Mama Leonie: Op vakantie naar de camping met een baby en peuterpuber is hard werken!

Ik begin deze blog met een terugblik naar de zomer van 2016. Terwijl ik hoogzwanger was, besloten manlief en ik een tent te kopen. Wat we er precies bij in gedachten hadden, is een goede vraag. Het zal iets in de trant van kamperen-met-onze-twee-grootste-kleine-liefdes-en-elkaar-is-het-meest-ultieme-dat-er-is zijn geweest. Ik wijt het maar aan de hormonen, die in mijn geval veel dingen nét iets romantischer maken dan ze in werkelijkheid zijn.

Eigenlijk al te groot om te worden opgetild, maar soms vindt mama dat nog zo fijn!

De zomer van 2017

Ons kampeeravontuur komt steeds dichterbij. Ik verlang werkelijk naar vakantie. Naar Frankrijk, de zon, de camping, een goed boek, goede gesprekken onder het genot van een kaasje en een glas wijn én heerlijk spelende kinderen. En och, wat ben ik er aan toe! Onze peuterpuber is al wekenlang onhandelbaar en op het moment dat de vakantie nadert, weet ik niet meer wat ik met hem aan moet. Maar straks, in Frankrijk op de camping, komt dat allemaal weer goed. Hoop ik tenminste…

“Een dag later dan gepland beginnen we dan echt aan ons avontuur, genaamd vakantie, die zo anders blijkt te zijn dan onze vakanties zonder kinderen”

De nacht voor vertrek wordt peuterpuber ziek. Omdat een dag in de auto met een peuter sowieso al lang is en een dag in de auto met een zieke én dwarse peuter al helemaal, lijkt het ons verstandig een dag later te vertrekken. Geluk bij een ongeluk: manlief kan nog mooi even een karretje scoren op Marktplaats, zodat z’n barbecue meekan. Mannen en barbecues, dat is toch wel een dingetje ;-).
Een dag later dan gepland beginnen we dan echt aan ons avontuur, genaamd vakantie, die zo anders blijkt te zijn dan onze vakanties zonder kinderen.

De autorit ziet er anders uit met een baby en een peuter

Het is 800 kilometer rijden, wat prima te doen is in een dag. Als je met z’n tweeën bent. Waar we voorheen om de 2,5 uur even een korte stop maakten om de benen te strekken – eten en drinken kan namelijk gewoon in de auto – duurt een korte stop nu minimaal een half uur. Er moet worden geplast, een luier verschoond, gegeten, gedronken, rondjes rennen en opnieuw plassen. Voordat iedereen weer goed en wel zit, zijn we heel wat minuten verder om vervolgens 2 uur later, als we dat al halen, weer te moeten stoppen.

De tent opzetten: Geen succes voor pa en ma

Het is al laat als we op de camping aankomen. Peuterpuber rent door oververmoeidheid als een dolle stier in het rond en baby zit brullend in de kinderstoel toe te kijken hoe het z’n pa en ma niet lukt om de tent omhoog te krijgen. In het donker met geleende lampen en hulp van onze buren staat de tent uiteindelijk. Nou ja, de buitentent dan. Deze nacht slapen we knus met z’n vieren naast elkaar. In ieder geval een goede leer voor de volgende kampeervakantie: Dan boeken we een overnachting!

“Uitslapen is er op vakantie niet meer bij, maar op de één of andere manier lijken wij de enige vroege vogels te zijn op deze familiecamping”

Geen slapeloze nachten, maar ook niet uitslapen

Hetgeen waar ik me van tevoren de meeste zorgen om maakte, gebeurt juist niet: Slapeloze nachten. Wonderbaarlijk genoeg slapen de mannetjes zo goed als alle nachten door. Maar vroeg is het wel, zelfs vroeger dan thuis. Terwijl de camping pas rond 9.00 uur tot leven komt, zitten wij als we geluk hebben om 6.30 uur met een kop koffie voor de tent. Met een beetje pech om 6.00 uur. Uitslapen is er op vakantie niet meer bij, maar op de één of andere manier lijken wij de enige vroege vogels te zijn op deze familiecamping.

De vakantie begint goed…wat een regen!

Ontbijten met een peuterpuber en babygebrul

Met z’n tweeën waren we nooit zo van de tijd wat eten betreft. Hoe anders is dat nu. Aangezien peuterpuber in z’n ‘ik-duld-geen-nee-en-anders-ga-ik-heel-hard-brullen-fase’ zit, zorgen we er ’s morgens voor dat er zo snel mogelijk ontbijt op tafel staat. Het is tenslotte vroeg, héél vroeg, en er zijn mensen die wél graag uitslapen. Baby, die altijd de rust zelve is, besluit op de camping ook ineens een keel op te zetten ten teken dat hij honger heeft. Een mix van babygebrul en “Maaamaaaa?! Mag ik nú iets eten? Het duuuuuuurt laaaaang!” schalt over de camping. Tja, alles duurt nou eenmaal wat langer op de camping. Laat staan als we tot 8.15 uur hadden moeten wachten op de broodservice.

De succesvolle (middag)slaapjes op de camping

Thuis vind ik slaapjes heerlijk. Even rust, tijd voor het huishouden, mezelf of dingen die al tijden op mijn to-do-lijst staan. Maar nu zitten ze me dwars. Op vakantie trekken we er namelijk graag op uit om van alles te zien. Maar: ’s morgens slaapt baby, na de lunch slapen baby én peuterpuber en het liefst slaapt baby aan het einde van de middag nog eventjes. Ondanks dat we een makkelijke baby hebben, die we overal mee naartoe kunnen nemen, willen we hem niet al te vaak uit z’n ritme halen. Want slapen in de kinderwagen ho maar! Kortom: Na 3 weken kennen we de camping haast beter dan de eigenaren zelf ;-).

Mede om de mooie en ruime plekken vinden wij Frankrijk zo fijn!

“Ik ben twee en zeg nee”

Op de camping gaat peuterpuber gewoon door met waar hij thuis is gebleven: Vervelend, dwars, boos, hangerig en hongerig zijn. Thuis zijn uitstapjes maken meestal een goede remedie. Dit geldt niet in Frankrijk. Wanneer we eropuit trekken, besluit peuterpuber dat hij echt helemaal nergens zin in heeft. “Nee! Neeeheeeeheee! Ik wil niet!”, is een korte samenvatting van zijn vocabulaire. Languit op straat liggen gieren is meer regel dan uitzondering. Hij is al een paar maanden zindelijk, maar ineens bedenkt hij dat hij met expres in z’n broek plassen papa en mama nog het meeste dwars zit. Vermoeiend hoor, vakantie!

“Een samenvatting van míjn vocabulaire deze vakantie: “Kijk uit! Pas nou op! Niet doen!”

Ongelukjes met kinderen zitten in een klein hoekje

Anders dan met z’n tweeën, heb ik nu daadwerkelijk het een en ander nodig uit mijn meegenomen apotheek. Het eerste ongelukje gebeurt al op één van de eerste dagen. Donderjagen in het toiletgebouw resulteert in een val op de wasbak en die geeft echt niet mee. Een zee aan bloed als gevolg van een scheur in peuterpuber z’n lip. Met een noodgang de heuvel af met de loopfiets levert een paar dagen later ook gegarandeerd succes op. Een samenvatting van míjn vocabulaire deze vakantie: “Kijk uit! Pas nou op! Niet doen!”.

Alle goede gesprekken in een avond

Vakantie is niet alleen bedoeld om even uit de dagelijkse gang van zaken te zijn, maar het is ook een soort relatietherapie. Voordat we kinderen kregen, zaten we vaak tot ergens in de nacht onder de sterrenhemel en het genot van een glas wijn goede gesprekken te voeren. Gesprekken die je in het dagelijkse leven niet zo regelmatig voert. Dat is één van de dingen waarom ik zo van vakantie houd. Even écht tijd voor elkaar. Je relatie krijgt daardoor een enorme boost en je kunt er bij wijze van weer een jaartje tegenaan.

Senn slaapt heerlijk in z’n babytentje, wat een uitkomst!

Tot twee jaar geleden lukte dat nog aardig. We hadden ‘slechts’ een baby mee. Maar nu baby peuter is geworden en er een nieuwe baby bij is, wordt het een ander verhaal. We hebben het welgeteld één avond iets te bont gemaakt: het was 23.30 uur, we dronken teveel wijn en aten teveel Franse kaasjes. Spijt is nog zacht uitgedrukt toen we de volgende ochtend om 6.00 uur werden gewekt door zowel baby als peuterpuber: “Ik ben wakker! Lekker geslapen papa en mama!” We hebben het direct bij die ene avond gelaten.

Boek mee en ongelezen mee terug

Ja echt, ik heb een boek meegenomen. Ik vraag me zelf ook af waarom eigenlijk. Omdat ik normaal gesproken boeken verslind op vakantie. Toch heb ik het deze keer maar bij één boek gelaten. Maar zelfs dat ene boek is weer ongelezen mee naar huis gegaan.

Rust, relaxen en bijkomen

“En jij wilt er wel 4?!”, schreeuwt manlief boven de regen en 5 spelende kinderen uit. Binnen de kortste keren is het een complete chaos en een enorm kabaal in onze tent. Laten we het houden op een gezellige drukte, maar ook ik moet even slikken. Kinderen trekken kinderen aan en dus heb je er zomaar minstens een keer zoveel bij je tent of als het ineens regent ín je tent, zitten. Nee, van rust, relaxen en bijkomen is echt helemaal niets terechtgekomen.

Na regen komt gelukkig zonneschijn en dus wordt er flink gesmeerd met de zonnebrandcreme van Naïf!

Kortom: Onze vakantie met een peuterpuber en een baby is gewoon erg hard werken. Eenmaal thuis, zijn we meer vermoeid dan voordat we vertrokken. Maar, als ik menig gezin op de camping moet geloven, wordt het elk jaar ietsje beter. Op den duur schijn je weer toe te komen aan uitslapen, die goede gesprekken, iets te veel wijn drinken zonder daar de volgende dag spijt van te hebben, dat boek en bovenal: Relaxen! Hmm, misschien moet ik mijn wens voor 3 à 4 kinderen toch nog eens in heroverweging nemen ;-).