Voor het eerst zwanger met een kleintje van nog geen twee jaar om me heen. De vorige keren waren de andere kindjes al een stukje groter en aardig zelfstandig. Heel anders dan deze keer, een super leuke ervaring en heel vermoeiend. Buikje begint inmiddels redelijk in de weg te zitten met schoentjes aan doen en luiers wisselen. Hem tillen is een enorme uitdaging met mijn bekkeninstabiliteit, dit probeer ik dan ook zo min mogelijk te doen. Hij is nog klein, en heeft het soms even nodig. Hoog op de arm dichtbij zijn mama.
Een dikke buik met een kleintje
Ik moet hem goed in de gaten houden anders is hij zo weg. Hij wilt vol overgave alles samen doen. Dat start zodra hij zijn oogjes open heeft en stopt pas als hij gaat slapen. Van douchen tot eten, van spelen tot slapen. Dit is natuurlijk heel normaal, iedere mama heeft dit met haar kleintje. Maar een dikke buik met een kleintje dat nog veel zorg nodig heeft is voor mij redelijk nieuw! Wat een uitdaging!
“Onze peuter is, net als zijn andere broers, echt een bezige bij. Nu wel vooral op het draken niveau, want hij denkt dat hij alles al kan.”
Een bezige bij
Hij is, net als de andere jongens, echt een bezige bij. Nu wel vooral op het draken niveau, want hij denkt dat hij alles al kan. Met twee grote broers als voorbeelden kan dit natuurlijk ook niet anders! We moeten hem wel echt afremmen anders zit hij straks nog OP de koelkast… 😉 Hij overspoelt je met al zijn liefde en energie zodra hij ’s morgens op staat, hij geniet enorm van het leven en het samen zijn.
Hij neemt veel over van wat hij om zich heen ziet en is een snelle leerling. Hij vraagt elke dag wat we in de avond gaan eten; “mamaaaa, navond eten?!?!” Dan vraag ik aan hem wat hij zou willen eten, soms komt er een idee uit en soms zegt hij; “geen idee”, inclusief het ophalen van zijn schoudertjes en handjes.
Elke morgen voor het naar school gaan staat hij als eerste met zijn handjes in de vriezer om het brood te pakken en vervolgens in de keukenlade voor het tafelkleed om tafel te dekken. Hij weet precies alles te vinden en je dit te vertellen. Wat hij op zijn brood wilt en hoeveel boterhammen hij zou willen. Niet te vergeten dat hij ook wat te drinken wilt. De andere jongens helpen ook veel mee, hier ziet hij dat natuurlijk van. Heel fijn, nu mijn buik steeds ietsjes groter wordt, al die hulp om me heen. Kleintje heeft ook een baby in zijn buik en hij is er nog steeds van overtuigd dat er een zusje in zit.
“Een tijdje geleden heb ik een plaspotje aangeschaft. Niet om te trainen, daar ben ik niet van. Gewoon interesse wekken.”
Op het potje
Een tijdje geleden heb ik een potje voor hem aangeschaft omdat dit niet in huis was. Niet om te trainen, daar ben ik niet van. Gewoon interesse wekken en we zien wel wanneer hij er tijd voor heeft. En afgelopen week heeft hij 3-4 dagen gebruik gemaakt van het potje! Hij gaat altijd met me mee plassen en nu wilde hij zelf ook op het potje plassen.
Hij was droog van de nacht ervoor dus dit was een mooie kans om het te laten slagen! Een droge ochtend luier dus daar zit nog een plasje aan te komen. Laten we dit doen!! Zijn broers kwamen ook één voor één uit bed om te plassen en te douchen, dus genoeg animo voor de kleine man om het te proberen. Die missie was geslaagd en trots dat hij was! Te leuk om zien. Zo klein als hij is, zo trots. Dat waren we allemaal natuurlijk. De hele dag mee op het potje, de ene keer wel een plas de andere keer niet. Geen probleem natuurlijk!
Zindelijk
Onze eerste was een maand voor zijn 3e verjaardag dag en nacht zindelijk en de tweede met zijn 4e verjaardag. Allebei kregen ze rond anderhalf jaar interesse in het potje waar na 2x geslaagd toch uiteindelijk de interesse weg viel. Komt vanzelf weer terug. En zo ook deze keer, het is nu al een paar dagen dat hij voor en na het slapen mee wilt plassen/poepen. Ik vraag aan hem of hij mee wilt en laat de keuze aan hem over. De tijd zal leren of het doorzet! Ik ben trots op hem dat het hem al meerdere keren gelukt is.
Laatste berichten van Mama Sjors (toon alles)
- Mama Sjors: Mijn zwangerschap was de eerste maanden super spannend, 80% kans dat ik invalide zou worden… - 15 mei 2018
- Mama Sjors: Ons kleintje bijna 8 maanden. Hoe gaat het nu met ons? - 5 april 2018
- Mama Sjors: 2017 was een bijzonder jaar. Voor de vierde keer mama mogen worden. Dit keer was het een cadeautje! - 3 januari 2018