Mama Minke: Reacties bij een mamablog, ik lees deze vaak met ongeloof. Jeetje, wat zijn wij gemeen tegen elkaar…

De perfecte mama zijn. Ik streef er naar, ik probeer alle ballen in de lucht te houden, maar toch faal ik. Ik denk dat wel allemaal op ons manier de perfecte moeder willen zijn voor onze kindjes. Jij op jouw manier en ik op de mijne. We lezen ons suf over hoe we het allemaal zo pedagogisch verantwoord mogelijk kunnen doen. Hoe we het beste onze kindjes kunnen (op)voeden etc.

Als we zwanger zijn

Het begint als we zwanger zijn. We googelen heel wat af: wat mag ik wel en niet eten in de zwangerschap. Is sporten gezond? Hoe houd ik mijn gewichtstoename binnen beperken? Hoe en waar ga ik bevallen? Ga ik straks borstvoeding geven of flesvoeding. Welke kinderwagen is het beste, of ga ik juist mijn kindje dragen. En we lezen veel over samen slapen, wat ga ik straks doen?

“Je gaat misschien twijfelen aan alles: doe ik het wel goed?”

Als ons kindje er is

Zodra ons kindje er is gaan we verder in onze speurtocht. Wanneer beginnen we met bijvoeden, welke hapjes bieden we als eerste aan? Hoe kan ik het kruipen stimuleren? Hoe kan ik überhaupt de hele ontwikkeling van mijn kind zo goed mogelijk stimuleren. Mag ik nou wel zeggen dat ze het goed doen? Of juist niet?

Je gaat misschien twijfelen aan alles: doe ik het wel goed? Geef ik wel genoeg liefde en aandacht aan mijn kind? Heb ik wel de beste opvang voor mijn kind uitgekozen? Mis ik niet teveel van mijn kinderen?

De perfecte moeder

Ik wil graag de perfecte moeder zijn. Ik heb voor een aantal dingen bewust gekozen, zoals het dragen van mijn kindjes, pas met 6 maanden gaan bijvoeden en als mijn kinderen het nodig hebben slapen we samen. Ik denk dat ik hiermee goed doe aan mijn kindjes. Jij doet het misschien anders, want zo denk jij goed te doen voor jouw kindjes.

Ik faal

We streven er allemaal naar om de perfecte mama te zijn voor onze kinderen. En ik kan toch zeggen dat ik faal. Ik faal omdat mij niet alles lukt wat ik graag zou willen. Mijn lontje is wel eens kort en dan schreeuw ik… dan ineens ben ik een schreeuw mama. Of ik ben even helemaal afgeleid door de telefoon en heb ik even niet de volle 100% aandacht voor mijn kinderen. Dan ben ik die mama in de speeltuin die helemaal op gaat in de telefoon. Af en toe ben ik mijn kinderen wel eens zat en wil ik ze achter het behang plakken.

En wat mogen we wel en niet zeggen tegen onze kindjes? Goed zo is ‘not done’. Zeggen dat jij je kind mooi vindt, dat kan ook echt niet. Later zullen ze dan juist misschien faalangst ontwikkelen. Dagelijks hoor ik mezelf zeggen: wauw wat goed! Goed zo! Knap van je! Och wat ben je toch mooi…

“De perfecte moeder. Heus, ik snap het ook wel; perfectie bestaat niet.”

Perfectie bestaat niet

De perfecte moeder zijn, ik wil het graag op vele fronten zijn. Beetje de perfecte mama en huisvrouw zoals in de jaren 50 (met een dikke knipoog natuurlijk). Ik wil mijn kinderen zo goed mogelijk opvoeden. Het huis er blinkend uit hebben zien. Dat we er allemaal fris en fruitig uitzien. Lekker hip en kek de deur uit. Elke dag gezonde maaltijden op tafel. En dan ook het liefst nog een lijf van een fitgirl. Te veel ballen in de lucht, want heus ik snap het allemaal ook wel; perfectie bestaat niet. Ik leg de lat hoog voor mezelf, maar verlaag de lat ook met regelmaat. Ik ben mijn eigen strengste criticus.

Waar ik me zo over verbaas

Weet je waar ik me zo over verbaas. We leggen op vele fronten de lat hoog voor onszelf. Helemaal prima, jij weet wat je zelf aankan en wat niet. Waar jij wilt dat het zo perfect mogelijk verloopt en waar je de touwtjes wel wat kunt laten vieren. En dan nu mijn grootste verbazing: wij kraken elkaar af. Mummy bashing is niet voor niks een woord inmiddels. We oordelen over elkaar. Vaak achter onze rug om of online, lekker anoniem.

Als ik artikelen online lees, lees ik ook vaak de reacties die erbij worden geplaatst. Met ongeloof lees ik deze. Jeetje, wat zijn wij vrouwen gemeen tegen elkaar. Er wordt hard geoordeeld, met een vingertje naar elkaar gewezen. En dit hoeft toch niet?

“Alle mama’s willen het beste voor hun kinderen.”

We moeten liever zijn

Ik denk dat alle mama’s het beste willen voor hun kinderen. Jij op jouw manier en ik op de mijne. We moeten de handen in elkaar slaan en trots op onszelf zijn, want we flikken het toch maar even.

Misschien flikken we het dan allemaal niet perfect. Lopen we wel eens te veel met de telefoon in onze handen, schreeuwen we wel eens naar onze kinderen, lopen we er niet altijd hip en kek bij en hebben we niet het lijf van een fitgirl. En kom je bij ons thuis is het huis niet blinkend schoon en staat er op het menu rijstwafels met pindakaas omdat we de boodschappen nog moeten doen. Maar in de ogen van onze kleintjes zijn we echt wel de PERFECTE MAMA.

Dus we moeten liever zijn voor onszelf en alle andere mama’s. We doen allemaal ons best en zijn allemaal uniek perfect op ons eigen manier…