Mama Sjors: De babyfase voorbij. Mijn baby’tje, mijn kleine aapje… Het gaat allemaal zo snel!

Het is alweer Maart! De maand dat mijn baby alweer 9 maanden oud is. Het wordt echt een mannetje, van klein en afhankelijk, naar een ondernemend aapje die graag bij mama is. Het lijkt deze derde keer wel harder te gaan. Hij groeit als kool, hij heeft al 8 tanden. Hij kletst wat af en is al zo ondernemend en ongeduldig!!

Negen maanden geleden werd hij in alle sereenheid thuis geboren. Ik kijk er met veel emotie op terug. Een mooie evaring weer. Fascinerend hoe het vrouwelijk lichaam in elkaar zit. Hoe alles zo door moeder natuur bepaald is. Nu nemen we langzaam afscheid van al het kleine. Zijn kleine rompertjes, broekjes en shirtjes. De babyswing, de maxi cosi en de newbornset van de triptrap. Ik wilde van de week de kleine baby speelgoedjes apart gaan leggen maar ik heb het niet gedaan. Kreeg het niet over mijn moederhart. Want echt, heel eerlijk, het is zoooooo jammer, mijn baby’tje, mijn kleine aapje… Het gaat zo snel!

“De eerste maanden waren zwaar, loodzwaar.”

De eerste maanden waren zwaar, loodzwaar. Door mijn lichamelijke klachten en doordat hij zo prikkelgevoel was, en nog steeds is. Deze 9 maanden vlogen voorbij. Echt. Hoe vaak ik ook zei; “ik kan niet wachten tot je groter bent,” heb ik intens genoten van mijn kleine aapje. En vind ik het jammer dat deze fase al bijna voorbij is. Ik geniet nog steeds van zijn ontwikkeling. Hij klimt en klautert overal overheen. Hij schreeuwt ook vooral heel hard, hij maakt zo veel plezier hahaha. Het echte baby zijn was zo voorbij. Nu kroop hij ook al met krap 6 maanden. Maar nu is hij zo snel afgeleid en is mama zijn veilige haven voor als hij het even niet meer weet en zijn comfortzone nodig heeft. Dat is zo leuk om te zien. Ondanks alle drukke bezigheden die hij heeft is mama nog wel zijn favorietje. Voor een auwie of om mooie blokken te delen, voor een knuffeltje of een kusje. Maar ook gewoon voor de borst om even te drinken onder het spelen en na 2 minuten alweer afgeleid te zijn of door zijn broers. Of omdat zijn oogjes weer iets nieuws in de gaten hebben. Of in de ochtend vroeg wakker worden en niet meer willen slapen, over ons heen klimmend omdat hij iets in het vizier heeft en dat van dichtbij wilt zien.

https://www.instagram.com/p/BCUwMpOl5xD/?taken-by=mykindofbeautifull

Hij maakt ondertussen wel tijd voor knuffels en kusjes. De nachten zijn voor mama & baby, borstvoeding op verzoek, deze momentjes zijn in heerlijke stilte. Sinds kort slaapt hij in zijn eigen bedje, ook dit was een stapje. Hij werd vaak wakker van de onrust die er voor hem schijnbaar was bij ons. En nu als ik met hem lig, maakt niet uit in welk bed, duwt hij me regelmatig weg als hij zijn rust heeft gevonden. Ik geniet van de momentjes dat hij nog bij mij slaapt, waar dan ook. Als hij in de nacht klaar is met drinken, dan ligt hij daarna nog eventjes bij me, met zijn gezichtje op mijn schouder na te smakken, heerlijk. Slaperig kijk ik naar hem en voordat ik hem weer terug leg in zijn bedje ruik ik altijd aan hem, een knuffelmomentje met mijn gezicht in zijn nekje, zijn geurtje, heerlijk. Hij slaapt rustig verder. Mijn kleine ondekkingsreiziger.

https://www.instagram.com/p/BCUwMpOl5xD/?taken-by=mykindofbeautifull