Mama Sjors: Ons kleintje bijna 8 maanden. Hoe gaat het nu met ons?

Het is alweer even geleden, ik moet echt tijd zoeken om te kunnen schrijven. Soms weet ik ook even niet wat te schrijven. Mijn man attendeerde mij even op de lezers en reacties op mijn eerdere blogs. En gelijk heeft hij, ik moet vaker schrijven. Ik vind het super leuk en ik hou echt van schrijven. Alleen de tijd, die kom ik echt te kort, tussendoor stukje bij beetje schrijven lukt niet. Echt tijd maken.

Hoe het nu met ons gaat

De vraag online kwam voorbij; Hoe het nu met ons gaat? Het gaat goed. Ons kleintje is bijna 8 maanden. Hij kletst honderduit en schuift lekker de kamer door. De borstvoeding verloopt lekker, melk in overvloed net als de vorige keer en het vaste voedsel. Op rapley methode, vindt hij heerlijk met alle smak en ongeduldige geluidjes erbij.

“Lichamelijk gaat het de goede kant op.”

Postpartum thyreoïditis traject

En nee, hij slaapt zeker niet door. Ik denk dat hij nog een keer of 3 a 4 komt voor een voeding en slaapt daarna meestal weer verder. Dat is prettiger dan mijn vorige borstvoedingsperiode, hij dronk ieder uur, 10 maanden lang. Achteraf gezien, waarschijnlijk door het hele postpartum thyreoïditis traject niet voedend genoeg om voor een langere periode verzadigd te zijn.

Ik viel toen enorm af. Deze keer was ik het “voor” en ben ik samen met een diëtist aan de slag gegaan en een mooi dagmenu toegewezen gekregen; ik moet 3000 calorieën eten op een dag. Dit is veel. Maar echt heel veel. Ik heb het 2 weken volgehouden en daarna ben ik dingen gaan aanpassen in het menu, samen met haar, want ik weet niet zo goed wat ik kan gebruiken om gezond aan te komen. Ik ben wel goed op dreef, niet meer afgevallen dus het gewicht is stabiel. Volgende maand weer op controle bij de internist om te kijken naar de tsh waarde.

Naar de fysiotherapeut

Lichamelijk gaat het ook de goede kant op. Ik ga trouw naar de fysiotherapeut en ik hou me goed aan de oefeningen. De extra opdrachten schieten er nog bij in. En vooral het ontspannen van mijn lijf. Ik doe gauw alles in een hoog tempo terwijl dit onnodig is. Langzaam aan mag ik kracht opbouwen en grenzen verleggen. Lastig hoor want ik weet niet altijd hoe ik de volgende dag reageer. En laat ik eerlijk zijn; de schildklier struggle en die nachten doen een mens geen goed of extra energie geven. En dan de zorg voor 4 mensen, mijn mensjes.

“Ons kleintje is echt een heerlijk mannetje.”

Pure liefde

Ons kleintje is echt een heerlijk mannetje. Pure liefde. Niets meer en niets minder. Net zoals de rest en dan zonder het hoogsensitieve. Wat een verschil. Echt. De mensen met ervaring en de kennis van hoogsensitieve weten precies wat ik bedoel. Niks is een probleem, hij vindt alles prima.

De wereld door zijn ogen

En ook hij geniet elke dag, dat zie ik in zijn mooie bruine ogen. Net zoals bij mijn andere kinderen. Die glinstertjes bij ze, dat is mijn leidraad dat ik het goed doe. Want ook ik doe gewoon wat mijn gevoel zegt dat juist is voor hem en dus voor ons. Ik hou van die glinstertjes in die oogjes als zijn kleine handjes mijn gezicht pakken en hij dan een hap kusje geeft.

Het wrijven in zijn oogjes als hij moe is en zich in mij verstopt en daarna de grootste lach tevoorschijn tovert. Als hij net één oogje open doet, slaperig en wel zelfs dan komt die mooie lach en glinster tevoorschijn in combinatie met het uitrekken. Zijn schaterlach en gekier, allemaal met glinstertjes in zijn oogjes.

Heerlijk. De wereld door zijn ogen. Onbezorgd en op een missie. De missie om alles van zijn broers te pakken en op te eten, of de missie om de tafel en stoelpoten te proeven. Alles op zijn gemak. En als het niet lukt geeft hij brul, knuffelen en dan is het al gauw over.

Bijna 8 maanden

Acht maanden is nog niks en toch ook weer wel. Hij leert zoveel vanzelf en zijn omgeving in deze korte babyperiode. En hoe fijn is het dat alle mannen in huis zo zorgzaam zijn voor hem. Ons kleintje wordt elke dag uitgebreid begroet en geknuffeld. En de grote twee mannen maken tijd voor hem om even te spelen voor het naar school gaan en als ze thuiskomen.

De ander speelt de hele dag naast hem en soms met hem. Hij heeft het vooral druk met van alles maar verliest zijn kleine broertje niet uit het oog. Hij is 2.5 jaar en denkt dat hij zeker al 4 of 5 jaar oud is. Hij is veel te slim en zorgzaam voor die twee turfjes hoog die hij is.

Ook bij hem zie ik terug waar ik zoveel tijd insteek. Ik doe elke dag mijn best om het beste uit de dag te halen. Als zij een fijne dag hebben gehad dan heb ik dat ook en ga ik om 20:00 uur (het liefst eerder ;-)) voldaan languit!