dochter stak voorzichtig alle vormpjes in het deeg. Die ik er absoluut niet uit mocht halen. Alles wilde ze zelf doen. Echt een klein thuisbakkertje.”

 

Maar, nadat ik een minuut of 10 heel enthousiast aangaf dat het klaar was, kwam ze toch maar even kijken. Voorzichtig haalde ze het deeg uit de koelkast en pakte ze haar eigen deegrollertje. Terwijl ik het aan het uitrollen was, stak zij er voorzichtig alle vormpjes in die ik er absoluut niet uit mocht halen. Alles wilde ze zelf doen. En overal ging een beetje bloem op. Waarom? Geen idee. Ik denk dat ze het een mooie versiering vond. 😉 Het wachten op de oven vond ze een stuk leuker, omdat ze dan in de tussentijd natuurlijk kan zien wat er gebeurd.

Volgens mij vond ze het erg leuk om te doen, ik denk dan ook zeker dat ze een klein thuisbakkertje in de dop is! En wij eten hier de komende week nog flink wat koekjes…