Het was even schrikken, de eerste keer dat ik een positieve zwangerschapstest in mijn handen hield. Nee, hij was niet van een familielid, ook niet van een vriendin, hij was van mij.
Niet op voorbereid
Op 23-jarige leeftijd stapte ik opnieuw in een relatie met mijn eerste liefde Tim. “Oude liefde roest niet” zeggen ze wel eens, en daar was het begin van een avontuur waar we beide niet op voorbereid waren. Vrij zorgeloos en relaxed was ons leventje, en onze relatie al helemaal. We hadden niets te klagen, maakten ons nog lang niet druk over de toekomst en leefden vooral in het moment.
“Dat zorgeloos leventje werd al gauw volledig op zijn kop gezet.”
Volledig op zijn kop
Dat zorgeloos leventje werd al gauw volledig op zijn kop gezet, toen we in februari 2016 erachter kwamen dat we datzelfde jaar nog papa en mama zouden worden. Een kindje zat nog lang niet in de planning, we waren net weer bij elkaar en Tim volgde nog een opleiding. We woonden beide nog bij onze ouders en waren we op dat moment financieel ook absoluut niet voorbereid op de komst van een kleintje.
Toch hebben we geen enkel moment getwijfeld of we de zwangerschap door wilden zetten, ons kindje was ontzettend welkom en wij stonden er volledig achter om ons leven om te gooien voor hem of haar.
Zo gezegd, zo gedaan
Zo gezegd, zo gedaan. Tim ruilde zijn weekendbaan als barman in voor een verkoopfunctie in een winkel waar hij overdag kon werken en meer uren kon maken. Hij veranderde van een feestbeest naar een gedreven persoon die niets liever wilde dan zijn opleiding afmaken en “de zaakjes op orde hebben” voordat ons kindje geboren zou worden.
Ikzelf had het voordeel dat ik een vaste baan had en mijn opleiding al lang behaald had, maar moest veel gezellige avondjes op terras en etentjes afslaan om geld te besparen en omdat ik me op zijn zachts gezegd belabberd voelde.
Mijn ongeplande zwangerschap
De eerste maanden van mijn zwangerschap waren chaotisch en stressvol. Het inlichten van onze omgeving over mijn ongeplande zwangerschap, onszelf voorbereiden op het ouderschap en het zoeken naar een woning terwijl we beide nog in shock waren was bepaald geen pretje. De zoektocht naar een geschikte woning ging helaas niet zonder slag of stoot, en toen we uiteindelijk na lang zoeken een prachtig appartement vonden, moesten we van ons huis nog een (babyproof) thuis maken.
De eerste 16 weken
Tijdens de eerste 16 weken van mijn zwangerschap voelde ik me ellendig, ik was constant ziek en baalde als een stekker dat ik niet veel kon helpen met verhuizen en andere zaken. Gelukkig hebben we ontzettend veel hulp gehad van vrienden en familie, en na 7 maanden door de zure appel heen gebeten te hebben, was alles dan toch nog op tijd klaar.
“Alle last viel van mijn schouders.”
Alle last viel van mijn schouders
Op 28 oktober 2016 werd ons wachten dan eindelijk beloond. Na een zwangerschap van bijna 42 weken werd ons dochtertje Lexi geboren. Een gezond klein meisje, werkelijk de grootste rijkdom die ik ooit heb gekend.
Op die dag waren alle zorgen van de maanden ervoor ineens vergeten. Alle tegenslagen, de stress, de complicaties tijdens mijn zwangerschap, alle last viel van mijn schouders. Lexi was er, Tim was er, en er was geen plek op de wereld waar ik op dat moment liever had willen zijn dan in die verloskamer met de twee grootste liefdes van mijn leven.
Dankbaar
Iedere dag ben ik dankbaar voor alles wat ik heb op dit moment. Ik ben trots op mezelf, trots op mijn dochter en trots op mijn partner die mij in iedere seconde heeft gesteund en nog steeds mijn rots in de branding is.
Door de plotselinge omslag die ons leven heeft gemaakt, is het begin van onze relatie heel anders verlopen dan bij de meeste stellen van onze leeftijd. Ik zie het nog steeds als de ultieme relatietest waar we beide met vlag en wimpel voor zijn geslaagd.
Mijn toekomstbeeld
Als ik jaren geleden een omschrijving van mijn toekomstbeeld had moeten geven, had ik iedereen verteld dat ik eerst een lange relatie zou willen hebben, vervolgens zou willen gaan samenwonen, daarna trouwen en dán eens aan kinderen zou willen beginnen. Zo zie je maar weer, het leven zit vol verrassingen.
Jong moeder worden heb ik altijd gewild hoor, ik had alleen niet verwacht dat het op deze manier zou gebeuren. Altijd heb ik braaf anticonceptie gebruikt, maar dat deze middelen niet altijd even betrouwbaar zijn is mij wel duidelijk geworden. Maar ja, ik ben zo’n “zwijmelmuts” die erin gelooft dat sommige dingen voorbestemd zijn, en zo denk ik ook over mijn zwangerschap.
“Onverwacht zwanger raken heeft een enorme impact op mij gehad.”
Onverwacht zwanger
Onverwacht zwanger raken heeft een enorme impact op mij gehad. Ik heb mezelf beter leren kennen door oog in oog te staan met mijn onzekerheden maar ook met de kracht en moed die ik in me heb. Misschien was ik een totaal andere moeder geweest als ik gepland zwanger was geraakt, dat weet ik niet. Ik weet alleen dat deze rollercoaster ride mij heeft gemaakt tot de persoon die ik nu ben.
Het leven is onvoorspelbaar
Ik besef me maar al te goed dat het leven onvoorspelbaar is, maar prachtige wendingen kan hebben. Zwaar is het zeker geweest, vooral emotioneel, maar als ik ’s morgens mijn lieve meisje met haar vrolijke snoet uit bed haal weet ik dat het het allemaal waard is geweest.
“En ze leefden nog lang en gelukkig”, daar gaan we voor!
Laatste berichten van Mama Andrea (toon alles)
- Mama Andrea: Vooroordelen over moeders en vaders - 27 april 2018
- Mama Andrea: Nu ik mama ben speelt opvoeden een grote rol in mijn leven. Iets waar ik veel waarde aan hecht… - 21 maart 2018
- Mama Andrea: De dreumespuberteit. Ik denk dat deze fase voor elke moeder frustratie en wanhoop teweeg brengt - 8 mei 2019