Mama Nikky: Na mijn kraamtijd spuugde Javi best veel en verslikte hij zich vaak. Klachten die bij reflux horen…

In mijn vorige blog hebben jullie mijn bevallingsverhaal kunnen lezen, en vandaag neem ik jullie mee naar de periode die daarna kwam. Een periode vol uitdagingen, emoties, geluk, maar ook tranen.

De kraamweek

Mijn kraamweek verliep, op een slechte start na, eigenlijk erg goed! Die slechte start kwam voornamelijk door geen goede klik met de kraamhulp, maar na een telefoontje met de organisatie kreeg ik er een dag later, een onwijs lieve en leuke kraamhulp voor terug!

Met Javi ging het ook goed, en aan het einde van de week was meneer alweer terug op zijn geboortegewicht. Voelde me net superwoman! Borstvoeding liep als een trein en ik had energie voor 10. De trap niet op en af? Wat een onzin, ik kan toch zeker wel lopen! Lukt allemaal prima, dacht ik…

Tuurlijk werd ik in die week ook teruggefloten door mijn eigen lijf. Even de rem erop Nik! Gelukkig zag mijn kraamhulp dit al aankomen, en heeft me hierin goed begeleid. Echt een super vrouw, soort van psychologe-ervaringsdeskundige-babyverzorgende in één!

“Dan sta je er na die kraamweek, ineens ‘alleen’ voor. Dan begint het pas echt. Alles is spannend en nieuw.”

 

Alles is spannend, nieuw

En ja, dan sta je er na die week, ineens ‘alleen’ voor. Dan begint het pas echt. Alles is spannend, nieuw. Ik kon er wel echt van genieten, lekker met hem knuffelen, en de momentjes waarbij hij boven op me in slaap viel, vond ik zo fijn. Ook de borstvoeding ging goed, en ik was inmiddels begonnen met parttime kolven. Heerlijk dat mijn man ook af en toe een flesje kon geven (hiervoor heb ik de Medela Freestyle aangeschaft, echt duimpje omhoog voor deze kolf).

Ook was de draagdoek een favoriet van mij, en ook van Javi. Kon hem lekker dichtbij me houden, en had toch mijn handen vrij. Zo werd boodschappen doen, en het huishouden ineens een stuk gemakkelijker.

Reflux klachten

Maar er waren natuurlijk ook wat dingen die minder fijn waren. Bij Javi kwamen we er al snel achter dat hij best veel spuugde, en zich erg snel en vaak verslikte. De hydrofielluiers en spuugdoekjes waren niet aan te slepen, en onze wasmachine draaide overuren. Ook had hij vaak last van buikkrampjes en door deze combinatie huilde hij ook veel. Het gaat vast snel over dachten we. Maar over ging het helaas niet.

We kwamen erachter dat de klachten die Javi had, veel overeen kwamen met de klachten die bij reflux horen. Verdomd lastig dat reflux, maar weinig aan te doen, aldus de arts en consultatiebureau. Daar lieten wij het natuurlijk niet bij zitten. Onze eerste optie was een osteopaat, maar deze hielp helaas niet voldoende. Na 3 keer behandeld te zijn, kon de osteopaat niets meer voor ons doen.

Inmiddels was door alle commotie en stress bij mij de borstvoeding flink teruggelopen, en moest ik fulltime gaan kolven wilde ik voldoende voeding kunnen geven aan Javi. Ook was ik zo’n 7 weken na de bevalling weer ongesteld geworden. Hoe dan ook wilde ik perse doorgaan met het geven van borstvoeding, dus ik vond dat fulltime kolven geen probleem (wel zwaar!). Ondanks dat het heel veel tijd in beslag nam, deed ik het met veel liefde. Ging er vanuit dat dit het allerbeste was voor Javi.

“Na alles geprobeerd te hebben, waren onze opties eigenlijk allemaal op. Nog steeds geen verbetering in het spugen, en we wisten niet meer wat te doen.”

 

De homeopathie

Na nog allerlei dingetjes geprobeerd te hebben, waren onze opties eigenlijk allemaal op. Nog steeds geen verbetering in het spugen, en we wisten niet meer wat te doen. Het medische en reguliere traject bood geen goede oplossingen, dus besloten we verder te kijken in de wereld van de homeopathie.

Daar kwamen we (dankzij mijn werk) terecht bij de mindlink preventest. Via een pluk haar van Javi en kinesiologie werd hij getest, en een paar dagen later werd deze test met mij besproken. Uit de test kwam, dat Javi’s eerst nekwervel (de atlas) scheef stond, door de snelle bevalling, en dat hij koemelk intolerant was. We hadden niets te verliezen, dus besloten dit traject in te gaan.

Ook via mijn moedermelk bleek Javi in contact te komen met koemelk. En om een lang verhaal kort te maken, heb ik uiteindelijk besloten, omdat mijn borstvoeding echt echt heel veel energie kostte, over te stappen op kunstvoeding. (uiteindelijk toch 5.5 maand borstvoeding gegeven). In overleg met huisarts, die gelukkig wel mee wilde denken, de Pepti aangeschaft. Ook meteen een afspraak gemaakt met een atlas therapeute om de scheefstand in de eerste nekwervel te laten behandelen.

Atlas therapeute

Bij atlas therapeute Sacha werd ik onwijs fijn ontvangen, Sacha bleek veel ervaring te hebben met baby’s, aangezien ze een mooi aantal jaren werkzaam was op een consultatiebureau als verpleegkundige. Viel ik daar dus even mooi met mijn neus in de boter! Daar kreeg ik uitleg over haar werkwijze en wat ze hiermee kon bereiken. Het rechtzetten van de atlas ging heel rustig en vriendelijk. Al reageerde Javi wel heel heftig op het moment zelf, na afloop van de behandeling heb ik hem nog nooit zo relaxed zien liggen!

De dagen daarna had ik een heel andere, vrolijke baby in huis. Bizar gewoon! En na een week of 2 was Javi zo goed als, van het spugen/reflux af. Nooit verwacht dat dit überhaupt kon! Het menselijk lichaam zit echt geniaal in elkaar! Met wat kleine aanpassingen, zo’n enorm iets bereiken! Ik vind het nog steeds heel bijzonder.

“Nu ik terug denk aan deze periode, komen er verschillende emoties naar boven. Van wanhoop, naar blijdschap omdat ik nu weet dat er altijd een oplossing is.”

 

Van wanhoop, naar blijdschap

Nu ik dit schrijf en terug denk aan deze periode, komen er verschillende emoties naar boven. Van wanhoop, naar blijdschap omdat ik nu weet dat er altijd een oplossing is, alleen dat je soms wat verder moet kijken dan je neus lang is.

Ik ben zo onwijs blij dat ik dit gedaan heb, en naar mijn gevoel geluisterd heb! Zo zie je maar, je moeder gevoel heeft het altijd goed! Aan alle therapeuten hing natuurlijk wel een prijskaartje, maar wat we ervoor terug hebben gekregen is echt onbetaalbaar!!

Tot snel, Veel liefs, Nikky