Mama Agnes: De kleine bij Opa & Oma. Wij er even tussenuit. Voor het eerst. Wat een zenuwen!!

Ruim 16.5 jaar geleden kwam ik bij de Mc Donald’s werken. Al snel zag ik daar de mooiste jongen die ik ooit had gezien. Het was voor mij liefde op het 1e gezicht. Bij hem duurde dat wat langer, maar na een half jaar om elkaar heen draaien waren we op 9 februari 2000 dan echt een stel. We grapten weleens ‘we blijven hier werken tot we uit elkaar gaan’. Inmiddels werken we niet meer bij de Mc Donald’s maar zijn we nog steeds samen en gelukkig.

Rond 9 februari maken we meestal een stedentrip. Even een paar dagen genieten van elkaar. We zijn al naar Rome, Lissabon, Malaga en Barcelona geweest. Vorig jaar was ik hoogzwanger, bijna 35 weken en toevallig was 9 februari de 1e dag van mijn zwangerschapsverlof. Het werd geen stedentrip en ook uit eten deden we niet. Ik kon namelijk niet zoveel meer eten in die tijd. Dus toen werd ons jubileum gevierd met een lekkere lunch bij Bakker Bart. En zijn we daarna gaan babyshoppen.

Dit jaar wilde ik eerst wel een stedentrip in het buitenland doen, waarna ik me al snel realiseerde dat ik Julian dan heel veel nachtjes moest missen. Nee dat zag ik niet zitten. Tot nu toe heeft Julian 1 keer bij opa & oma gelogeerd, dat was in oktober en wat zag ik er tegen op. Achteraf viel het natuurlijk mee.

We besloten dit jaar 2 nachtjes in een hotel in Nederland te gaan. Toch even er tussenuit, maar dichtbij genoeg mocht er iets aan de hand zijn. Omdat Julian al een keer gelogeerd had bij de ouders van Sander, besloten we dat mijn ouders nu aan de beurt waren.

“Er even tussenuit zonder onze Julian. Wat was ik zenuwachtig!! “

Mijn motto bij een koffer inpakken is ‘beter te veel dan te weinig’. Dus met een grote koffer, een campingbedje, speelgoed, voeding, luiers, wipstoel en kinderwagen gingen we op pad. Voor ons zelf ieder een kleine koffer. Het verschil moet er wezen 😉 Oh wat was ik zenuwachtig!! Alles heel duidelijk aan mijn moeder verteld, zij schreef alles op. En nog ga je dan niet met een fijn gevoel weg.

Wij zaten in een prachtig hotel; Hampshire Holthurnsche Hof in Berg en Dal. Het zag er allemaal keurig uit, super grote kamer met prachtig uitzicht op de bossen. Het personeel was erg aardig en behulpzaam. Kortom ons weekend kon niet meer stuk!

En ik kan je vertellen, we hebben enorm genoten! Maandag heerlijk geshopt in Nijmegen. Want tsja, shoppen met een kind erbij is niet altijd even praktisch (hoe hou je een buggy in de gaten terwijl je dat leuke shirtje wil passen). En heerlijk uit eten geweest. Echt 2 topdagen waren het. Ik heb geen telefonisch contact gehad met opa & oma. Want dan zit je met de vraag of je het antwoord wel wil weten. Je zou dan bellen om jezelf gerust te stellen, maar stel dat je te horen krijgt dat het niet zo goed gaat, of je hoort huilende Julian op de achtergrond, nee dat wilde ik mezelf niet aan doen. Appen is dan veel fijner. Zo kreeg ik af en toe een foto of een filmpje doorgestuurd waar we dan super blij van werden.

“Het mooiste van weggaan is thuiskomen” las ik ooit ergens. En dat is zeker waar. Want toen wij vanmiddag aanbelden bij opa & oma deed oma samen met Julian de deur open. De blik in zijn ogen, de lach op zijn gezicht zegt meer dan 1000 woorden. Julian heeft het heel fijn gehad bij opa & oma. Uiteraard was hij niet altijd vrolijk, maar wie wel?? Het belangrijkste is dat we allemaal, opa & oma, Julian en Sander én ik enorm hebben genoten van de afgelopen 2 dagen!!